Zaterdag :
Vanmorgen kwam Gijs uit bed en kroop er snel genoeg weer in. Hij had een erg dikke keel en had rust nodig. Dat voelde voor mij even niet fijn omdat ik graag met hem tijdens mijn blogtijd naar mijn website had gekeken, maar dat mocht ik even loslaten. De ochtend verliep verder eigenlijk prima. Ik begon met een fietstocht met Fritz achterop door de miezer. Maar daar had ik al snel genoeg spijt van, haha, omdat ik het in mijn winterjas veel te warm kreeg en je van de miezer echt te nat wordt en Fritz te zwaar is geworden voor achterop. Ik koos er dus ook voor om de kortste route te nemen, maar eenmaal thuis heb je weer even het gevoel dat je intensief bezig bent geweest. De kinderen vermaakte zich verder prima met het gisteren opgehaalde speelgoed en de puzzels en in de tussentijd vroeg ik weer welk speelgoed ze niet meer hoefde en zo maakte ik weer plaats voor de eventuele verhuizing naar de camper. Gijs kwam rond de middag boven water en kon er gelukkig weer bij komen zitten. Na de lunch konden de kids en ik weer op pad. We mochten naar de verjaardag van Anna van mijn vriendin Marjet. Ik ken haar al van klein kind zijn en we zien elkaar nog graag. Voordat we weer naar huis moesten op een gegeven moment vond ik het fijn om haar zus en ouders ook nog even te zien. Het voelt dan weer als vanouds en we spreken elkaar veel te weinig. Dus waarom dan niet een poging doen om zoals vroeger bij elkaar op de koffie te gaan en dan kunnen de kids eventueel samen spelen. Het leek ze wel een goed idee. Dus we gaan ons best doen dat te organiseren.
Eenmaal thuis was het de bedoeling dat onze vriend Jip nog voor Elizas verjaardag op bezoek kwam. Maar hij kwam een beetje later. Voor de kids best wel wat later. Maar fijn dat Jonas nog aan de deur kwam om te spelen. Dus het leek alsof Jip best snel voor de deur stond. Er wordt pizza gehaald en ik maak tortilla chips uit de oven. Na het eten hebben we de grootste lol met bingo, tekenen en moppen tappen. Leuk om elkaar te laten lachen. Op een gegeven moment wordt Fritz moe en Eliza vervelend, haha dus dat is het teken om af te ronden en ze klaar te maken voor bed. Zo vertrokken die twee.

Zondag:
Vandaag. Tja... even wennen aan het Hollandse regen weer. Dat ook. Koud is het zeker niet. Gijs staat toch nog steeds op met een dikke keel en de kraamvisite zeggen we dus ook maar even af. Het leek me beter om niet thuis te blijven hangen en Gijs de rust te geven. Maar ja, lang buiten blijf je niet met dit weer. Ik moet nog wel even het chalet poetsen en de kinderen willen graag het gister gekregen kadootje maken en dat is gips maken en in verschillende dieren vormen gieten. We maken het even samen maar laat het gieten maar aan mama over. Bij mij wordt het ook een gerommel, dus maar goed ook dat ik mezelf de schuld kan geven van de rommel, haha. Ik was gisteravond nog bezig met het vervangen van een rits in Fritz z'n jas en hoopte dat ik hem er nu in kon naaien, maar dat verzet ik maar even naar einde van de middag wanneer Gijs wat fitter is. Ik vind binnenspeeltuin De Bergen in Wanroij wat hier op de hoek ligt bijna en dat betaalbaar is, dus laten we daar naar toe gaan met z'n drietjes. Dat vinden ze wel leuk natuurlijk. Ik kan me de buitenspeeltuin nog wel herinneren. We zijn daar vroeger heel vaak geweest met de buurtvereniging of met de familie om te zwemmen dacht ik. Mooie plek in de bossen met een camping/vakantiepark erbij. De binnen speeltuin was ook echt wel leuk opgezet. Het was zondag dus het werd wel steeds drukker, maar we waren er op tijd dat scheelt. Iets voor 15uur heeft Fritz het toch wel gehad. Het is er warm en er zijn ineens veel kinderen, dus het is oké om naar huis te gaan. Thuis kunnen ze aan het schilderen van de gips dieren beginnen en Fritz zet ik toch echt even onder de douche, want die had ook echt goed gezweet. Na het eten zetten we toch nog even een filmpje aan, waarna ze lekker naar bed kunnen. Want moe zijn ze.

Maandag:
Vanochtend had ik zin om een brood te bakken zonder gist. Dit smaakt met speltmeel wel iets vaster, maar ik vond hem prima gelukt voor deze 1e keer bakken. De volgende keer zal het met ander meel zijn dat gaat wat makkelijker en dat is wat luchtiger. Ik rij op tijd aan om een lachwandeling te gaan doen in Rosmalen bij vriendin Diane. Het groepje waar ze haar 1e wandeling mee wil oefenen zijn ook alleen maar bekende. En dat is ook fijn. Ik wist niet wat ik kon verwachten, maar in combinatie met een wandeling in de natuur maakt dit voor mij een perfecte combinatie. Dat je jezelf met de juiste oefeningen kunt zetten tot een slappe lach. Echt heerlijk. Bij de laatste oefening was ik dan ook leeg en genoot ik gewoon even van het uitzicht, terwijl de rest nog even in een deuk lag. Haha. We sloten nog even af bij Diane thuis, maar rond half 5 reed ik toch graag weer terug voordat de mega drukte begon op de weg. De terugweg ging duidelijk beter dan de heenweg. Want ik zag er toch een beetje tegenop om snelweg te rijden. Maar gewoon doen, want angst voor rijden bouw ik niet graag op. Gewoon blijven doen en aandacht verleggen. Ik heb altijd geen problemen gehad met rijden, waarom nu dan wel. En het ging ook prima. Ook al was ik later weg gereden en ik had Gijs nog geappt, was het toch een verassing dat ik zo vroeg thuis was, haha. Maar het eten stond op het vuur en er was ook al gestofzuigd dus ik was er helemaal blij mee.

Dinsdag:
Jeetje wat een wind vandaag. Ik wilde zo graag even de heide rond fietsen. Maar Gijs stond net op en hem wilde ik dan even verlichten met maar 1 kind in huis, en Fritz ging graag mee. Maar jeetje. De heide rond ging ons echt niet lukken. Maar dat ene stuk wilde ik oversteken en dat hebben we gedaan. Bij de bosrand stonden we mooi even uit de wind dus konden we even bij komen. En hadden we een bezoekje van 4 Schotse hooglanders. Bij ons vorige bezoek was de groep een stuk groter. Maar de rest was niet in de buurt. Ik zei tegen Fritz dat de terugweg nu zonder moeite zou gaan met de wind in de rug. Dus hij fietste maar al te graag weer aan. En de wind in de rug was er zeker. Voor de middag lunch wilde ik graag wortelstamp koken met boontjes, maar Eliza en Fritz hadden liever aardappelpuree, dus dat werd nog een pannetje meer. En Gijs had er graag een keertje kip bij, dus die ging met Eliza even wat halen bij boerderijwinkel Verdaasdonk. Dus het was voor mij een kookplaat vol deze keer. Niet meer gewend. Maar ik kreeg gelukkig wel een compliment van mijn kinderen dat het lekker was wat ik gekookt had. Dat hoor ik niet vaak van ze, dus dat is mooi. Meteen na het eten starten ik met het maken van wafels, want Eliza wilde graag wafels voor haar bezoek die vanmiddag kwam. Ik dacht om half 2, want dat stond in onze agenda. Blijkt het 15uur te zijn wat ik nog niet had aangepast. Dus de kinderen hadden daar weer iets te weinig geduld voor, maar Gijs ging nog met ze buiten spelen, dus de tijd vloog voorbij. Onze vrienden Karin, Ed en Sandra en Koos kwamen op bezoek nog voor Elizas verjaardag. Ik was zelf erg moe voelde ik, maar ik vond het erg fijn om ze op bezoek te hebben. Karin wilde zelfs weer Fritz knippen en bij mij en Sandra een paar punten. Wat een luxe. Ze heeft het zichzelf aangeleerd maar ze doet het alsof ze het als kapster doet. En zelfs bij Fritz die totaal niet van knippen houd, maar bij Karin zit hij graag op de stoel.

Woensdag:
Ze voorspelde voor vandaag veel regenval, maar afgelopen nacht is er al alles uit gekomen denk ik zo. Dat is voordelig voor de rest van de dag vandaag. En dat is mooi.
Eliza breng ik in de ochtend naar opa en oma in Heusden. Dat stond voor vandaag gepland. Eigenlijk zou Fritz vandaag bij opa en oma in Asten logeren maar er komt helaas een overlijden van een broer van mijn vader bij kijken en dus ook mijn oom. Daarom rijd ik na het afzetten van Eliza door naar het crematorium in Heeze. Het voelt altijd zo dubbel wanneer je naar een uitvaart van familie gaat omdat het een natuurlijk verdrietige sfeer is, maar je ook weer na een lange tijd een aantal neven en nichten ziet, maar ook ooms en tantes. Vroeger zag je elkaar wanneer je thuis wonend was op de verjaardagen en nu eigenlijk nooit meer. Maar wanneer je elkaar weer ziet is het weer een fijn samen komen. Alleen helaas wel vaak in een verdrietige situatie. Het was een prachtige herdenking en een mooie manier van afscheid nemen. Erna werden we uitgenodigd om bij vriendin Nelleke en Simon een bak koffie te doen. Simon is namelijk ook mijn neef en aanwezig op de uitvaart. Mijn broer en broer van Simon gingen ook mee naar hun thuis. Toch even gezellig bij elkaar komen.
We zien Simon en Nelleke volgende week ook bij ons samen met de kids. Nog voor Elizas verjaardag. Ik ben rond 16.15 uur thuis waar Gijs en Fritz zich prima hebben vermaakt deze middag. Pannekoeken had Fritz graag op zijn avondje met alleen paps en mams en savonds maken we nog even een kleine wandeling over het park en doen we een paar spelletjes. Van oma kregen we nog een filmpje van Eliza door dat ze fijn met haar nieuw gekregen lego pakketje aan het spelen was. Die zal zich prima vermaken.

Donderdag:
Oh wauw. Het erg veel regenval weer is duidelijk aanwezig vandaag. Het staat steeds meer blank ook hier op het vakantiepark. De sloten hebben al die keren droog gestaan, maar nu hopen we maar dat ze niet overstromen. In de ochtend heeft Gijs een aantal afspraken, maar met Fritz naar buiten was niet echt een optie. Ik rij met hem nog even naar de winkel voor een kleinigheidje voor het bezoekje van vanmiddag en net na Gijs z'n 1e bel afspraak komen opa en oma Eliza thuis brengen. Toch even een bakkie koffie tussendoor kan wel. Daar maken we gewoon even tijd voor. Gijs kan de andere afspraken wel even op de slaapkamer doen. Haha. Flexibel moeten we zijn in deze situatie. Na de lunch spelen we nog wat met de lego en maken papa en Fritz nog een coole knikkerbaan, met enige frustraties haha, maar hij doet het. We rijden naar Bakel waar we af hadden gesproken bij het gezin van Loes die we hebben mogen leren kennen via de Free Soul. Mooi hoe we via deze weg toch blijvende vriendschappen hebben mogen behouden. De kinderen zien elkaar voor het eerst en zo ook haar partner Bert. We voelen ons al meteen welkom, maar de kinderen hebben zoals gewoonlijk even de tijd nodig om te ontdooien. En dat ontdooit dan net na het avondeten wanneer je niet meer zolang kunt blijven haha, dat zal je net zien. Gijs probeert zijn afspraak nog een half uurtje te schuiven zodat we het toetje niet over hoeven te slaan en ze nog even kunnen spelen. Maar op een gegeven moment merken we dat het ook genoeg is en het vallen van Fritz op de grond is de druppel. Maar het is mooi om te zien dat ze samen konden spelen, dus wie weet voor een volgende keer.

Vrijdag:
Vanochtend had Gijs nog een paar afspraken en het werd rond 10uur weer eindelijk droog, dus ging ik graag naar buiten. Fritz ook. Eliza kneutert graag aan huis. Ook prima. Fijn dat dit nu kan zo. Gijs heeft geen kind aan Eliza, die vindt het fijn om even alleen haar ding te kunnen doen. Fritz is net zoals ik graag buiten. Hij de fiets op en ik lopend. We beginnen eerst op het park wat rond te lopen en hij laat me zien wat hij gisteren met Jonas heeft gecrosst. Daarna gaan we naar het kabouterpad, waar hij de vorige keer zo graag doorheen wilde fietsen. Vooruit deze keer wel, maar jeetje, je kon op sommige plekken er niet eens met de voet doorkomen zo hoog stond het water. Maar een beetje klimmen en klauteren vinden wij wel leuk en Fritz fietst maar al te graag door die plassen heen. We stoppen ook even bij de kabouter paddestoelen die daar in een kring staan en daar viel het ons op dat ze eindelijk een paar nieuwe er tussen hadden gezet. En Fritz was een beetje verdrietig omdat zijn bruine paddestoel er niet meer bij stond. Ik kon me deze niet meer zo goed herinneren maar hij blijkbaar wel. Eenmaal thuis spelen we nog een tijdje tot de lunch zodat we rond 13uur bij een oud collega van Gijs op kraamvisite konden gaan. Ik had zo'n zin om een baby te mogen knuffelen. Deze schat was alweer een half jaartje bijna, maar niet minder schattig. Zelfs de kinderen vonden het leuk om bij haar op het kleed te spelen. Fritz hield haar een beetje voor de gek, wat ze ook grappig vond en Eliza gaf haar volop de aandacht en wilde haar zelfs op schoot. Ze vond het allemaal prima met ons op bezoek. Fijn om te horen dat het ook goed met mama en de baby gaat. We blijven er langer hangen dan verwacht, maar we moesten ook nog even een kleine boodschap doen toen we weer in het dorp aan kwamen. Het is carnaval komend weekend dus dan kunnen we maar beter alles in huis hebben. We vonden het vandaag weer tijd voor een frietje, en dat gingen we in alle rust nuttigen in de cafetaria in het dorp waar we het altijd halen. Nu was het vroeg en dus nog niets te doen. De kinderen spelen er nog even fijn in de speelhoek. Wanneer we op het park aankwamen, kwamen we Jonas en Pien tegemoet. De kinderen wilden nog wel even met ze spelen. Dus hop die fiets op en daar gingen ze. Crossen door de plassen. Dus je raad het al. Nadat wij even gestofzuigd hadden en de boel opgeruimd, komen ze thuis met natte broeken en sokken, haha. Lekker hoor. We sluiten de dag af met een schattig filmpje over een baby schildpad en erna kunnen de kinderen weer fijn naar bed.

Geschreven door Doorgijss.reisblog