Woensdag:
We hebben gewoon een heerlijke nacht bij een te koop huis gestaan op de oprit. Een 3tal auto's die langskomen. Maar geen een die vraagt wat we er komen doen. We doen er ook niet veel. Gewoon voelen of dit onze plek wordt en we laten alles netjes achter.
We laten alles met een glimlach achter en een goed gevoel. Maar om 16.30 uur hebben we weer onze volgende bezichtiging staan. En ook even de laatste deze week. Gijs gooit even alle planning om, om samen met Ed en Karin nog 1 dag door te brengen voordat ze naar Nederland terug gaan. Karin is geïnteresseerd in historie en de mijnen hier in Nordmark. Leek het me een goed idee om naar de kopermijn te gaan in Falun. Een tijd terug kwam ik deze al tegen en ook met het verhaal dat er een compleet dorp verplaatst moest worden ivm kans op instorting van de grond, dat we hier maar eens naar toe moesten gaan. Met een goed gevoel dat we niet hoefde te boeken van te voren. We reden weg bij het huis via een goed begaanbare gravelpad. Maar wat was deze route toch nog mooi om te rijden. Helaas met veel regen, maar de omgeving is hier nog prachtig en puur. Bijna geen huizen. Toen we aankwamen bij de mijnen parkeerde we de camper en caravan, maar we zagen op internet al dat de ondergrondse tour al vol was tot half 4. Dan moesten we toch echt weg zijn voor de bezichtiging. Maar de mogelijkheden boven de mijnen was ook prima met gebouwen, museum en uitkijk op de mijnen van bovenaf. We hebben eigenlijk nog lang niet alles gehad, dus we komen denk ik nog wel terug voor de rest. We hadden ook iedere keer weer geluk met het weer dat zodra je de auto uitstapt het droger wordt.

We rijden naar de bezichtiging waar Ed in de 1e instantie ook van aan ging en graag mee wilde gaan. De vorige waar we zijn gaan kijken en waar we geslapen hebben was eigenlijk voor hun een last minute. Maar ik denk dat die plek de meeste indruk heeft gemaakt. De plek waar we nu waren bekeken we al heel anders. De huizen waren echt super mooi. Oud timmershus uit de jaren 60 en een kabelbaan voor de kids, maar de plek leende zich duidelijk niet voor hetgene wat we willen neerzetten, dus viel deze al af. We keken toch even rond om inspiratie op te doen en we liepen naar de overkant naar het water. Waar een vlonder was gelegd naar grote rotsen toe waar je ook weer overheen kon lopen. Leuk gedaan. Maar het stikte hier van de mensen. Veel vakantiehuisjes en vaste bewoners. De plek van gisteren was totaal vrij, met de buurman aan de andere kant van het bos en het dorp op een korte afstand verwijderd van het huis. Dus ja.
We besluiten hierna nog een half uurtje naar de slaapplaats te rijden. Want ik had het ook wel weer even helemaal gehad met het rijden en het gewandel. Even snel een plek uitzoeken waar Karin en Ed aan de stroom kunnen maar het liefst niet de duur. Komen we weer uit bij een mooie plek aan een breed strand, met een tiental parkeerplaatsen en een pizzeria met groot binnenterras met uitkijk over het water. Een laatste avondmaal met onze vrienden hier. Dat is wel een mooie afsluiter. We eten best laat dus de eigenaar kijkt ons een beetje naar buiten, dus gaan we verder bij Karin en Ed onder de overkapping. Kleuren, thee en frisbee. Ook krijgen Karin en ik nog even de tijd om te kletsen. Voelt zo goed. En ook gaat het zo goed met Sjors en de kids. Hij ziet volgens mij echt een gelijke met Fritz. Toevallig dat hij ook zijn todje vroeger zo veel opsnoof net als Fritz nu doet. Wauw wat een toeval. Niet zo raar dus, haha. Het is laat voor de kinders, maar zeker heel fijn geweest. Lekker rusten voor een volgende inspirerende dag.

Geschreven door Doorgijss.reisblog