Woensdag:
En toen kwam onze vertrekdag. Wat heerlijk was het om op een iets normalere tijd op te kunnen staan. En dat om 07uur ongeveer met een prachtige oranje kleur van de zonsopkomst. We kunnen op tijd vertrekken en rijden nog met een kleine omweg om van het mooie uitzicht te genieten. Mooi helder weertje weer op deze dag. Gijs dropt mij en Eliza met de koffers af bij het vliegveld, dan rijd hij met Fritz naar de automan aan de overkant. We zijn te vroeg, maar hij is gewoon op zijn kantoor. Binnen op het vliegveld is nog niks te beleven. We zijn de eerste. Zodra de koffers ingechecked kunnen worden, wat nu helaas niet even gedaan was, liepen we nog even naar buiten. We werden weer net zoals de vorige keer met de bus naar het vliegtuigje gebracht. We lagen iets later op schema. Wat een prachtig uitzicht was het weer over de eilanden en het vaste land van Griekenland. De vlucht verliep vlekkenloos. En we kregen voor een uurtje vliegen weer een zakje koekjes en een flesje water.
De kinderen stonden bij de bagageband met spanning te wachten op onze koffers. Eentje meer deze keer omdat we dus een handbagage te zwaar hadden geladen. Maar hij werd gelukkig gratis ingechecked. We moesten bellen naar Tina's appartements zodat ze ons op konden komen halen met een busje. Zodra we opgepikt werden en net op de autoweg zaten, moesten we omkeren omdat er nog 3 Nederlandse dames mee moesten, haha. Konden we ook even kletsen. De dames kwamen naar Athene voor een Mode beurs. 14 minuten duurde de rit maar naar het appartement. De dames hadden ook al gevraagd of er een mogelijkheid was tot eten en hij gaf aan dat hij ons ook voor 10 euro op en neer kon rijden naar het dorp aan de boulevard waar hij ons bij een lekker restaurant af zou kunnen zetten. Voordat we de taxi uitstappen denkt de chauffeur nog even voor de dames super hard Abba op te zetten, maar dat deed hij zo plotseling dat Fritz ervan verschoot en hij in tranen uitbarsten. Och arm. De chauffeur verschoot er van dat hij hem aan het huilen had gemaakt. Had hij even niet bij stilgestaan. Heel veel sorry en geknuffel kreeg Fritz. Hij heeft zelf ook een zoontje van 5 jaar. Zodra we even bij gekomen zijn op de kamer, lopen we naar de receptie en vragen we of hij ons naar de boulevard kan brengen. We lopen eerst even langs het strand, maar de kinderen hebben toch echt honger dus lopen we toch maar weer naar het restaurant waar de taxi ons heeft afgezet. Een groot maar mooi restaurant, met een gezellig interieur en uitkijk op het strand. We dachten eerst dat het best wel duur zou zijn, maar Jezus, die porties. Veel en een fles water gratis, 2x voorafje gratis. En het toetje gratis. Niks van te zeggen. Zal weer tegenvallen die Nederlandse prijzen, haha.
We koelen nog even buiten af langs het strand, want jeetje wat kunnen die Grieken zich warm stoken. 27 graden op de verwarming. Dat is voor ons echt te warm. Dus een kleine afkoelende wandeling. Toen we terug liepen zagen we de taxi van het appartement weer voorbij komen. Hij zag ons net niet. Hij had net de 3 dames afgedropt. Die gingen nu eten dus. Ik bel snel naar de receptie zodat de taxi nog om kan draaien bij het stoplicht om ons mee te nemen. Niet dezelfde man deze keer. Dus daarom herkende hij ons niet langs de weg. Eenmaal in ons appartement gaan de kids nog even kleuren en lezen we nog een boekje, maar ik ga net zoals de kids op tijd onder de wol. Toch best vermoeiend zo'n reisdag.

Geschreven door Doorgijss.reisblog