Rond de middag zijn we weer verder gereden naar de volgende waterval. Van 98 meter hoog en daarmee gelijk de allerhoogste van Zweden. Die moeten we toch ook gezien hebben. Gisteren bij de pizzaman lag een tijdschrift van de regio waarin meerdere watervallen stonden vermeld. Liggen allemaal een beetje bij elkaar hier in één regio. Dus blijven we daar mooi even een aantal dagen in de streek hangen. Onderweg gestopt bij een parkeerplaats met vuurplek, maar we vonden dit toch echt de eerste licht vervuilde plek die we gezien hebben tot nu toe. Dus even met een knijper en vuilniszak rond gegaan voordat we weer verder reden.....goed voor ons karma zullen we maar zeggen. Geeft weer een goed gevoel. Op naar die grote waterval. Erik, Annemarie en de kids zijn hier enkele dagen geleden voor ons al geweest. Via de Whatsapp wat foto's van hun mogen zien. Het is een nationalpark dus druk genoeg, maar wel voor niks. Geen entree. We hebben ervoor gekozen de route van 2 km naar de waterval te lopen. Wat een sprookjesbos. Omdat Fritz geen dutje wilde doen was het voor hem wat moeilijker, maar Eliza zeurde totaal niet. Ondanks het toerisme is het toch echt de moeite waard om erheen te lopen. Goeie klim, maar wat een prachtig uitzicht. En hoog!! Je werd gewoon nat van het neerkletterende water. Bovenaan de waterval zagen we ook mensen lopen, maar dat is voor de kids toch echt te ver. De route terug was ook mooi, maar meer langs de rotsen af naar beneden. Hoge rotsen. Dan voel je je wel even klein. Onderweg kon je ook het water drinken wat uit de bergen kwam. Heerlijk water. Na de wandeling nog even een ijsje om af te koelen en te rusten, want het weer was super. Dichtbij het park is een camperplaats wat bij veel mensen bekend is, maar wel rustig langs het water. Voor één nacht prima.
Geschreven door Doorgijss.reisblog