En ja hoor. De plaatselijke kerk maakte ons wakker met zijn klanken om 7uur vanochtend. We kiezen de heilige plekjes wel uit. Maar dan zie je wel een mooie zonsopkomst. Na het ontbijt zijn we naar het dorpje gelopen om een schattig klein bakkertje te bezoeken voor zijn brood. Geen problemen. Gewoon met mijn gebroken Frans en zijn gebroken Engels, liepen we met weer voldoende brood naar buiten, helaas geen croissants, maar wel ieder een gebakje. Een gebakje? Later op de dag werd duidelijk waarom we eigenlijk niets vermoedend gebakjes hadden gekocht. Gijs kreeg namelijk later op de middag zijn 100e lid binnen hun project. En dat binnen slechts 2 weken....WOW! Fritz kon niet wachten en at die van hem onderweg naar de camper al op. De snoepert.
We reden op tijd weer aan, zodat we weer wat kilometers konden maken vandaag wanneer het ook goed gaat met de kids natuurlijk. We zijn via het plaatsje Nantes naar beneden gereden. Onderweg leek het alsof we een rookwolk tegemoet reden, maar het bleek het begin van dichte mist te zijn. Daar reden we gewoon een stuk doorheen. Heel apart om erin te rijden. Hierna dachten we een mooie camping te hebben gevonden, maar die was helaas dicht. Zoals veel campings in Frankrijk helaas. We zitten nu in Parc Naturel régional du Marais Poitevin, dus daar zijn nogal wat meer plaatsen om te overnachten. Omdat het weer ging schemeren hebben we toch nog gekozen voor een gratis plek in een dorpje. Maar deze ligt mooi op een grote open plek waar mama in de frisse buitenlucht heerlijke pannenkoeken heeft staan bakken. Morgen zien we wel weer waar de camper strand.
Geschreven door Doorgijss.reisblog