Zaterdag:
En dan gaan we weer naar een ander land waar we nog nooit geweest waren. Liechtenstein. Het 4e kleinste land van Europa en het 6e kleinste land van de wereld. In samenwerking met Zwitserland. Hadden we even niet in de gaten. Dus het vignet nog niet op de camper geplakt. Het was nog helemaal niet druk voor een zaterdag in de hoofdstad Vaduz. Parkeren ging dus ook gemakkelijk en bij een mooie speeltuin/picknickplaats. Van hieruit liepen we naar de binnenstad om kaartjes te halen voor het stads treintje want dat leek ons wel leuk voor de kids. Wel even ontzettend veel Indische en Chinese toeristen, dus de vertaling in het treintje was dan ook Hindi, haha. Maar goed dat we een koptelefoon mee kregen waardoor we het ook in het Nederlands konden beluisteren. Leuk Zwitsers muziekje tussendoor. Je waant je op de skipiste met een Jagermeister in de hand. We zien dat er nog maar weinig authentieke delen zijn van het land, maar er werd verteld dat dit door een grote aangestoken brand is veroorzaakt een hele tijd geleden. Nu is het echt een lux landje geworden, maar sommige oude gebouwen zijn mooi gerestaureerd. Zo ook zie je de katoen fabriek er nog staan en worden hier 2 soorten wijnen gemaakt met behulp van 4 hectare druiven. De prachtige oude burgt tegen de berg aan is uit de jaren 1200. Ook al is deze al ooit door een oorlog neergehaald, ze hebben hem mooi weten op te bouwen. Wanneer de vlag uithangt wil dit zeggen dat de Vorst en Vorstin weer thuis zijn. Want de familie woont er nog zelf in. Dus ook niet voor toeristen te bezoeken. Maar het geeft een prachtig plaatje van onderaf. We treffen ook een Bio markt in het centrum. Waar we even doorheen lopen om te kijken wat ze allemaal hebben. Mooi dat deze er zijn. We kopen een paar broodjes bij de bakker en eten deze lekker op een bankje op in het zonnetje. Uit de wind dan wel, want die was ook duidelijk aanwezig tussen deze bergen. Ineens vroeg een Chinese dame iets aan ons, waarvan ik dacht dat ik een foto van haar en haar vriendin moest maken. Maar bleek dat ze met mij en Eliza op de foto wilde, haha. We worden beroemd. Maar dat hebben we al eens vaker meegemaakt tijdens onze reizen dat ze in Indonesië en China graag met toeristen op de foto gaan. En laat Eliza er super bloemig uit zien vandaag met haar roze jurkje, glitter sandalen en Zweedse bloemenkrans. Erg leuk.
We lopen nog even door de straat tot aan de kathedraal en besluiten om dan weer verder te gaan, want we willen ook nog zeker naar het Heidi dorp! We wisten niet wat we konden verwachten, maar dat je door poortjes moet in de gebouwen om het te kunnen bezoeken en ervoor moet betalen, dat hadden we niet verwacht. De kinderen hadden zich er zo op verheugd en wij eigenlijk ook, dus Gijs besluit om buiten te wachten zodat ik met de kids door de poortjes kan. Je verwacht er meer van vanwege de entree, maar we hadden het niet willen missen. Prachtig gelegen en heerlijk om huisjes uit de jaren 1800 te zien waar alles van hout is en waar men geen elektriciteit en supermarkten had, haha. Zelf boter, melk en kaas maken. Brood met eigen granen. Kruiden uit de bergen drogen. Noem maar op. En Heidi is dan ook echt al een oud verhaal. De schrijfster Johanna schreef dit dan ook tussen 1880 en 1881. Er zijn zoveel verschillende films en series gemaakt zag ik wel in het museum wat er bij zat. Ik vindt dat mooi om te zien de kleding en manier van leven uit die tijd. De 1e film van Heidi was trouwens een zwart-wit film en zonder geluid. Dat konden Eliza en Fritz niet bergijpen.
We kwamen onderweg naar het dorpje lopend ook veel fietsers tegen. Met zo'n grote mountainbike. Maar dan wel een elektrische haha. Dat is niet eerlijk. Ook hoor je dan die klingelende bellen van de koeien of de geiten in de bergen. En die mooie bloemen en kruiden waarvan ze eten uit het gras. Onze camperplaats was niet meer zo ver weg. We gingen er al op tijd naar toe. De plaats was bij een Gasthuis met restaurant. Er zat ook een klein speeltuintje bij en op de achtergrond een kerk. Je keek zo tegen de bergen aan ook. We liepen nog even een stukje door het dorpje. Er liep natuurlijk ook een bergstroming doorheen. Er zijn ook overal fontijntjes te vinden waaruit je vers bergwater kunt tappen. Het viel me op wanneer ik mijn vest ofzo uittrok dat deze super statisch is. Waar je haren van overeind staan zeg maar. Zou het van de bergen komen?
Ook komen we erachter dat onze zonnepanelen ineens super veel opladen wat de ontvanger niet aan kan. Zou het aan de sterkte van de zon kunnen liggen? We vragen het onze goede vriend Roland, die weet er alles van. Meer verbruiken zegt hij dan. Dus de koelkast op 4 en de lampen aan wanneer nodig haha. Serieus, we moeten een kastje hangen die meer op kan vangen. Dan weten we dat ook weer.
Om 18uur gaat het restaurant open en willen we toch een klein hapje eten. Maar blijkt dat dit restaurant toch echt Zwitserse prijzen hanteert. En wat je ervoor krijgt had ook meer gekund. Maar oké. Weer een les voor de volgende keer in Zwitserland.
Met een stevige wind op de camper proberen we hier te slapen vannacht. We hadden trouwens ook nog Nederlandse buren. 2 leuke meiden die 3 weken vakantie in Zwitserland aan het doen waren. Veel wandelen ook. Ze konden ons nog een foto laten zien van vorige week dat het hier nog super veel gesneeuwd had. Dus begrijpelijk dat de bergen nog zo wit zijn. Die sneeuw hadden wij dan in de bergen van het Zwarte Woud. Ik denk dat het de laatste sneeuw is geweest en dat het nu beter lente weer gaat worden.

Geschreven door Doorgijss.reisblog