Zaterdag:
Ik had mijn "werktijd" in de ochtend. Eliza bleef bij mij thuis maar bleef maar door zeuren over scherm. Maar ik verveel me zegt ze dan. Na een aantal keren zeuren en ik door zetten dat ze het niet mag, gaat ze met haar vlog camera een dromenvanger maken. Hoe leuk is dat. Haar creatieve brein is geactiveerd haha.
Smiddags komen Stefan en Kitty met de kids, van Tuinen van Hier in Meijel, op bezoek bij ons. Wat een gezelligheid. En wat konden de kids fijn buiten spelen ook. Toch ook een aantal boze gevalletjes tussen de jongens, dus dat in combinatie met fijn spelen, kiezen ze er toch voor met het avondeten naar huis te gaan. De jongste van hun is dan ook pas 4 jaar en sliep al in de auto. Helemaal gesloopt. Die van ons gaapte na het eten ook op zn best, dus op tijd naar bed.

Zondag:
De regen dag was voorspeld en ook duidelijk aanwezig. Mooi weer om ons fijne maandelijkse webinar te geven die ook gepland stond vandaag.
Ik zetten de kids achter de film, maar zodra we net wilde beginnen kwamen ze naar me toe dat de film een eng stukje had. Ze durfde niet meer verder te kijken. Die film ging over een mus die een ooievaar dacht te zijn. Die zag ik niet aan komen dan toch. Het lijkt wel of ze overal voortaan slechteriken of enge gezichten in voor laten komen. Erg jammer dat dat moet. Maar ik zet voor deze keer dan toch maar even een andere film op. Ik kon weer bij Gijs gaan zitten en instromen in het webinar. Even schakelen weer. Want een beetje frustrerend is het dan wel, maar de kids kunnen er niks aan doen natuurlijk. Wat een heerlijk webinar is het weer geworden. Niet zo'n grote groep, maar we vullen elkaar weer mooi aan en inspireren iedereen weer volop met onze ervaringen en expertises. Prachtig. Mensen die enthousiast weer het webinar uit gaan dat doet je al goed. Gijs wilde nog graag wat belletjes doen in de middag, dus ik vroeg aan Esra of we smiddags even op de thee konden komen. Of ja, ze wilde eerst naar ons toe komen, maar dat was even handiger andersom. Ook geen probleem. Het werd even droog buiten dus de kids sprongen nog op even met z'n allen de fiets op, kon ik nog even verder kletsen met Peter en Esra. We hadden voor morgen ook een Jungledome date staan met Social Deal. Laat dan net de maandag niet beschikbaar zijn om te boeken. Ik krijg het ook niet meer voor elkaar om mijn geld terug te vragen, maar we kunnen gelukkig nog een andere datum prikken. Dat is geregeld. Ook Esra had vandaag haar webinar gehad. Om 11 uur en wij om 10uur. Ze vond het weer zo fijn om met andere bezig te zijn en ze op weg te helpen.
De rest van de middag was het binnenshuis, een pizzatje halen en toch weer een film kijken, haha.

Maandag:
Een goede nachtrust is fijn, maar wanneer je op moet staan om weer ruzie tussen broer en zus te sussen, dat is niet fijn. Fritz reageert heel impulsief op emoties en dat is niet altijd even handig. Zeker niet wanneer je nog half in slaap bent. Heb je het ene gesust volgt het andere wel weer en zo stapelde het zich even op vanochtend. En dan geef ik hem op een bepaald punt toch even door aan Gijs. Los jij het maar even op. Ook al lig ook jij nog in bed. En dat ging deze keer oké. Die twee kletsten samen in bed om te kalmeren en ik besloot om na mijn oefeningen toch maar even een rondje te gaan fietsen. De natuur in. Dat bekende rondje was weer even wennen, maar wel even fijn. Ik moest om 10uur weer terug zijn omdat Gijs in gesprek ging. Met bekende dat scheelt. Maar ik haalde het maar net. Of net niet, het is maar hoe je het bekijkt. Al snel genoeg kwam Jonas vragen om buiten te spelen. Oké. Dat is best fijn voor mij. Gijs kan rustig zijn meeting doen en ik vraag me even af wat ik dan kan doen zodat ik wel alert ben wanneer er een van de kids weer naar huis komt, maar ook iets voor mezelf kan gaan doen. Dat is een nieuwe voor me. Maar heerlijk om te ervaren zo even. Na ons warme middag maal heb ik nog even mijn creatie tijd zeg maar, want als werktijd voelt het nog steeds niet. En hier kan ik ook weer rustig de tijd nemen om ervoor te zorgen dat mijn coming soon ook mooi te zien is op de mobieltjes, wat ik gelukkig zelf uit weet te vogelen, en zo durf ik mijn pagina open te zetten voor iedereen. Ik maak meteen een achtergrond voor mijn Facebook want daar stond nog de Givinglifestyle op. Nu kan ik iets van mezelf laten zien. Voelt zo fijn. Ik hoef me nog steeds geen druk op te leggen zoals het vroeger met werken voelde, maar ik weet dat er iets uit gaat komen nu ik deze stap gezet heb. Op welke manier dan ook.
Om 15uur hadden we met Esra en Peter afgesproken bij de Bieb om koffie te gaan drinken, konden de kids mooi in de bieb zich uitleven. En dat ging echt super fijn. Wij konden met z'n viertjes kletsen over van alles en de kinderen hadden de boeken en de zoekmachine om zich bezig te houden. De middag vloog dan ook voorbij. Savonds had ik behoefte om in de wekelijkse Deelgroep te kletsen. Ik noem ze ook gewoon mijn vriendinnen, want we delen van alles, haha. Het gaat zo vanzelf. Voelt altijd goed wanneer we weer gedeeld hebben samen. Eliza noemde het ook al werken, maar dat is het zeker niet. De kids wilde wel graag wachten totdat ik terug was, voor deze keer dan. Ze hebben zich prima vermaakt met tekenen en ik ging in ons pa z'n autootje online. Ben blij wanneer we deze week weer de camper voor de deur hebben staan.

Dinsdag:
Vandaag mooie dag buiten. Het rook ook heerlijk vond ik. Gijs had werk en afspraken en ik wilde graag buiten zijn. Ik vroeg of de kinderen mee naar het kabouterpad in Vredepeel wilde gaan. Dit kende ze nog wel en dat vonden ze wel weer een keertje leuk. Spelletjes tussendoor en grote kabouters op het pad. Leuk gedaan. Het was een groot rondje, maar we hebben het gehaald haha. Thuis gekomen meteen aan de kook zodat Gijs smiddags ook nog even kon bellen. Jonas kon nog even spelen met de Kids maar niet lang. Dus toen kwamen de Kids snel genoeg weer thuis. Savonds vond ik het wel gezellig om samen onze trouw dvd eens terug te kijken. Met de Kids. Ze kijken er nu bewuster naar en herkennen er veel mensen op. En wat zien papa en mama er anders uit. Wauw. Wat een andere kijk op alles toen. Maar wat een heerlijke tijd hebben we toen gehad. Dankbaar voor de vrienden van toen en wat we gedeeld hebben samen. Zo ook de band met collega's toendertijd en om familie te zien die er nu helaas niet meer zijn. Heel apart ook. Wat hebben we nu een andere kijk op het leven, maar ook weer mooi om het leven van deze kant te mogen bekijken. En ja, ik mis ooit wel wat dingen van vroeger, maar ik ben nog steeds aan het ontdekken wat ik nu nieuw in mijn leven mag gaan toevoegen om ook weer datzelfde gevoel te herhalen. Het is niet erg wanneer iets even weg is geweest, maar op een andere manier het terugvinden in een ander jasje is wel zo belangrijk.

Woensdag:
Gijs had een gesprek deze ochtend, maar ik ging al op tijd met de kids de fiets op. Ze wilde niet naar de zandbult, maar wel fietsen richting de vleermuizen kelder op de heide. Ook prima. De regen was weggetrokken op de radar, dus konden we met een gerust hart nog een stukje fietsen. Ik wist van mijn fietstocht dat er een aantal plassen over het fietspad lagen door de bossen. De slootjes kunnen het hier even niet meer aan. Er creëeren zich vanzelf kleine watervalletjes op deze manier. Toch ook mooi om te zien. Richting de vleermuizen kelder is gewoon een nieuwe vijver ontstaan waar de ganzen een nieuw tijdelijk thuis hebben gevonden. Je zou er eigenlijk ook kunnen dippen daar, zo diep dat het lijkt.
De kinderen fietsen maar al te graag door de plassen, maar je ziet niet altijd of er een tak of zo onder ligt. Fritz dacht bij de 1e er langs af te gaan, maar zakte ineens in het water en in de modder met z'n fiets. Jeetje toch. Maar dankzij z'n laarzen kon hij van de fiets af en zich eruit lopen, haha. Op de terugweg naar huis kwamen we langs onze klimboom langs het fietspad. Hier klommen nu andere kindjes in. De ouders stonden met de hond toe te kijken. Fritz fietsten voorop en de hond blafte een keer naar hem. Hij begon nog harder te fietsen en wist ik dat hij ervan geschrokken was. Gelukkig stopte hij toen ik het vroeg, zodat ik hem kon troosten. Dat is ooit wel anders. We fietsen naar huis waar papa eigenlijk net pas in zijn afspraak zit, dus hebben de kids geluk en mogen ze even op de slaapkamer tv kijken. Ik kreeg tijdens het fietsen last van mijn rechteroog. Er leek iets in te zitten en erg veel jeuk ineens. Toen werd mijn oog dik. Thuis maar even een gefilterd watertjes erop in de hoop dat het slinkt. En dat gebeurde gelukkig. Maar wat een vermoeide ogen ineens.
Gijs had een beeld afspraak met 2 dames die interesse hebben in samen werken met Gijs voor GOVVI. Een bedrijf waar Gijs ook weer op een mooie wijze via iemand terecht is gekomen. Maaike heet ze en was een klant van Gijs 1,5 jaar geleden, maar toen was ze niet in de gelegenheid om een consult te kunnen betalen of een traject, maar ze er zeker van was dat ze wilde gaan reizen. Gijs heeft haar gevolgd op socials en kwam erachter dat ze nu volledig financieel onafhankelijk is met behulp van haar passie voor GOVVI. Zo'n mooi verhaal en zo fijn voor haar dat dit op haar pad is gekomen. Gijs staat ook volledig achter hoe dat het bedrijf werkt in zijn financiële belonings systemen. Ook dit gaat over SAMEN werken en met elkaar zorgen dat je een mooi inkomen weet te genereren voor elkaar. Iedereen beslist zelf hoeveel ze willen gaan verdienen. Maar volledige toewijding is nodig om het op volle toeren te laten werken. Maar ook dit hoef je niet alleen te doen en dat is duidelijk aanwezig. Wie weet rol ik er over een tijdje ook wel in. Maar dat komt voor mij nog te vroeg. Dat is ook prima.
Vandaag hebben we ons huisje op wielen weer op mogen halen bij Diedjé in Stiphout. Zo fijn wat hij al allemaal heeft kunnen doen en dat de camper bij hem heeft kunnen staan. Ik was zo blij als een kind toen ik de camper weer van binnen zag en voelde. Gijs mag nog wel een dag inplannen met Diedjé om nog wat klusjes verder af te maken, maar dan hebben we nu in ieder geval weer een kantoor aan huis en kan ik af en toe erin slapen. Is ook fijn om dat weer te kunnen. Even alleen. Maar ook het inladen van spullen die we denken nodig te hebben voor de volgende trip, welke fietsen gaan mee, wel of geen aanhanger etc.
Na onze trouw dvd die we gisteren samen hadden gekeken, had ik toch echt zin om vandaag ook even onze huwelijksreis te bekijken. Het kon niet op de tv helaas, maar alleen op het mini schermpje van de toen heel hippe camera, haha. Zo grappig. Wat een jonkies waren we nog. En nog hoor, maar in een heel ander jasje. Dankbaar dat we toen samen al zoveel landen gezien hebben. Heerlijke herinneringen.

Donderdag:
Het viel op dat de kinderen drukker waren vandaag. En dan net op zo'n dag dat je zelf en Gijs liever even een stilte dag in lassen. Ik had dus ook echt even behoefte om vanochtend te beginnen met een korte wandeling om om 10uur een paar uurtjes te kunnen hobbyen aan mijn website. Tijdens de wandeling had ik toch ook even de behoefte om met vriendin Karin te bellen, omdat ik begin deze week al begreep dat ze de sleutel hebben van hun familie huis, die als NL basis mag gaan fungeren wanneer ze net zoals ons op reis gaan met hun camper. Of ja, vrachtwagen camper, haha. Super tof dat ze ook deze stappen gaan zetten. Heel spannend ook natuurlijk, maar het gaat je zoveel brengen, daar kun je bijna geen spijt van krijgen. Dus we waren nog steeds aan het bellen toen ik weer thuis aan kwam, maar het was nog net geen 10uur, haha. Gijs en de kids stonden op het punt om naar de Lidl te gaan voor de boodschappen zodat ik even kon hobbyen. Gijs nam het werk stokje over om 12uur, maar nu vanuit de camper. Dat is zo fijn. En zeker met zo'n weer als vandaag, dan is het fijn om niet rekening te hoeven houden met een bellende man met 2 kinderen. Van alles en nog wat kwam er langs om te doen in huis en ik vond het heerlijk om even op te ruimen. Op sommige plekken werden maar spullen bij gelegd, dus dat mocht wel een keertje aan gekeken worden. Eliza kwam in de knutsel fase voor oma. Ze had iets in haar hoofd, ging ermee aan de slag. Het ging niet de hele tijd zoals ze het wilde, maar uiteindelijk is ze super trots op haar knutselwerk. En dat is het ook echt. Met een thema zelfs. Gijs en ik wilde graag nog even de camper draaien zodat de voordeur bij het chaletje stond. Maar dat ging helaas niet zo vanzelfsprekend met al die modder. We konden niet de draai maken die we normaal doen en we moesten achteruit over 2 platen rijden die we hadden gekregen. Maar ach, goed is goed. Voor nu. Eliza en Fritz zetten nog even samen met papa bloembollen in de grond die waren uitgebloeid. Eens kijken of er weer iets uit gaat groeien. Doordat de dag in alle drukte bij de kids verliep, was het ook op tijd douchen en het bed in. Moe is moe. Ze kijken al uit naar de verjaardag van oma morgen.
Deze avond beloonde ik mezelf een beetje met een keer tv kijken. Omdat ik mezelf meer af aan het schermen ben van youtube filmpjes iedere avond, wat me prima bevalt ook ivm inslapen dat veel beter gaat. De tv begint bij Nederland 1 en daar is een dansprogramma aan de gang. Hiphop, streetdance en in de jury een dame die ik vaker ontzettend vet heb zien dansen. Ik heb voorheen vaker naar deze programma's gekeken. Heerlijk om weer even in die sfeer te zitten. De streetdance groepen die ik vroeger had vond ik ook super leuk om te doen. Dus ik zal mezelf weer eens aan het dansen zetten. Maar ik kon de tv dus na dit programma weer mooi uit zetten. Het was al genoeg en ging tevreden m'n bed in.

Vrijdag:
In de ochtend ben ik met Fritz naar het kabouterpad gegaan zodat hij daar weer even kon crossen. Op zijn manier dan. Jonas gaf aan dat hij nog niet wilde spelen en dat is oké. Maar toen Fritz en ik net thuis kwamen kwam Jonas toch vragen om te spelen, want het was toch best mooi weer om nog buiten te zijn. Dus kon Fritz fijn nog even met hem spelen totdat Gijs klaar was met zijn telefoontjes. Erna stond de verjaardag van oma in Heusden op de planning. Daar hadden ze zo'n zin in. Kon Eliza haar mooie kunstwerk laten zien en Fritz vergeet dan weer zijn tasje met tekeningen. Maar we hadden ook nog een klein bloemetje gehaald, dus dat vond hij ook prima. Neemt hij de tekeningen volgende week mee. We waren op tijd bij opa en oma dus konden we nog fijn even met ze alleen kletsen. Op een gegeven moment druppelt het bezoek binnen. Fritz en Eliza gingen graag nog even naar de speeltuin en ook om te vragen of nichtje Suze even buiten kon komen spelen. Dat wilde ze wel. Ze sprong Eliza om de nek zo blij haar weer te zien. Ze speelde een dik uur in de speeltuin totdat we toch echt naar de volgende oma konden gaan in Asten, want daar bleven we avondeten. Daar hebben we ook weer fijn gekletst en gegeten. Maar ook de K3film van de vorige keer af mogen kijken.
Maar op een gegeven moment moeten we toch echt weer naar huis omdat we merken dat ze moe worden, maar Eliza kruipt nog zo fijn tegen oma aan dat ze niet wil gaan. Volgende week mag ze blijven logeren dus dat gaat goed komen. Eenmaal thuis gekomen willen ze toch nog even landen tijdens het kleuren, maar zodra Fritz zijn tanden wil gaan poetsen stoot hij zijn hoofd en dat kan hij even niet bevatten, dus even weer hectiek helaas. Gijs weet hem op de juiste manier kalm te krijgen zodat we weer in onze flow naar het naar bed gaan zitten. Gelukkig. Eliza werkt heel relaxt mee en zo lezen we samen 1 boekje zodat ze kunnen gaan slapen. Fritz vertrekt meteen.

Geschreven door Doorgijss.reisblog