Ja en toen is de week voorbij gevlogen. De kabel die Arno en Melanie bij ons lieten bezorgen was na een week wachten eindelijk bezorgd. Op de dag dat ze deze kwamen halen was het eigenlijk onze klusdag voor Karin. Maar toen hun kwamen zijn we aan de koffie geraakt en kwamen er nog helpende handjes en meer gezellige mensen bij waar Karin veel energie van kreeg. Dus in de loop van de middag gingen we pas weer aan de klus. Maar dat is het leuke van niks plannen. Het kan zomaar anders lopen. Arno kreeg, ongeacht dat het de verkeerde kabel was, hem er toch op gemonteerd en het werkte ook nog. Dus ze gingen met een big smile weer de weg op. Eindelijk hun weg vervolgen naar Frankrijk. We geven ze een dikke knuffel, want het zal weer even gaan duren voordat we elkaar weer gaan treffen.
Vrijdag had Gijs zijn laatste dag ademcursus, dus besteedde ik de ochtend met de kids in het dorp bij de bib en op de markt. En Karin vroeg me of ik de bovenste badkamer wilde poetsen. Nou, dat was een leuke. Nooit uitgedaan denk ik, dus maar goed dat ik daar aan begonnen was. Ze wilde vanaf zaterdag hier gaan wonen, dus dan is een schone badkamer toch wel fijn.
Alleen jammer dat de kids helemaal gingen stuiteren. Dagen voor de volle maan zijn altijd goed te voelen bij ons in huis. Jeetje zeg. Na een middag vragen om dingen juist niet te doen en het net lijkt of ze oordoppen in hebben, was het voor Gijs iets minder fijn thuis komen.
Ik was blij toen ze eindelijk sliepen.
Zaterdag was het volle bak aan de slag. Karin in het zonnetje gezet, want ze was jarig. Ze wilde graag de spullen nog verhuizen die ze nodig had om te slapen. De feestzaal moest nog verder opgepimpt worden. We hadden haar wel al verrast met een beetje versiering in huis.
Ze kreeg aan het einde van de middag nog extra hulp, wat voor ons goed uit kwam, want we wilde graag ophouden om ook er voor de kinderen te zijn. Fritz had mooi een dutje gedaan die middag, konden ze mooi lang opblijven. Had ik ook moeten doen, want ik zat te gapen op het feestje, haha. Te goed m'n best gedaan die dag. We konden ook heerlijk bij het vuur zitten buiten met uitzicht op de volle maan en jupiter, zoals ik Gijs begreep. Die planeet was duidelijk te zien die avond. Echt prachtig uitzicht hier op die open plak.
Rond 11 uur moesten de kids toch echt naar bed, maar dat ging bij Fritz niet van harte. Die zat er ver overheen. En dan is het een kunst rustig te blijven en een manier te vinden hem in bed te krijgen. Toen Eliza kort daarna ook naar binnen kwam, sliepen ze gelukkig meteen. Ik ook. Helemaal uitgeblust.
Op zondag zijn we sochtends even naar de Lidl geweest en hadden we verder niet al teveel op de planning staan. Geen feestjes meer gewend dus. Spontane bezoekjes zijn dan ook leuk, van Jan en Wieks die ook bij ons op het event waren met hun sieraden kraampje en toen naast ons stonden met hun camper. Een nog oudere bak als die van ons. Mooi man. We hadden een oproep voor gereedschap gedaan op telegram en dat wilde ze even komen brengen. Wat wil je ervoor hebben? Een kopje koffie. Nou dat hebben we wel. Lekker relaxt in de zon even met ze gekletst over van alles en nog wat. Fritz die ging in de tussentijd uit zichzelf in bed liggen omdat hij moe was. Konden we na het bezoekje mooi met ze naar de kermis. De laatste dag vandaag. Nog even gaan kijken dan. Ze durfde nog steeds nergens in. Of toch wel. Nee toch niet. Of toch wel. En zo ging dat dan. Na een hapje eten liepen we er nog 1x doorheen. Toen wilde Eliza even bij de Jimmy binnen kijken. Was even vergeten dat dat gewoon kon. Nostalgie voor ons natuurlijk. Jammer dat het zo duur is nu, anders was ik er nog even alleen in gegaan, want Eliza wacht nog maar even een jaartje langer. Maar dat ze toch ineens wel met mij in de vliegtuigjes wil! Ze vond het geweldig. Ik heb er ook om gelachen. En dan wil ze nog een keer, haha. Jaja, volgende keer maar weer meiske. Dus een mooier afsluiter vandaag.

Op maandag had Gijs eigenlijk weer een vergadering bij ons met Coen en Michel, maar Michel voelde zich niet fit, dus was hij er even online bij. Ik had Talitha ook gevraagd om met Coen mee te komen, ook al hebben we ze zaterdag op de verjaardag al gezien. Ze kwam graag mee. Ze waren wat later, dus konden we na de overgebleven gebakjes van Karin, heerlijk buiten lunchen met mijn zelfgemaakte erwtensoep. Karin mocht natuurlijk gewoon aanschuiven want er is genoeg. De heren hadden voor de lunch er al wat tijd op zitten, maar hadden toch nog wat extra tijd nodig. Kon ik met Talitha en de kids mooi naar het kabouterpad. Wat wat was dat gezellig. En mooie paddestoelen al zeg. Niet normaal hoe rood en groot ze kunnen zijn. Toen we terug kwamen nog even lekker een kopje thee terwijl de kinderen gingen kleuren.
En wanneer de mannen klaar waren en het bezoek weg was hebben we nog even een film gekeken. Eentje die we niet nog een keer kijken. Want jeetje, wat voor mij vroeger normaal was om op jonge leeftijd te kijken, laat ik die van ons toch echt niet meer zien. Apart hé, dat je er nu heel anders naar kijkt. Alleen maar goed voor mijn gevoel. Want wat voorheen onschuldig leek, wil niet niet zeggen dat het ook zo overkomt.
Ach ja. Weer iets geleerd.

Op woensdag zijn de opa's en oma's bij ons op visite geweest. We zouden samen lunchen, dus had ik geprobeerd om scones te maken en nog een pan erwtensoep voor erbij. Met de kinderen heb ik samen tekeningen gemaakt met de tekst restaurant Dino Jammie jammie, want dat hadden we in Sint Anthonis toen ook een keer gedaan. Voelde nu weer leuk om dat te doen. We konden fijn buiten zitten. Ook al moest toch de jas even aan wanneer de zon weg kroop. De kinderen wilde nog graag met de opa's en oma's naar de Steengroeve om in de speeltuin te spelen. Daar hebben we nog even gezeten totdat opa toch echt naar huis wilde om niet in de file te staan. Gijs voelde zich niet helemaal fit, dus die fietste alvast terug. Bleef ik nog even blokken bouwen met de kids.

En jaha, dan toch eindelijk heb ik mijn dagje en nachtje weg geregeld. Ik durfde het iedere keer niet waar te maken. Maar nu was er in Rosmalen in de Autotron een textielbeurs en daar vlakbij kon ik overnachten in een appartementje in de bossen. Helaas wel te dicht bij de snelweg, maar van alle gemakken voorzien. Heerlijk zeg om even met niemand rekening te hoeven houden en je tijd zelf in te delen. Mijn creatieve kant werd wel even getriggerd ja. Fijn zeg. Het zit er dus wel. Er is alleen wat meer aandacht naar mezelf voor nodig. Met leuke dames gekletst en weer een nieuwe manier van hobbyen ontdekt waarmee ik mijn aquarellen weer een beetje naar voren haal. Maar die gevilte trollen en poppetjes vond ik ook wel heel leuk om te zien. Weer genoeg inspiratie opgedaan dus.
Vrijdag om 12 uur moest ik uit het appartement zijn en dat had Gijs ook net op het nippertje goed uitgekiend. We hadden mijn fiets in de camper vervoerd want daar was ik dus mee van de beurs naar mijn slaapplek gefietst. Die mocht nu natuurlijk ook waar mee terug.
Er zat eigenlijk ook een hele grote buitenspeeltuin in de buurt, maar het was zo'n slecht weer.
Toen Gijs en de kids me gisteren bij de beurs hadden afgezet hadden ze nog bij een andere speeltuin gespeeld. Bij vakantiepark Dierenbos.
Daar wilde ze nu ook wel weer even naar toe. Want het was toch weer ruim een half uur terug rijden. We aten even een boterham in de camper en besloten ineens om daar gewoon te gaan zwemmen. Was niet duur en niet druk en de zwemspullen lagen toevallig nog in de camper, haha. Fritz vond het ook geweldig dat er zoveel dino's op het park waren. Nog best groot ook. Het zwembad was klein, maar groot genoeg voor ons. Als we maar kunnen zwemmen. En de grote glijbaan had ik ook met ze uitgevonden. Jeetje, hoe vaak moest ik daar wel niet vanaf. Want Fritz mocht er nog niet alleen vanaf. Eliza wel. Hoppakkee, haha. Wat een lol. Uitgeput en voldaan weer naar huis richting Gilze.

Gijs reed savonds naar een camperplek om zaterdag ochtend op tijd mee te doen met een georganiseerde wildpluk vanuit de community, maar hij voelde zich daar zaterdagochtend toch niet zo fit voor. Dus was hij zaterdag op tijd weer thuis. Ik ben savonds toen de zon langzaam onder ging nog even met de kids de bossen in gefietst. Nog even wat dennenappels in het water gooien en op de terug weg weer mooie, nieuwe paddenstoelen mogen ontdekken. Mooie bossen hebben we hier. Wat een geluk.

Geschreven door Doorgijss.reisblog