Wat een dag. Gisteren had er iemand contact met Gijs opgenomen met de vraag waar we in Portugal zaten. Angela en Mike hebben FamilieOpReisNL 3 jaar geleden gestart en ze reizen sindsdien rond in hun zelf omgebouwde camper. Begonnen met 2 kinderen. Nu in een gezelschap met 3 kinderen. We ontmoette elkaar in de stad Évora. Dat was voor ons nog een uurtje rijden. Dus rond 11 uur troffen we elkaar op een grote parkeerplaats in de stad. Na de kennismaking liepen we de stad in om een simpel broodje te kopen en dit ergens lekker in de zon op te eten. Maar we liepen eerst door een grote speeltuin waar de kinderen eerst fijn kennis konden maken met elkaar. Daarna liepen we een rondje door de stad. Mooie gebouwen zeg. Heel oud allemaal. We stopten bij een paar gebaks winkeltjes, maar daar waren we niet echt naar op zoek en daar kwamen we ook niet in zonder mondkapje. Maar ik hield vol. Een dame in een klein bakkerswinkeltje verkocht ook brood en croissantjes. Ik kwam er niet in, maar nadat ik uitleg gaf, zei ze dat op de deurmat staan ook wel mocht. En ze bood ook haar excuses aan. Dat hoeft natuurlijk niet, maar ik snap haar helemaal. We komen met een omzet van 9 personen niet binnen, maar ze kan het ook weer niet weigeren. Nadat we heerlijk in het zonnetje onze broodjes opeten, tussen de mandarijnbomen, liepen we via een kathedraal en een gedeelte van een Romeinse tempel weer terug naar het plein. Eliza moest naar de wc. Angela stond met haar gezin in een winkeltje waar ze gelukkig zo naar binnen mocht en waarvan de eigenaar met ons mee liep naar de overkant waar zijn vrouw ook een winkeltje had en waar Eliza naar de wc mocht. Dat is nou eens aardig. Super fijn. Hierna zaten we nog even te kletsen bij de fontein waar de kinderen ook weer heel fijn hebben gespeeld. Maar je merkt gauw genoeg wanneer het later op de middag wordt. De zon gaat bijna onder dat voel je aan de temperatuur. De kinderen wilde nog even terug naar die grote speeltuin, maar dan waren ze ook echt bijna allemaal moe. Teruggekomen bij de campers maakte we nog even een selfie en namen we, ik denk, geen afscheid, maar tot een volgende keer. We houden zeker contact. Hun hebben een stukje grond gekocht niet zover van de Spaanse grens af, dus zei reden weer naar boven, wij naar het Zuiden. Mooi hoor, rijden naar een zonsondergang. We rijden nu ook over de N2, de weg die de schoonzoon van Paulo ons nog had doorgegeven. Wat hobbelig, maar wel een mooie groene route. Gijs had een parkeerplaats om te slapen gevonden, maar daar stond 1 auto, toen stond het al vol. En hij was direct aan de weg. Park 4 night heeft niet altijd duidelijke foto's dus haha. We reden door om te kunnen draaien, maar ineens rijd de weg door naar een opening, kijkend op een dan wel bijna droogliggend meer. Waar we 2 campers meer zagen staan. Goed begaanbaar, ook voor onze lange camper. Dus nu ben ik benieuwd hoe de ochtend er hier uit ziet. Te gekke plek. Er zou hier ook een 18 eeuwse brug moeten staan, die 19 jaar lang onder water heeft gestaan. Maar nu door de droogte weer boven water is gekomen. Daar zullen we morgen eens een kijkje gaan nemen.

Geschreven door Doorgijss.reisblog