Donderdag:
Gisteravond hadden we ook nog eens een keertje onweer gehad. Daar kon Eliza even niet door slapen. Het duurde gelukkig niet al te lang. Sochtends hadden we weer een droog weertje. De planning liep weer anders. Ik had een belletje met iemand om 0915 uur. Kon Gijs erna gaan werken en ik met de kids gaan fietsen. Maar...Gijs belde nog even met de NKC voor de remmen die nog steeds een beetje leken te ruiken. Kijken of we via hun naar een garage konden en laat die nou eentje bij de camping in de straat zitten. Toen ik aan het bellen was liep Gijs met de kids op de fiets naar de garage om te vragen of ze vandaag tijd hadden. Ze kwamen al best snel terug om te zeggen dat Gijs zijn afspraken gaat verzetten en we erna direct naar de garage gaan omdat ze geen tijd hadden in de middag. De eigenaar van de camping gaf ook nog een ander adresje door, dat was dan plan B. Maar gelukkig kon plan A al uitsluiten dat de remmen het nog prima doen en er geen lucht in de vloeistof zit etc. Dus we konden met een gerust hart weer op pad. Nu we vandaag geen verdere verplichtingen meer hadden plande we een route in langs de Titisee en de Schlusee. Onderweg gebeurd er iets totaal niet leuks tijdens het rijden in de eerste bergen bochten en dat is dat onze fijne en mooie waterfilter uit de wasbak valt op de grond. We schrikken zo erg, dat het even schreeuwen en elkaar de schuld geven wordt. Of ja, niet lang, maar dat is vaak even het handigste. Fritz schrikt ook waarna ik hem als eerste troost. Gijs zet de camper op een bushalte waarna ik probeer de scherven en alles op te ruimen. Er zat ook nog water in, maar gelukkig niet al te veel. Jeetje, dat was even een deuk in de sfeer. Die trekt uiteindelijk wel weer bij, maar die had even tijd nodig. Laten we als ontspanning hierop maar even een stop maken bij Simonswald, waar we een grote Grasmücke tegen komen waar de kids kunnen spelen. Hier bedoel ik een speeltuin mee. Ik zie dat er een route van kleine Simon gemaakt is van een uurtje lopen langs het water en de bergen in. Natuurlijk kan Gijs deze nog niet lopen. Maar Fritz blijft ook liever met het water spelen in de speeltuin en Eliza loopt met mij een klein stukje door de route. We komen een koekoeks klok tegen. Ze zeggen dat die oorspronkelijk van het Zwarte Woud komen. Uiteindelijk komen we een brugje over waar Simon ons de bergen in stuurt, maar dat is modderig en best stijl. Dus we lopen zoetjes aan weer terug. Een stukje verder hadden we ook een 300 jaar oude watermolen kunnen bezoeken, maar die zagen we alleen vanuit de camper toen we er langs reden. Mooi vindt ik dat. Om bij de Titisee te komen mochten we weer door de bergen. En ja ook weer door de sneeuw. Blijft toch ook een mooi uitzicht met die besneeuwde bomen. Mogen we nog 1x buiten in de sneeuw spelen?? Vragen Eliza en Fritz. En hop de pakken en jassen weer aan en een sneeuwpop maken. Deze sneeuw lijkt vers en blijkt ook de dagen ervoor nog gevallen te zijn. Eenmaal weer wat gedaald te zijn komen we aan bij de Titisee. Maar aan het meer komen we niet. Het is een toeristen plek waar je betaald moet parkeren, maar waar je op een camper parkeerplaats mag staan waar je nog een stukje moet lopen naar het meer. We parkeren er en ik kook er eten. We proberen erna nog dichterbij te komen, maar het mocht niet zo zijn. We rijden gewoon door naar de Schlusee. Wel zien we vanuit de autoweg van boven af de Titisee, maar zo groot is het niet en inderdaad toeristisch. De Schlusee is inderdaad een stuk groter en langer, maar ook deze bekijken we mooier vanaf de autoweg. We zijn denk ik ook verwend met onze Zweedse meren natuurlijk. Die zijn er genoeg en nog mooier, haha. Op een beetje sneeuw in de bergen na hebben we mooi droog weer gehad. We besluiten naar de slaapplaats te rijden omdat Fritz steeds hezer wordt en we daar een beetje rekening mee willen houden dat hij op tijd in bed ligt. We merken nog niks aan hem omdat hij nog volop met Eliza de speeltuin in sprint en wanneer hij hoort dat de eigenaar aangeeft dat de minigolf gratis is voor camperaars die overnachten, kan hij niet wachten om dit te gaan doen. Eerst nog even naar de Aldi om de hoek en dan aan de golf. Ik haak later aan om de camper klaar te maken zodat hij snel genoeg in bed kan. Hij wordt steeds minder allert lijkt wel dus snel naar bed. Hij geeft aan het koud te hebben terwijl het warm genoeg is. Wat is koorts mama? Dan is je lichaam aan het herstellen Fritz en je beter aan het maken. Even een virusje eruit werken. Dat heeft energie nodig. Dus goed slapen de komende nachten en dan gaat het wel weer over. En we moeten gewoon naar het zonnige slipper weer, haha. We zijn bijna nooit ziek, dus dan maar nu een keertje erdoorheen. We kijken morgen wel weer hoe dat het gaat.

Geschreven door Doorgijss.reisblog