Zondag:
Toch veel regen gehad vannacht. Dat hoor je wel in een camper. Maar fijn dat de kids erdoorheen hebben geslapen.
We staan op ons gemakkie op en de kids knutselen in no-time nog even een klein vaderdag kadootje in elkaar.
Ik ga met de kids de camping betalen bij de man die ons gisteren ontving aan de poort. Of nee toch niet, een dame helpt ons verder met betalen. We vonden de 32 euro al wat aan de hoge kant die hij gisteren voor ons berekende, maar de lieftallige dame gooit er nog even 6 euro bovenop. Haha. Had je Gijs moeten horen in de camper. Wat bij mij altijd achteraf komt, oh ja dat had ik ook wel kunnen zeggen, dat zou Gijs meteen in actie hebben gezet. Zo van, hij zei gisteren 32 euro! Waarom nu dan 38? Maar oké. Het is betaald. Nooit meer. De kids krijgen nog een lolly mee en we voelen heel goed dat zo'n reis als deze niet meer gebeurd. Teveel campings, te hoge prijzen. Ook in landen waar je het niet verwacht, en in het wild camperen raden ze niet aan. Dus helaas. Maar...dat is dan weer een duidelijke les om te weten.

We rijden weer een 3 uurtjes snelweg vandaag. Het weer is weer prima. Ineens zie ik een bord langs de weg met de snelheden erop en dat we zojuist Tsjechië zijn binnen gereden. Geen controle post of wat dan ook, gewoon een rivier en snelweg die als grens doet. Lekker makkelijk.
We komen langs de grote stad Brno. Niet bekend maar toch een grote stad en we komen ook recht door Praag. Want dat zou de kortste route zijn. We zien ook al de bordjes voor naar de dierentuin, maar die volgen we morgen. Wat een grote stad is dit. Echt groot. Gijs had een camperplaats gevonden net buiten de stad in een doodlopend straatje. Een lange tijd geen Nederlander of camper tegen gekomen en hier staan er een 6 tal bij elkaar, haha. Even fijn kletsen ook, en wanneer doelpunten gezet worden in de wedstrijd NL-Polen weet je ook waar de NLs zitten. De banden van de fietsen van de kids waren goed slap, dus ik vroeg aan de over buurman een fietspomp. Natuurlijk raken we aan de praat over de kids en ons reizend leventje. We eten graag nog iets typisch uit de Tsjechische keuken, dus we lopen een 15 minuten door de woonwijken en komen uit bij een leuk restaurantje met daarbij een speeltuintje en een fitnesscentrum en bowlingbaan. Lekker buiten zitten en een hapje eten. Apart gegeten, maar wel heel lekker.
Om trouwens even voor de liefhebber de landen te benoemen die we gehad hebben deze trip, want Tsjechië is de laatste nieuwe van deze reis:
We zijn begonnen in het Zwarte Woud van Duitsland. Met sneeuw zelfs.
Toen kwamen we in Oostenrijk. Ook Liechtenstein hoort erbij als eigen landje en Zwitserland het land van Heidi en mijn neef Harco.
Zo daalde we af naar het prachtige Gardameer in Italië, de prachtige natuur van Slovenië, de prachtige heldere zee en mooie binnenlanden van Kroatië, het niet zo handig rijden met een grote camper in Montenegro, het niet zo schone maar toch wel adembenemde Macedonië, de prachtige binnenlanden en gastvrijheid van Albanië, het thuis komen in het Noorden van Griekenland, dat idyllische plekje aan de Dina rivier in Servië, de prachtige piramides in Bosnië en zijn groene bergen, de snelwegen en de plattelanden van Hongarije, Slowakije en Tsjechië. Maar ook zeker de lekkere keukens die we bijna in ieder land wel hebben mogen ervaren en de gastvrijheid van de lokale mensen.
Het was een super intense reis, maar ook eentje die we niet hadden willen missen. We hebben veel gezien en er veel van geleerd. Hoe het wel kan en ook zeker niet kan. Waar we afhankelijk van zijn en waar we op een andere manier mee om mogen gaan.
We zien er ook alle 4 weer erg naar uit om naar NL te gaan. Niet zozeer om het land zelf, maar wel de tijd met familie en vrienden en natuurlijk de bruiloft van mijn broer die dan plaatsvind en dat midweekje Centerparcs zal ook denk ik wel goed bevallen.

Geschreven door Doorgijss.reisblog