Berkershoeve Liessel NB
Nederland, Liessel
Maandag:
Als een blok in slaap viel ik. Voelde net of je dag en nacht gewerkt had, haha. Fritz die had de nacht nog nodig om te verwerken of hij had buikpijn, daar zijn we samen nog niet aan uit. Maar wat een heerlijke warme ochtend al. En super om zo wakker te mogen worden en te kletsen met de mensen die zijn blijven slapen. Geen haast, rustig aan ontbijten, rustig aan opruimen. En weer fijn hulp gehad van mensen om het netjes achter te kunnen laten. Alleen naar mijn idee zijn we te lang blijven hangen want ik voelde me toen iedereen weg was vermoeiender worden en de warmte werkte ook lekker mee. Uitgeslapen was ik nog niet dus en dat we nog spullen weg moest brengen op 3 plekken had ik eigenlijk ook niet zo'n zin meer in, maar oké. Fritz die verliest ook nog eens zijn fiep, waardoor we een half uur met onderweg naar Heusden rijden hebben moeten luisteren naar zijn geschreeuw en zijn gehuil omdat hij zijn fiep wilde. We konden rustig blijven en uitleggen wat we wilden, maar dat kwam niet binnen. En nog vermoeider worden ze er van ook nog. Ik dacht juist mooi een tijd om af te bouwen, maar oma had nog 2 babyfiepen liggen en daar was hij maar al te blij mee. Pas als je naar bed gaat Fritz. Bij andere oma in Asten hadden we een afspraakje met kapper Donna en een afspraak met een heerlijke douche. Dat had ik wel nodig na die inspanning van het event. En Fritz.
Toen we aan kwamen bij de slaapplaats had Fritz zijn nieuwe fiep geprobeerd. Maar toen hij in bed lag begon hij weer dat hij een andere fiep wilde. Want ja, dit zijn baby fiepen voor baby's. Dit zijn andere dan die hij had. En weer door de vermoeidheid zo eigenwijs en weer een dik half uur ons het bloed onder de nagels vandaan halen dat hij een andere fiep wilde. En niet aannemen wat wij daarover te zeggen hebben. Dus...voor ons ook vermoeiend, maar ben ik uiteindelijk bij hem in bed gaan liggen, een praatje gemaakt over dat hij groot genoeg is om geen fiep te hebben en dat het misschien leuk is om deze aan baby piet te geven met Sinterklaas. Dus ik ben benieuwd of de fiep in z'n schoen beland rond die tijd. Dat zou dit onderwerp een stuk gemakkelijker maken. Want hoe vaak is hij wel niet zijn fiep kwijt geweest of vergeten.
Als een blok in slaap viel ik. Voelde net of je dag en nacht gewerkt had, haha. Fritz die had de nacht nog nodig om te verwerken of hij had buikpijn, daar zijn we samen nog niet aan uit. Maar wat een heerlijke warme ochtend al. En super om zo wakker te mogen worden en te kletsen met de mensen die zijn blijven slapen. Geen haast, rustig aan ontbijten, rustig aan opruimen. En weer fijn hulp gehad van mensen om het netjes achter te kunnen laten. Alleen naar mijn idee zijn we te lang blijven hangen want ik voelde me toen iedereen weg was vermoeiender worden en de warmte werkte ook lekker mee. Uitgeslapen was ik nog niet dus en dat we nog spullen weg moest brengen op 3 plekken had ik eigenlijk ook niet zo'n zin meer in, maar oké. Fritz die verliest ook nog eens zijn fiep, waardoor we een half uur met onderweg naar Heusden rijden hebben moeten luisteren naar zijn geschreeuw en zijn gehuil omdat hij zijn fiep wilde. We konden rustig blijven en uitleggen wat we wilden, maar dat kwam niet binnen. En nog vermoeider worden ze er van ook nog. Ik dacht juist mooi een tijd om af te bouwen, maar oma had nog 2 babyfiepen liggen en daar was hij maar al te blij mee. Pas als je naar bed gaat Fritz. Bij andere oma in Asten hadden we een afspraakje met kapper Donna en een afspraak met een heerlijke douche. Dat had ik wel nodig na die inspanning van het event. En Fritz.
Toen we aan kwamen bij de slaapplaats had Fritz zijn nieuwe fiep geprobeerd. Maar toen hij in bed lag begon hij weer dat hij een andere fiep wilde. Want ja, dit zijn baby fiepen voor baby's. Dit zijn andere dan die hij had. En weer door de vermoeidheid zo eigenwijs en weer een dik half uur ons het bloed onder de nagels vandaan halen dat hij een andere fiep wilde. En niet aannemen wat wij daarover te zeggen hebben. Dus...voor ons ook vermoeiend, maar ben ik uiteindelijk bij hem in bed gaan liggen, een praatje gemaakt over dat hij groot genoeg is om geen fiep te hebben en dat het misschien leuk is om deze aan baby piet te geven met Sinterklaas. Dus ik ben benieuwd of de fiep in z'n schoen beland rond die tijd. Dat zou dit onderwerp een stuk gemakkelijker maken. Want hoe vaak is hij wel niet zijn fiep kwijt geweest of vergeten.
Geschreven door Doorgijss.reisblog
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
