1e kerstdag:
Onze allereerste kerstdag in het buitenland. In de zon ook. Dat is anders. Wanneer je afwijkt van je standaard tradities van ieder jaar. Maar het gaat vanzelf, haha. Vanmorgen heb ik me uitgesloofd om toch een quiche te maken in mijn omnia oven. Een quiche is dan toch mijn traditie geworden. Heeft veel geduld gekost, bijna 2 uur op het vuur, maar dan heb je ook wat. Samen met het eten van Bianca en Kevin was het weer heerlijk. Afgesloten met een vuurtje in de vuurkorf. Thuis in de camper kijken we met z'n viertjes nog even een korte kerstfilm voor het slapen gaan met een bakkie fruit. Er wordt op zo'n dag wel door veel mensen fijne kerstdagen toegewenst. In verschillende talen ook. Ze komen hier overal vandaan. Zweden, Finland, Hongarije, Bulgarije, Frankrijk, Duitsland, België, Portugal, Nederland, United Kingdom en Great Britain.

2e kerstdag:
En dan vergeet je ineens om Pindat bij te werken...oeps. Dat krijg je wanneer je langer ergens staat en je man savonds de tablet in beslag neemt, haha. De dagen verlopen hier gewoon relaxt. Een aantal standaard dingetjes zoals de afwas en met de kinderen spelen, maar er worden ook genoeg praatjes gemaakt en genieten van het zonnige weer. 2e kerstdag hebben we met z'n viertjes smiddags een keer warm gegeten. Veel gezwommen ivm het mooie weer. Net zoals de dagen erna. Melanie en Arno komen een keer in het zonnetje bij ons mijn heerlijke cappuccino drinken....en Melanie laat ons proeven van haar havermout taart uit eigen oven. Gezellig. Eliza is veel spelen met Noah, haar vriendinnetje sinds dag 1. En de kinderen spelen ook goed met Enzio en Nio van Kevin en Bianca. Melanie en Arno hebben ook 3 schatten van een kinderen, daar zijn ze ook vaak bij te vinden. Sinds een paar dagen hebben we ook een nieuw dierenvriendje er bij. Ik noem haar Beppie, onze gans. 1x brood gegeven, zo ook onze buren, en ze komt iedere ochtend even aan waggelen. Brood krijgt ze natuurlijk niet teveel want dat is ook niet goed voor zo'n beestje. Maar ze neemt lijkt wel geen genoegen meer met het onkruid of de planten die hier groeien.
Gisteren, de 29e, hadden we voor het eerst Eliza fietsverbod mogen geven. Al een aantal dagen racen Noah en Eliza op Elizas fiets over de camping. Daar hebben ze super veel lol mee en dat is ook prima. Maar gisteren kwam dus de moeder van Noah naar ons toe, dat ze hun zagen buiten de camping fietsend over de weg. Maar dat is natuurlijk niet de bedoeling en daar was haar moeder het dan ook mee eens. Het was ook al bijna donker en het duurde iets te lang voordat ze weer naar huis kwam. Dat was het dus. Vandaag hebben ze even als 'straf' een fiets verbod gehad. Haha.
Vanmorgen had ik een bel afspraak met 2 dames uit Groningen die me via Facebook hadden gevraagd om even te sparren over het ondernemen naar een leven in de camper. Gezellig was dat zeg. 1,5 uur in gesprek geweest. Het voelt ook gewoon goed om mensen op deze manier te kunnen helpen. We houden ook contact, want ik ben natuurlijk dan ook benieuwd hoe het verder met hun gaat na verkoop van huis, aankoop van camper en uiteindelijk aankoop van grond. We gaan elkaar nog zeker wel onderweg treffen. Daar zorgen we voor.
Zo heb ik nog een dame die ik in het nieuwe jaar mag gaan bellen om te sparren. Dat doen we graag.
Vandaag zou het weer zonnig zijn, maar het zat tot rond de middag helemaal dicht. En de temperatuur was ook stukken minder. Dat merkte je snachts al. Maar wel hartstikke helder. Mooi die sterrenhemel weer. En die kleuren bij de zonsondergang. We hopen morgen op de 21 graden die hij voorspelt. Dan knorren we met de camper nog even de camping af naar de supermarkt met laundry service in Silves en een bezoekje aan de zee in Albufeira.

Oudjaarsdag:
Mooi zeg wanneer dat zonnetje in de ochtend alweer fel aan de hemel staat. We kozen ervoor om meteen in de ochtend met de camper naar Silves te rijden waar we bij de supermarkt konden wassen en meteen een boodschap konden doen. Het was een akelig grote supermarkt dus Gijs ging met Eliza naar binnen en Fritz deed met mij de was. Dat ging ook niet helemaal zoals het gaan moest. Een Portugese man had per ongeluk de verkeerde machine aangetikt, dus die stond al actief om aan te zetten en ik gooi er geld in om die machine aan te zetten. Dus ik zet op zijn geld de machine aan en mijn geld zit vast in het apparaat. Dan maar de servicelijn bellen. Hele aardige man aan de andere kant van de lijn, maar helaas kon alleen de technische service mij hierop terug berichten en dat kon pas maandag worden. Hij had z'n best gedaan, dus meer kon hij niet voor me betekenen op dat moment. De Portugese man die dus ook stond te wassen sprak niet zo goed Engels, dus hij wilde me korting aanbieden via zijn jaarkaart. Zo begreep ik het. Heel er aardig van hem. Tijdens het wachten kwamen er meerdere mensen wassen, waarbij ook een Schots stel. Hij had zelf een tijdje in Hapert bij VDL gewerkt. Hij gaf me de opmerking dat het hem opviel dat Nederlanders zo goed Engels kunnen praten. En zo beland je in een gesprek. Hun waren dus al 4 jaar bezig met het legaliseren van het stuk grond wat ze hadden gekocht. Toeristisch en fruitteelt was de bedoeling, maar daar zitten dus wat regeltjes aan vast hier in Portugal. Hij zei dat je moet opletten wat voor stuk grond je koopt. Want niet bij ieder soort grond zit dit gekoppeld. En warm dat het al was in die zon. Snel naar de zee zodra de was klaar was. We reden eerst naar een strandje waarvan de weg ernaartoe al smal genoeg was, dat je hoopte op geen tegenliggers. Daar aangekomen leek het een ideaal klein strandje, maar het water stond al zo hoog, dat de golven wel heel hard en hoog op ons af kwamen en dat vertrouwde Gijs niet zo. Dus reden we een kwartiertje verder naar een wat breder strand Praia da Marinus Beach. Onderweg kwamen we zoveel mooie vruchtbare grond tegen. Zoveel mandarijnen, sinaasappels en citroenen aan de bomen. Mooi die kleuren. Ook veel kassen in deze hoek waar ze denk ik tomaten telen. Aangekomen bij het strand kijk je al prachtig uit over de kliffen. Via een fijne begaanbare trap loop je naar beneden naar het strand. Hier was het strand ook een stuk breder. Meer mensen dat wel, maar dat was een gezellige sfeer. De golven waren hoog, maar zo mooi altijd om op deze plekken te zijn. Het is opletten, maar je hebt veel mensen en kinderen om je heen. Na een heerlijke middag van de zon genieten, reden we weer terug naar de camping. De poorten gingen ook om 17uur dicht vanwege dat ze de politie buiten de deur wilden houden om zo het nieuwjaarsfeestje gewoon door te kunnen laten gaan. We zouden het avondeten weer samen doen met Kevin en Bianca, maar we moesten ons dan gaan haasten en daar hadden we niet zoveel zin in. Maar dat was ook geen probleem. Dus na het eten zijn we alsnog naar hen toegelopen waar we heerlijk even bij het vuurtje hebben gezeten. De kinderen wilden graag nog even naar het feestje in het hoofdgebouw vanaf 20uur, dus dat deden we dan ook even. Maar na een kort bezoekje waren ze toch echt al moe. Nog even met Fritz naar de sterren gekeken voordat hij meteen in bed in slaap viel. Eliza ook.
Gijs gaat nog even terug om te genieten tussen de mensen, lekker ouderwets. Ik geniet van de muziek op de achtergrond vanuit de camper. Morgen ga ik voor de nieuwjaarsduik om 12 uur. Maar volgens mij wordend dat er steeds meer, dus ben benieuwd of dat gaat passen in het zwembad haha.

Een mooi, verbindend en vernieuwend nieuwjaar gewenst allemaal!! Dank jullie wel voor het volgen van onze berichten en foto's. We vinden het fijn dat we op deze manier het thuisfront op de hoogte kunnen houden, maar ook mensen kunnen inspireren en misschien zelfs motiveren. Het maximale uit het leven halen, je leeft maar één keer in dit lichaam!

Geschreven door Doorgijss.reisblog