Zaterdag:
Heerlijk geslapen in ons vertrouwde campertje, ook al lag ik er iets te laat in voor mijn begrippen. Eliza sliep ook netjes door tot half 8 ofzo. Dus dat kan ze prima. Eliza ging na het ontbijt even gezellig met oma naar de winkel. We dronken nog even wat koffie en ranja samen met oma voordat we naar Maasbree vertrokken. Opa zagen we nog net thuis komen van zijn werk. De aanhanger lieten we een nachtje bij hun staan. Dat scheelt met parkeren bij de Leef en Groei Hoeve in Maasbree. Wat voelde het weer als thuiskomen op deze plek. Een dikke knuffel aan de bewoners en de kinderen speelde weer als vanouds. Fritz en Kato hebben veel dezelfde interesses. Zelfs een trein bouwen. Zo leuk om te zien. En Eliza hobbelde met een paar andere kinderen achter Roos aan. Mooi om te zien hoe weer wat dingen zijn veranderd. Het paardenstalletje waar Gijs nog aan mee heeft geholpen de laatste keer en de compostbak van pallets waar ik aan mee heb gewerkt worden volop gebruikt. In de yurt hadden ze op een gegeven moment ook een kleine theater voorstelling. Elly had een koffer bij met allemaal spulletjes, waar ze een verhaaltje bij kon vertellen. De kinderen mogen dan iets uit de koffer kiezen en Elly verteld dan. Mooi hoe de kinderen hierop reageren. Eliza kan ook zo goed verhalen verzinnen dus die vond het wel leuk om aan te vullen. Fritz en Kato hadden het zo gezien, haha. De trampolines waren interessanter. Heerlijk bij het vuurtje zitten op de binnenplaats en praten met andere over wat jou bezig houd en elkaar daarin aan kunnen vullen. Zo tof hoe dat kan lopen. We kwamen er nog bekende tegen, een gezin die nog veel spullen van ons oude adres heeft kunnen gebruiken toen wij ons huis verkochten in 2020. Ze was toen net zwanger, dus nu liep er een schattig manneke bij van bijna 2, haha. Zo lang zijn we alweer huisloos. Ook sprak ik nog een dame die toen ook mee de compostbak had gemaakt en die had wel oren naar ons Free Soul Community platform. Voor haar whatsapp groepje. En ook spraken we Simone en haar man uit Liessel. Wauw wat een raakvlakken weer met wat wij voor ogen hebben op onze droomplek. Dus wie weet waar we elkaar weer gaan treffen in de toekomst.
En dan krijg je dat je niet weg wil, de tijd om vliegt en de kinderen willen blijven. Het liefst bleven we er natuurlijk overnachten, maar met een opendag was dat niet zo handig. Andere keer maar weer. We rijden naar opa en oma Asten, zodat we van daaruit even de boodschappen kunnen doen en de kinderen zich prima vermaken op het pleintje met van alles. Maar na het eten slaat de vermoeidheid weer toe, dus hop nog even vlug in bad en een slaapplek zoeken. Het is toch de Berkershoeve geworden. Morgen gaan we nog op bezoek bij goede vriend Robje, zodat we maandag vanuit daar richting Gilze kunnen rijden.

Geschreven door Doorgijss.reisblog