Zaterdag:
Jeetje wat een dag. Verhuizen naar de camper is toch veel hoofd werk bij mij merk ik. Gijs ging in de middag ook nog even met de camper naar Didier voor echt de laatste dingetjes, maar dan kan ik niet in de camper vooruit natuurlijk. En uiteindelijk is het meer werk om over te huizen dan je denkt. Maar ja, hier hebben we voor gekozen zeggen we dan maar.
Om 11 uur hadden we met Esra en Peter en de kids bij de Heksenboom afgesproken om daar een uurtje een koffietje te doen om bij te kunnen kletsen en afscheid te nemen omdat hun op zondag al willen vertrekken. Net voor 11 uur stoot ik natuurlijk een halve emmer water om in de camper over de bank en wat op de grond stroomde liep schuin naar beneden. Ik probeerde het tegen te houden maar geen handdoeken binnen bereik. Dan maar het vloerkleed erboven op gelegd. De rest nog even met handdoeken deppen en dweilen. Wat een tegenvaller even. Ik laat het maar even liggen zodat we de koffie kunnen doen. Komen we aan bij de Heksenboom. Is het gehele restaurant gereserveerd. Nog nooit meegemaakt, maar dat zal je net zien. We lopen naar buiten en Fritz glijd op de parkeerplaats uit door het water en huilt tranen met tuiten. Schrikken en pijn en een natte broek. Maar de schade viel gelukkig mee. Dan kreeg hij nog te horen dat we niet bij de Heksenboom konden gaan zitten, toen moest hij nog harder huilen. We besluiten gewoon zelf een cappuccino te maken bij ons chalet en Gijs gaat met Eliza en Jonas kruimelvlaai halen. Ik had nog een pakje slagroom liggen en daar zit je dan gezellig met z'n allen in ons chalet, wat totaal geen straf is, haha. De kinderen hebben super veel buiten gespeeld vandaag ook al begon het vaak genoeg te hagelen of te regenen. Maar met de zon er af en toe tussendoor was het weer lekker buiten. Gijs ging smiddags dus nog naar Didier en kwam rond 5 uur weer thuis. De blazer voor in de camper gemaakt, maar nu kwam hij erachter dat er geen lucht uit kwam. Hoe dan? Gijs heeft een creatief brein en haalt wat herinneringen uit zijn boeren tijd naar boven over de ventilators in de varkens stallen. En daarmee weet hij zelf het euvel op te lossen. En zo leer je van zelf van alles over hoe iets werkt. Savonds kregen Eliza en Fritz het idee om een restaurantje op te zetten. Wij waren nog even druk in de weer, maakte zij in de tussentijd hun restaurant klaar. Of ja, meer Eliza denk ik. Toen ik het wel genoeg vond voor vandaag mocht ik bij hun komen eten. En Gijs ook zodra hij thuis kwam van het dorp. Zo leuk hoe ze dit graag doet, maar het was inmiddels ook erg laat geworden, dus bedtijd was het ook zeker. Ze sliepen ook meteen.

Zondag:
Verhuisdag. Niks speciaals eigenlijk haha. Veel bezig en op en neer sjouwen. Esra liet me vroeg in de ochtend al weten dat ze de anwb moesten bellen omdat er een spijker of iets in de band zat van de bus. Ze waren al klaar voor vertrek maar dit wilde ze toch wel graag laten maken. En dat snap ik. Toen het opgelost was stonden ze bij ons aan de deur om afscheid te komen nemen. We liepen met ze mee naar voren. Hun reis gaat ongepland naar Griekenland deze keer. De plannen om naar Portugal te gaan hebben ze omgegooid omdat het op een of andere manier niet ging lukken met geschikte campings vinden voor hun caravan, maar wanneer ze dit voor hun trip naar Griekenland gingen doen verliep alles op rolletjes. En wat wilde ze er al graag naar toe. In 2 maanden tijd kun je al veel gereist hebben, dus waarom niet. Omkeren kan altijd nog.
Na ons afscheid en nog wat gerommel in de camper en chalet, trakteerde we ons op een all jou can eat lunch in Boxmeer bij Enjoy. Voor Eliza en Fritz de eerste keer op deze manier bestellen, maar wat was het lekker en natuurlijk teveel. Ook vriendelijke eigenaresse. Ze was bij betalen ook zeer geïnteresseerd in ons reizend leventje. Eenmaal thuis toch weer aan de gang. De kinderen haalde de slaapkamer maar overhoop om in te spelen en een teken spelletje met papa. Want het chalet poetsen is toch best veel tijd wat er in zit. Maar klaar is dan ook klaar. Morgenvroeg hebben we nog de ochtend om klaar te maken voor vertrek. Dus dat gaat goed komen.

Geschreven door Doorgijss.reisblog