Donderdag:
Wat een diepe slaap hadden we afgelopen nacht. Goed gedroomd ook. Geen idee meer waarover, maar Karin en Gijs hadden hetzelfde. Het was ook een bewogen dag gisteren. Veel in de weer geweest. Maar deze week sowieso veel bezichtigingen gehad en veel gereden, dus dat breekt ook wel op een gegeven moment. Maar, goed geslapen dus. Ik had ook echt even een dip in het water nodig om wakker te worden. Dus dat deed ik om 8uur. De kinderen zaten toch te kleuren en het was een mooie ochtend. Het water was nog best warm omdat het ver ondiep bleef. Na inruimen en een potje frisbee met de kids, Sjors, Ed en Gijs, dronken we nog even gezellig een bakkie thee of koffie bij de caravan en dan scheiden onze wegen toch echt deze keer. Karin en Ed moeten nu toch echt weer richting NL rijden. Dus we geven een dikke knuffel en tot in oktober waarschijnlijk. Maar we houden contact, want de liefde voor die plek in Nordmark delen we allemaal. Wordt vervolgd.
De kinderen konden het niet laten om nog even het meer in te gaan. Het was ook zo'n mooi weer. Maar wel zonder zwemspullen, want die hadden we nodig in het zwembad. Dus met de blote billen dan maar. Nu kan het nog, haha. Het leuke was het spelletje met de onderbroeken. Je onderbroek weg gooien in het water en erachteraan zwemmen. Hoe simpel kun je het hebben. De grootste lol. Totdat Fritz die van hem niet meer kon vinden. Die was gezonken. Dan is het voor ons ook tijd om verder te rijden, een stukje terug naar Borlänge waar er een binnenzwembad is waar we graag met de kinderen heen gaan. Aqua Nova. Echt heel leuk geweest daar. Deze onthouden we. Tegen 17uur rijden we hier weg om naar de slaapplaats te gaan waar Gijs even een dag en ochtend kan werken. Aan het water, maar er komt van boven veel water dus daar hebben we bij aankomst niet veel aan. Aan de receptie horen we aan het Zweeds met een Nederlands randje dat de eigenaren Nederlands zijn. Leuke mensen en een leuke camping. Een groot gezin met 6 kinderen vertrekt helaas morgen weer begrepen we, maar dat mag de pret niet drukken. En we gaan zien hoeveel regen er daadwerkelijk gaat vallen, want hier in Zweden is het vaak anders. Koud is het niet dat scheelt ook.

Vrijdag:
Heerlijk uit slapen. De kids ook. Even bijtanken denk ik zo. De regen is nog niet begonnen en de temperatuur is nog prima, dus Gijs aan het werk en wij maken een plonsje in het water. Lekker fris. Na het zwemmen nog even de speeltuin in daar, want deze camping heeft het allemaal. De badplaats is voor iedereen toegankelijk, zo ook de speeltuin. Zo werkt dat hier in Zweden. Maar heel netjes bijgehouden en mooi gelegen aan het Ljustern meer.
In de middag begint de regen, maar wanneer je een huiskamer tot je beschikking hebt en een luifel aan je camper mag dat de pret niet drukken. Er is geen slecht weer in Zweden alleen slechte kleding. We besluiten om nog een nachtje bij te boeken aangezien we van alle gemakken zijn voorzien voor het toekomstige natte weer en Gijs nu de kans heeft goed door te pakken met zijn mooie e-book. Gas erop. Haha.
Er zijn aan het einde van de middag veel Zweedse gearriveerd om weekend te vieren. Dus ook wat meer kindjes. En de taal is steeds minder een barrière bij die van ons. Dat is mooi om te zien.

Zaterdag:
We starten de dag weer met een heerlijk zonnetje. Weer even plonsen dus. Gijs loopt nog even mee, maar die sluit om 10uur bij Michel aan online in de camper, want voor een podcast is dit toch een betere ruimte. Ik ga met de kids naar de huiskamer in het servicegebouw waar we alles mee hebben genomen om ons te vermaken. Ook bellen we opa Toon even, mijn vader want hij mag 80 worden vandaag! Ik heb dit altijd een speciale dag gevonden. Hij wordt 80 dit jaar en ik ben 40 geworden. Maar we kunnen er vandaag helaas niet bij zijn, maar dat wil niet zeggen dat we het niet gaan vieren op een andere dag. Je leven vieren mag iedere dag. Dus zodra we in oktober in NL zijn halen we het gewoon in. Hij mocht wel pas vandaag zijn kruidenlikeurtje open maken en dat is hem gelukt om die tot vandaag te bewaren haha. Ik hoop dat hij lekker is. Het Texelse Juttertje.
We wisselde het spelen in de huiskamer af met spelen in de speeltuin. Zodra Gijs klaar was ging ik nog even de afwas doen. Het kwam er ineens met bakken uit. Daar heb je de mmters regen. Maar na regen komt ook weer zonneschijn. We besluiten om zoals de Zweden het doen, warm te eten in de middag. We gaan eens kijken wat ze aan te bieden hebben in het restaurant. Een hele leuke plaats om te zitten met uitzicht op het meer. En meer regen. Maar het werd ook weer droog zodat de kinderen naar de speeltuin konden zodra ze klaar waren met eten. Die lag ernaast. Super handig. We eten als toetje nog een ijsje aan het water waar we nog veel meer frambozen struiken vinden die nog helemaal niet geplukt zijn. Eeuwig zonde. Gijs en ik hadden samen nog wat werk te doen deze keer, dus gingen we met z'n vieren in de huiskamer zitten zodat wij wat dingetjes op de laptop af konden werken. Toen ik nog even een wasje liet draaien ging Gijs met de kids terug naar de speeltuin waar je een prachtige donderwolk op je af zag komen. Het ging niet snel, maar hij kwam onze kant op. Wauw wat mooi om te zien. En de donder die eruit komt. Dus toen we in de camper zaten zagen we het aan komen. De kraan ging flink open. Het was gelukkig maar 1 bui. En een flinke. Ik gaf ze het idee om in de plassen te gaan springen wat uiteindelijk uitdraaide in springen in je ondergoed rond de camping. Ach ja, dan maar meteen de douche in en naar bed. Toen ik nog even de was ging halen, werd ik aangesproken door een gepensioneerd Zweeds koppel wat schuin tegenover ons in een stuga zat. Ik had ze al eerder zien zitten toen wij buiten zaten te eten en Eliza in haar volgespetterde ondergoed een dansje aan het doen was waar Fritz ontzettend om moest lachen. Ze wilde even delen dat ze ons een mooi gezin vond. Zoals ze de kinderen zien genieten, maar ook dat ze zien dat ze ooit niet luisteren, dat bracht hun terug in de tijd wanneer hun met de kinderen op vakantie gingen.
Je de leuke dingen maar ook ooit de minder leuke, maar ze zagen aan ons een fijn gezin. Dat is fijn om te horen. Want zo voelt het natuurlijk niet altijd wanneer je 24 uur met elkaar de dag doorbrengt. Maar we vinden onze weg er nog steeds in. En we moeten gewoon steeds meer naar elkaar proberen te luisteren en op elkaar in proberen te spelen. Begrip tonen en het hoeft ook niet altijd goed te gaan. De dingen gebeuren niet voor niets.

Zondag:
Deze ochtend is bewolkt, maar zeker niet koud. Je raad het al. Weer even zwemmen met z'n drietjes. Gijs had vandaag 1 belletje, dus dat kon mooi in de tijd dat wij in het water lagen. Omdat het toch droog blijkt te blijven tot een uur of 3, besluiten we naar het dorp te lopen. Gijs deed het liever voor alleen een boodschap, maar ik had afgelopen dagen al een coole speeltuin voorbij zien komen waar we dan maar 10 minuten lopen vandaan zijn. We komen eerste een speeltuin bij een school tegen, waarna we snel genoeg in het dorp komen waar het erg uitgestorven lijkt. Een centraal punt met van alles bij elkaar zoals winkel en restaurantjes. Het spoor loopt er dwars doorheen, maar wij mogen onder het spoor door naar Säterdalens Folkpark/ Dalstugan. Je ziet het bord met Säterdalen al van een afstandje. Hier worden veel evenementen georganiseerd door het jaar heen. Je loopt stijl naar beneden waar je een watervalletje al hoort en je de natuur in loopt. Echt een prachtig plek. Ze hebben het dorp Säter in het klein nagebouwd voor de kinderen om in te spelen. 2 grote glijbanen een speeltuin, veel en fijne plekken om te zitten. Aantal wandelroutes door het park. Maar dat laatste deden we nu maar even niet omdat we nog terug naar huis moesten lopen. En dat is in totaal toch wel een half uurtje met de winkel erbij. Maar we hebben er heerlijk gespeeld en genoten van het geluid van stromend water. Iemand in het restaurant kon ons vertellen dat er iedere dinsdag entertainment is. Komende dinsdag oldtimers en een loppis. Maar ook live muziek savonds. Wie weet valt het mee met de regen en rijden we hier heen met de camper. We mogen er overnachten op de parkeerplaats zeiden ze. Voor deze keer, haha. Die Zweedse mensen doen niet allemaal zo moeilijk. Haha.
We lopen rustig aan terug langs het water naar boven. We doen een boodschap en lopen naar huis. Fritz was moe toen we bij de speeltuin weg liepen, hij had weer volop energie toen hij bij papa gerust had toen ik en Eliza in de winkel waren. Dat had hem goed gedaan zei hij heel wijs. Hij kletste en kletste onderweg, waarna hij bij aankomst zei, mama ik heb het goed gedaan toch? Zo schattig. Om de kinderen even tot rust te brengen en ons, mochten ze een film kijken. Ik nam de gelegenheid om even alleen te gaan zwemmen. Over 3 kwartier zou het gaan regenen. Maar wanneer je zwemt heb je er niet zo'n last van. Ik wilde al een tijdje gebruik maken van de houten duikplanken hier in Zweden. Kon ik nu mooi doen. Heerlijk even alleen door het water dobberen en doen wat je zelf wil doen. Toen het wat te fris begon te worden kleedde ik me om en liep ik nog even over het wandelpad naar de andere kant van de heuvel. Maar daar was niet zoveel te zien als een oude boot met de motor er nog bloot en verroest in liggend. Iemand gebruikt het niet meer en dan ligt het daar maar. Helaas zie je dat vaak in Zweden. Het regenen begon ook langzaam te komen. We maken ons eten klaar in de keuken van het service gebouw voor meer ruimte. Er zijn ook veel mensen vertrokken vandaag en wij hebben nog 2 nachten bijgeboekt. Op dit moment wanneer ze zoveel water voorspellen is het slimmer dit af te wachten vanuit een stabiele basis dan tijdens het rijden en het uit te zitten in een camper. Rijden in onze camper is overigens misschien wel duurder dan op dit moment dan hier op de camping zitten. Dus ach. Dinsdag gaan we weer verder. Onze goede vriend Robje liet trouwens ook weten dat hij onderweg is naar Denemarken en van daaruit richting ons komt in Zweden. Hoe tof is dat. Maar volgens mij zijn er nog meer mensen die ons graag willen meeten, te zien aan bepaalde reacties op onze geplaatste berichten. Zo leuk en zo fijn.

Maandag:
Wat een benauwde dag. Bijna tropisch, maar dan zonder zon en veel regen. Of ja, veel regen in 1x. Smorgens konden we toch nog gaan zwemmen. Niks aan het handje. Buienradar had er geen zin meer in. Wel heel typisch wanneer er veel regen te voorspellen valt hij een error aan geeft. Maar oké. Omdat Eliza en Fritz van ons verjaardagsgeld van oma een doosje lego mochten kopen, die ze gisteren bij COOP hadden zien liggen, gaf ik de strijd om het vandaag te moeten gaan halen toch op en liep ik met mijn 2 kids naar het dorp om de lego te halen. Ik zag dat de buienradar tussendoor toch iets aangaf van flinke regen maar om 12uur. Dan zijn we wel weer terug. Maar helaas, het weer doet zijn eigen ding, dus toen we buiten de COOP kwamen moesten we toch even wachten tot de ergste bui voorbij was. We hadden jassen aan en paraplu's bij dus gaan met die banaan. Maar nog net voor die school kwam er flinke onweer bij en nog meer regen. We rende eerst onder een boom om te schuilen, maar ho even niet met onweer, dus dan maar bij het portaaltje bij de voordeur van de school. De school voor 6 jarige was open, maar ivm vakantie niet druk. We werden gevraagd om binnen te wachten want het knalde wel echt te hard voor onze kids. Ik vindt dat geluid prachtig natuurlijk. We wachten een kwartiertje in de hoop dat het minder wordt. In die tijd klets ik wat met een lerares van de school. We denken dat het minder wordt dus we lopen toch maar weer aan het is nog maar een stukje en Gijs wacht ons met spanning op. De regen zet toch nog even aan waardoor de schoenen nog net iets natter mogen worden en dan houd het op. Het meer ziet op bepaald plekken gewoon bruin van al dat water wat overstroomt. Zo ook de achter ingang bij de camping. Het stromend watertje van straks is toch iets te groot geworden. We lopen toch maar even om. De kinderennlopen alvast trots met hun lego en natte schoenen naar Gijs in het service gebouw. En ik loop toch maar even naar de receptie voor een extra droger en een extra nachtje. Want jeetje, morgen valt er nog meer water. En we horen van andere over overstromingen in Zweden, dus laten we hier maar hoog staan met onze camper, waar het water netjes naar beneden naar het meer loopt.
We besluiten pannenkoeken te bakken in het service gebouw want druk is het niet meer en dus ook niemand verder in de keuken. Nu we van de extra ruimte gebruik kunnen maken, doen we dat ook. Smiddags hadden Gijs en ik nog even een beeldbel afspraak met waarschijnlijk ons verblijf in NL. En nog dichtbij de opa's en oma's ook nog. Ik kwam deze plek tegen als b en b in de hoop dat ze deze voor een langere periode wilde verhuren. Normaliter zijn ze dan dicht, maar toevallig dat ze dan op vakantie willen en wij welkom zijn om er te verblijven tm 17 november sowieso. Hoe mooi is dat dan. Gewoon omdat we het graag wilde en omdat het kan. Wie durft te vragen zal ontvangen, of hoe ging die gezegde ook alweer. Haha. Ook vlakbij de natuur en genoeg te doen in de omgeving. Maar dichter bij de opa's en oma's is natuurlijk het belangrijkste. Zeker voor de kids.
Het blijft na die flinke bui van vanochtend toch nog best lang droog. Met dat benauwde weertje willen de kinderen nog wel een keer zwemmen. Prima, maar dan in je nakie, want die badpakken drogen niet met dit weer. Wat mooi om die 2 zo te zien. De zon schijnt nog even op het water en hun spetteren heerlijk in dat meer. Maar toch dreigt er uiteindelijk weer iets te komen vanuit de wolken, dus onesie aan en de camper in.
Langzaam afsluiten van die mooie dag. Voordat Gijs weer aan het werk mocht, sloot ik voor de 1e keer even aan bij de gemengde cirkel van Diane. Ik heb dit al een aantal keren voorbij laten gaan omdat ik de avonden niet zo actief ben, maar vandaag voelde ik me geroepen het toch te doen. En ik wist ook al een beetje wie er aan zouden sluiten en die personen ken ik alle 4. Voelt als thuis komen bij hun en delen in zo'n cirkel is geen moetje, maar uiteindelijk ben je dat al aan het doen voordat je het weet. Zo mooi gaat dat.

Dinsdag:
Het wordt een beetje een lang verslag zie ik. Maar het was ook helemaal niet de bedoeling dat we zo lang hier bleven hangen.
Maar met zo'n weer weten we ook even niet waar we dan beter kunnen zijn. En of we nu Diesel rijden met onze camper of op de camping staan, maakt niet veel uit. Voordeliger zelfs. Maar goed ook dat we niet zijn gaan rijden vandaag. We kregen van de makelaar te horen dat onze droomplek al verkocht was. We wisten niet eens dat er al bieders waren. Maar het is ook nog eens voor het standaard bedrag verkocht. Hoe dan? We baalde even als een stekker. Alweer als een stekker. Wanneer je je bezieling en inleving er helemaal in kwijt kon, maar het niet zo mocht zijn. Zo ook het andere huisje waar we geweest zijn en wat een mooie ligging had, maar iets te weinig grond. Die is ook al verkocht. We mogen weer even loslaten denk ik. Ofzo. Het nog anders aan gaan pakken en dat dan de plek zich voor gaat doen zonder tegenwerken of moeite hoeven doen. Dan is het er gewoon. Maar...We zijn ook zeker blij dat we deze plek hebben mogen ervaren samen met Karin en Ed en Sjors. Want dat mochten we ook ervaren hoe dat samen voelde. En dat blijft dat gevoel. Dus dat nemen we mee. We hoeven het niet meer alleen te doen zei Karin al. Hun zijn bereid om met ons te delen. En ik denk dat we een paar mensen meer mogen gaan vragen of ze met ons willen delen of dat ze het ons gewoon gunnen. Om te kunnen beginnen met een plek om te wonen en langzaam aan wordt dat een plek om te delen. We voelen sterk dat we ergens willen landen. Onze hand en voetafdruk willen achterlaten in samenwerking met de natuur en de cultuur van het land. Het reizen is even klaar, maar we eindigen dit graag op onze eigen plek. Om na het landen weer vrij te zijn om uit te vliegen wanneer die behoefte er is en je de plek kan achterlaten bij nieuwe mensen die de plek gaan dragen wanneer wij er niet zijn. En dat je terug kan komen wanneer je dat graag wil.
Nomaden zullen we denk ik altijd blijven. Maar een thuisbasis hebben wij in ieder geval wel nodig. En ik denk meerdere reizigers onder ons.
..
Wat ik vandaag ook mee kreeg was de naam Hans. Ik zei wie is die Hans? Blijkt dat een naam van een storm te zijn hier in Zweden. Leuk verzonnen. In Nederland dan. Want hier in Zweden kennen ze hem niet onder die naam. Het geldt ook niet voor heel Zweden. In en rond het plaatsje Mora zijn er veel overstromingen geweest, maar voor de rest van Zweden denk ik meer grijs, somber en nat. Bij ons hier in Säter viel het in ieder geval reuze mee. Ja, het water in het meer is een stuk gestegen, maar niet zorgwekkend. Zoals vandaag is het meer miezer en wind dan zware storm en veel regen zoals gisterochtend. We hopen gewoon dat het vanaf zaterdag weer zonnig gaat worden. Morgen gaan we toch echt wel de weg weer op. De camping was leuk maar nu ook klaar. Maar wat dan? Dat gevoel hebben we ook nog nooit gehad tijdens ons reizen. De bezichtigingen wil je even loslaten, het is geen weer om een nationaal park te bezoeken of zo. Dus ja. Morgen maar even bekijken waar de camper ons naar toe brengt.

Geschreven door Doorgijss.reisblog