Voordat we in Liessel vertrokken natuurlijk nog even wat uit de automaat halen. Altijd lekkere dingen te halen bij de familie Berkers ;)
Ik reed met Eliza even over de Zeilberg om kleertjes op te halen en Gijs reed met Fritz naar Sint Anthonis.
Toen we op de weg naar Milheeze zaten zeiden Eliza en ik tegen elkaar, huh, is dat onze camper?? Dat kan er maar 1 zijn met zo'n aanhangertje. Dat hadden we niet verwacht, haha. Dus reden we toch samen naar ons vertrouwde plekje in de bossen. Gijs had die ochtend nog wat spulletjes opgehaald bij de garagebox in Asten. Zo hadden de kids meteen veel (te veel) speel plezier in het chaletje. We hadden nog even de kans om in het zonnetje in de speeltuin(en) te spelen, maar helaas kwam de regen eraan. Na het eten hebben we nog even een wandelingetje gemaakt over het park en de kinderen heerlijk kunnen fietsen. De komende 6 weken gaan we ons hier prima vermaken en genieten van het bezoek wat langs gaat komen. Mooi iedere dag de heide op en de fiets pakken. Want dat kan nu gemakkelijk. En wat een prachtig vogelgeluid is er hier. Wanneer je buiten zit hoor en zie je van alles aan vogelsoorten. Prachtig.
Zaterdag mogen de kinderen na een lange tijd weer eens logeren bij opa en oma. Wat fijn zeg. Ook voor ons. Smiddags op tijd weg kunnen brengen, waarna Gijs en ik samen nog wat dingetjes konden terugbrengen en ophalen bij de garagebox. Teruggekomen bij het huisje ervoor gekozen om daar heerlijk in het zonnetje/ tussen de bomen te genieten of zoals ik de spullen uit te zoeken die we opgehaald hadden. Op tijd douchen om gewassen en gestreken bij de Heksenboom te gaan uiteten. Uit eten...hoe ging dat ook alweer?? Haha. We hebben al eerder op het vakantiepark gewoond maar toen was de Heksenboom gesloten. Nu is hij voor iedereen geopend, dus dat is super fijn. Heel mooi restaurant. Ook voor kinderen. Ze kunnen binnen en buiten spelen. Maar die hadden wij niet bij deze keer. Heerlijk gegeten. We komen nog een keertje terug voor de toetjes! De avond sluiten we af met een avondje bank hangen. Morgenvroeg de dag beginnen met een wandeling over de heide. Wat heb ik die gemist. Hopend op die mooie paarse gloed.
Helaas geen paarse gloed meer over de heide. Die ochtend zag ik sowieso niet zoveel. Het was echt nog lang mistig die ochtend. En druk met wandelende mensen. Daar moest ik even aan wennen. De vorige keer was het zo rustig ivm de maatregelen. Ben ook weer blij dat de mensen de frisse lucht opzoeken. Nog een paar rode paddestoelen mogen zien en we zien nu ook veel Vlaamse Gaaien op het park.
Vanmiddag ging ik de kids ophalen bij de oma's en opa's. Wat zijn ze weer heerlijk verwend. En goed geslapen ;) om half 2 gingen we nog even op bezoek bij een oud klasgenootje van Eliza in onze oude woonwijk. Dat speelde weer als vanouds. Fijn om te zien. Ik kon even bijbuurten en kijken en luisteren hoe de papa soep maakt met de zojuist geplukte paddestoelen uit het bos. De natuur heeft veel eetbaars te bieden. Je moet alleen even weten waar het staat.
En zo worden de dagen in de week weer gevuld met hele andere bezigheden dan wanneer je onderweg bent. Ook wel fijn, maar ik zou toch zo weer de camper in kunnen. Maar we genieten toch ook weer even van alle bezoekjes die we hebben en die we krijgen. Ook kunnen de kinderen dan weer volop spelen. Maar we merken ook dat dat even wennen is wanneer je uit een bepaalde routine komt. Maar niks moet nog steeds, dus we genieten van elkaar en de vertrouwde omgeving de komende weken. Ook zie je nu langzaam de natuur kleuren veranderen naar de herfst. We kunnen nu ook volop onze aandacht besteden aan wat willen we nu eigenlijk. In de zin van inkomsten. Gijs gaat zijn eigen bedrijf opstarten. Je gaat beiden van een kantoor baan naar iets wat totaal onbekend is, maar waar je wel van weet dat je eraan moet beginnen om te kijken of het iets is. De keuzes die je maakt zijn altijd goed lijkt me, ook al loopt het misschien niet zoals je wilt. Uiteindelijk loopt het wel in de juiste richting, zolang je er maar voor open blijft staan en de kansen durft te nemen. We gaan het zien wat het ons gaat brengen.

Geschreven door Doorgijss.reisblog