Het was eigenlijk de bedoeling dat we bij Quinta da Rossi bleven hangen, maar het weer zou wel heel slecht worden vanaf vandaag. De temperatuur voelt nog prima, maar Gijs krijgt bij regen een beetje de kriebels om naar een droger gebied te rijden. Deze plek is in ieder geval echt een plek waar ik graag terug kom. Wie weet. Na wat knutselen en schminken en de boel weer rij klaar maken tussen de buitjes door, reden we op goed geluk naar Sagres via Aljezur. Sagres is het zuidelijkste puntje en met hoge kliffen een mooi punt om gezien te hebben. Of ja, volgens Gijs zijn wij er al ooit geweest in de tijd van geen kinderen, maar dat kan ik me echt niet meer herinneren. Schandalig. Maar onderweg er naar toe reden we inderdaad door het zeer slechte of ja voor het Zuiden is het niet slecht maar natte weer. Het kwam er meerdere keren met bakken uit, samen met onweer. Maar in het zuidelijkste puntje was niets te voelen. Alleen dat we in de buitenlucht bij een ruïne niet mogen komen kijken zonder mk tje. Dat is dan weer een beetje ongeloofwaardig en jammer, maar we draaien ons gewoon om en genieten van het uitzicht aan deze kant. Gijs had een camping hier dichtbij gevonden waarvan we dachten dat we daar wel een poging konden doen. Veel surfers enzo. We hadden zelfs via via een certificaat op kunnen snorren. En die was ook prima. Maar wanneer Gijs naar binnen moet om te betalen, mag hij dat niet zonder mondsnoerkapje. Dus...dachten we....dan maar meteen naar Mikki's. Dat is nu nog maar een uurtje rijden en dat was dan morgen eigenlijk onze eindbestemming voor een paar maanden. Wanneer het goed voelt. Gijs belde even met iemand die daar al stond om te kijken of er plek is, want het is blijkbaar een druk bezochte plek. Daar zijn we eigenlijk helemaal niet van, maar ze zeggen dat de sfeer goed moet zijn. Dus we oordelen ook niet meteen te streng wanneer we er in het donker aan komen en even mogen parkeren op een reserve plek. Morgen vroeg krijgen we onze vaste plek aan gewezen. Maar we zagen nu al veel campers staan. En veel Nederlanders. En veel honden. Maar niet meteen oordelen toch. We komen ook wel echt van het perfecte plekje af. Vond ik dan. Maar we wachten het af. Deze week even hier aan voelen. Haha.

Dinsdag:
Dus...nu konden we de camping gaan ontdekken met daglicht. Arno en Melanie hadden ons op de camping gekregen. Een wachtplaatsje in de moestuin waar ze nog extra camperplaatsen van willen maken. Arno en Melanie en hun 3 kinderen gaven ons een kleine rondleiding. Of ja, groot is het toch best wel met 150 staanplaatsen. En dicht op elkaar. Maar, voor de kinderen is het een walhalla. Zoveel andere kinderen om mee te spelen. Een speeltuin, een zwembad, ezels, schapen, duiven, een grote binnen ruimte, speelruimte. Er is genoeg en alles is mooi artistiek aangekleed. Iedereen doet gewoon lekker z'n eigen ding zonder verwachtingen, bewijsjes of oordeel, met een hand en een knuffel, een zichtbare glimlach op de gezichten, een praatje met elkaar en een fijn samenzijn wanneer de behoefte daar is.....weer als vanouds om het zo maar te zeggen. Mogelijkheid tot uiteten, samenkomen en barhangen, zwemmen, Yoga, meditatie en lekker eten en verse broodjes door de Duitse kok die de hele dag in de keuken staat. Het heeft allemaal wel iets. En zeker niet duur om te verblijven. We gaan het zien hoelang we blijven. De kinderen willen hier in ieder geval al wonen haha.....heerlijk!

Woensdag:
Zo zeg, ik moet toch even acclimatiseren. Het is groot hier. Veel campers. Veel mensen. Met een wasje draaien om 10uur sochtends en dan savonds pas je droger klaar hebben omdat mensen voor blijven kruipen met zijn was, was ook even een dingetje. Maar voor de kids veel andere kinderen om te spelen. Vriendinnetje Noah is al blijven eten bij ons. Wel jammer van de regenval deze week. Maar het regent gelukkig niet de hele dag. En de temperatuur is prima. Fritz en ik hebben in ieder geval al gedipt in het zwembad. Dat was verdorie koud, haha. Bianca en Kevin, gezin die we in Zweden hebben ontmoet, zijn vandaag ook hier aangekomen. We staan helaas niet bij elkaar, maar fijn dat we elkaar op kunnen zoeken.

Donderdag:
Bianca en Gijs zijn in de ochtend met onze camper vertrokken naar de Aldi. Boodschappen was nodig en kerstinkopen. Om het toch even wat extra speciaal te maken dit weekend. Maar we worden ook al uitgenodigd voor de kookkunsten van Bianca, dus dat wordt gewoon lekker bij elkaar aanschuiven. Gezellig! Toen er in het begin van de middag weer een plensbui viel, konden we bijna zwemmen rondom onze camper. Het waterafvoersysteem van de camping kon het even niet bijhouden. De rest van de middag hebben we het gelukkig droog gehad. Buiten spelen en fietsen, maar ook binnen knutselen. Er gekozen om niet zelf te koken. Bianca had er ook even geen zin. De kinderen speelden nog fijn binnen, dus aten we met z'n allen daarbinnen wat frietjes. We zaten er als enige dus het was deze keer lekker rustig.

Vrijdag:
Wat scheelt het zeg wanneer de zon de hele dag schijnt. Iedereen buiten kan zijn om de vitamine D op te snuiven. Nu hebben Gijs en ik toch echt gezwommen in het koude zwembad. De kinderen wilde graag maar dat bleef bij pootje baden. Koffie drinken in de zon, afwassen in de zon, kinderen knutselen in de zon, vliegeren in de zon. Sorry, veel zon dus. Had ik in ieder geval even nodig. Aan het einde van de dag begonnen de donkere wolken te komen. En savonds regende het ook wat. Morgen is weer een verassing. We vieren morgen in ieder geval smiddags kerst bij Bianca en Kevin bij de camper. Bianca houd van koken, dus dat gaat wel goed komen, haha. De kinderen spelen ook heerlijk samen.

Geschreven door Doorgijss.reisblog