Donderdag:
En toen hadden we ons 1e nacht in de camper achter de rug. Fritz vond het veel fijner in de camper slapen dan in het huisje zei hij. Gelukkig maar dat hij in de camper die nachtmerrie niet meer heeft. Ze mochten van oma sochtends binnen komen ontbijten. Zodra ze de kliko hoorde rende ze bijna naar binnen, haha. Gijs had vanaf 10uur een aantal afspraken staan. Regelde ik het zo dat mijn moeder Eliza op kwam halen met de fiets in Heusden. En dan fietsten Fritz en ik een stukje mee naar Asten zodat ik met hem naar het kabouterpad kon gaan bij de Polderse Bossen en Eliza meteen met logeertas bij oma kon blijven. Het was wat fris maar de zon maakte het toch erg fijn om buiten te zijn. En Fritz had er zin in om met mij er naar toe te gaan. Dat is weleens anders. Hij fietsten al naar Asten, hij liep door het hele pad en ook kwamen we nog een super vette crossbaan tegen. Helaas stond de fiets een stukje verderop geparkeerd. Maar voor de volgende keer weten we dat we hier ook kunnen crossen. We fietsten nog naar het dorp naar de Hema voor een nieuwe fietslamp, want meneertje dacht zijn stuur helemaal rond te kunnen draaien totdat hij een knakkend geluid hoorde en zag dat de lamp het begeven had. Slimpie. Dus een nieuw lampje. En een paar broodjes voor de lunch nog bij oma met ons erbij. Daarna moesten Gijs en ik wel gaan van hem. Heel graag zelfs. Even tijd met z'n twee. Gijs had een camping op het oog maar er stond al een briefje afgeplakt dat de plekken ontzettend nat waren en eruit laten trekken door de boer kosten je dan 35 euro. Nou..dan laat maar. Er komt een camping in ons op die er vlakbij zit. Normaliter ga je hier naar toe met een gezin, maar ach, zo vaak zijn we niet met z'n tweetjes, dus hop naar de Somerense Vennen. Op internet was de prijs hoger dus de prijs die we kregen was nog goedkoper dan de uit de slijk trek kosten van de vorige camping haha. Er is zo goed als niets te doen, dus we settelen ons zo dicht mogelijk bij alles, ook voor Gijs makkelijker wanneer hij niet te lange afstanden hoeft te lopen. Gijs start zijn klus aan de kachel en ik rommel wat aan in de achterklep. Daar mag wel wat gerangschikt worden. Af en toe hoor ik mijn naam en dan ga ik weer de camper in voor assistentie te geven. De kachel is gemaakt. En dat ging deze keer gelukkig erg vlug. Dat mag in de Andere Krant, haha. Wat blijkt nu, de chemische geur die we roken, was het smelten van plastic van het handvat van een stuk gereedschap. Dat zich onder de deksel bevond. Hoe dan!! Nou, Gijs is toen ooit naar Amsterdam gereden om de kachel te laten maken met een onderdeel. Deze lieve man heeft zijn gereedschap dus op een niet zo slimme plek achter gelaten. Na een appje vandaag liet hij weten niets te missen, maar hij is de laatste die onder die kap is geweest, dus ja. Haha. Zo fijn dat we nu weten wat die geur betekende en dat het niet lekken van gas is geweest ofzo. Toen moest Gijs nog een stuk buis vervangen. Die hadden we nog een compleet nieuwe liggen, hier hadden we maar een stukje voor nodig. Met een tussenstuk erbij schoof hij deze zo in elkaar. Wauw. En de kachel deed het dus altijd al, we vertrouwde alleen die geur niet. Nu dus dat stuk gereedschap eruit is, is dat ook opgelost. Zo fijn.
Nu hadden we dan ook tijd over samen. Laten we gaan zwemmen. Gewoon even wat baantjes trekken en uiteindelijk ook een gesprek over gaan we nu naar Zweden of toch nog eerst een Balkan tripje maken die Gijs weer eens als idee krijgt. Daar zijn we het duidelijk niet over eens. Dus al la minute gaan we daar dit weekend nog over praten. Samen met de kinderen dan wel, wat hun ook willen.
We wisten dat er ook een restaurant bij zat. We zijn niet zo vaak met z'n tweetjes, vooruit. Wij tafeltje voor 2 graag. Samen met nog een ander koppel die 48 jaar getrouwd waren, zaten we daar met verder niemand aan tafel. Ook prima. Het was heerlijk eten daar. Toetje kon er echt niet meer bij. Die sla ik toch niet vaak over. Oh ja, net voor het eten kregen we een telefoontje van oma Heusden dat Fritz mama miste. Net na het eten begon hij ineens flink te huilen dat hij bij ons in de camper wilde slapen. En oma belt niet vaak dus het zal wel menens zijn. Opa moet toch repeteren rond 20uur. Dan zet hij hem wel even af op de camping. Ja hè. Maar we snappen het wel. Heeft hij geluk dat we op een kinder camping staan. Dus morgenvroeg pikken we die 2 binnen speeltuinen nog mee. Kunnen we erna langs mijn ouders om Eliza op te halen en alvast gedag te zeggen en tot eind juni.

Geschreven door Doorgijss.reisblog