Zaterdag:
Vanmorgen hadden we geen haast om te vertrekken. De kinderen wilde nog graag even zwemmen, kon Gijs even dingen doen. Het begon wel even te regenen, maar ach, je wordt toch nat in het zwembad. We rijden de snelweg weer op de drukte in. Snel die stad uit hoopte we dan, maar de weg langs de kust hier is niet zoveel aan. Ook weer stad in en stad uit. De bergen ruilde we in voor platteland en de navigatie die niet meer meewerkte. Dan maar op de gok de afslag nemen naar de Eko camping. En dan kom je ook nog ineens een pinautomaat tegen waar we toch maar even pinnen. Want er wordt nog vaak op plekken contant betaald. Zelfs bij het tankstation.
We komen aan bij de camping, waar inderdaad veel kinderen zijn en een aantal Nederlandse gezinnen. Wel veel droogte en veel zand en geen windje door de droge bomen, dus lekker benauwend. De plek is wel erg leuk in elkaar gezet, maar zoals veel gezinnen het hier wel een aantal dagen naar z'n zin hebben, voelen wij hier nog geen ja bij. Maar we rijden vandaag niet meer verder en we bekijken de camping en maken foto's om eventueel mee te nemen naar onze eigen plek. Want het is wel allemaal mooi met hout ed in elkaar gezet. Mooie, simpele buiten keuken waar je op grote pitten mag koken en waar je pannen kunt gebruiken. Mooie douches en grote zitplek waar iedere avond vuur wordt gemaakt en een grote bbq, waar je eigen eten op mag leggen of bij de mannen van de camping vlees of vis kunt kopen. Doen ze goed. Er wordt veel gebruik van gemaakt. We lopen na het eten ook nog even naar het strand. De zee ligt aan de andere kant van het bos, 5 minuten lopen. Door droog bos waar ontzettend veel rotzooi ligt. Echt heel veel. Zoveel hebben we het nog nergens gezien. Opruimen is geen beginnen aan. Echt erg jammer dat hier niet naar gekeken wordt. We vermaken ons een uurtje op het strand, die wel erg naar vis ruikt door het vele zeewier dat er ligt. Je moet een paar meter het water in rennen met grote stappen, dan ben je er doorheen. Het is alweer het einde van de dag dus de kids lopen graag op tijd terug naar de camper. Het is ook benauwd. Eenmaal terug is het vuur al aan gemaakt. Een man met dikke spierballen hakt erop los voor de hout voorraad. We gaan er nog even gezellig bij zitten en drinken wat. Gijs en de kids gooien toch nog een klein vleesje op de bbq met erg lekkere tsatsiki. Gijs wordt zelfs weer herkend door iemand uit een social groep. Hij is erg benieuwd naar wat Gijs aan gaat bieden online met de Giving Lifestyle. Erg leuk om herkend te worden. De kinderen die er zijn, zijn eigenlijk net te jong voor Eliza en Fritz. Maar trampolines genoeg om op te springen en zand om in te spelen. Knutjes die zijn hier ook ineens erg veel. Daar wordt Gijs niet zo vrolijk van. En bij Fritz zitten ze ook goed te nestelen in zijn lange haren. Naar de kapper jonge. Maar dat is nog steeds een dingetje.

Geschreven door Doorgijss.reisblog