Zaterdag:
Wat..een..heerlijke..lentedag..vandaag! En daar zijn het veel meer mensen het met mij eens denk ik zo. Mijn ochtend begon met de kids naar de zandbult op de heide. Met de bellenblaas en een schepje. Daar maak je ze dus al blij mee. In de ochtend was de wind nog wat kil, maar in de loop van de middag warmde het heerlijk op. Bij het chalet zit je dan ook niet in de wind dat scheelt ook. Eliza en ik merken in het zand nog wat herten poten op en ze graven een iets te klein zwembad uit voor hun beiden, haha. Gijs ging om half 2 naar onze vriend Moes, die Gijs nog graag een ademsessie wilden geven. Die stond al een tijdje geleden gepland. Dus ik liep met een beetje tegen zin met de kids weer terug naar huis om lunch te koken zodat Gijs ook op tijd in de auto kon zitten om naar Eindhoven te rijden.
In de loop van de middag wilde ik nog even naar het dorp fietsen want dat is nu zeker geen straf met dit weertje, maar eerst wilde de kinders even binnen ravotten en Sinterklaasje spelen met kadootje in pakken en in de schoenen doen. Ik ging na de tafel afruimen lekker even op mijn eigen tuinstoel buiten zitten met m'n theetje. Toen de kids ook naar buiten kwamen zagen ze in de achterklep van de camper de tuintafel staan. Hierop wilde Eliza graag haar verzonnen spelletje op doen met ons. Ook speelde we nog even het Scandinavische spel met die houten paaltjes met nummers. Kom even niet op de naam. Volgens mij noemen ze het ook overal anders. Van hieruit ontstond weer een volgende ideetje. Fritz wilde met zijn bestuurbare auto buiten rijden en Eliza maakte voor hem een parcours met van alles. Dat kan ze wel onze dame. Het lukte ze ook nog erover te rijden met die auto. Ik zetten ook maar even de ramen open in de camper zodat er weer wat buitenlucht doorheen kon waaien.
We fietsten nog even naar het dorp waar we naar de kerk gingen om een kaarsje aan te steken voor de mensen die nu even in een korte tijd voorbij zijn gekomen en welke ik ontzettend veel sterkte, succes of beterschap wil wensen. Ineens zijn het er vindt ik heel veel. Met een kaarsje aansteken zijn we er dan op een bepaalde manier in gedachten bij.
Weer even terug naar de middag. Omdat ik ontzettend veel zin had in chocolade, trakteerde ik ons, ook ivm dit weer, op paas chocolaatjes. En eenmaal thuis om ze te verstoppen want dat vonden ze zeker leuk om te doen. Normaal doet we dat alleen bij de oma's. En ach ja, waarom niet vandaag bij ons eigen thuis. Na alles in huis opgeruimd te hebben wat ze achter hadden gelaten, keken we nog een film samen. Gijs kwam begin van de avond ook thuis dus konden de kids nog even de dag met hem doornemen. Ik had niet zo'n zin om de tijd in de gaten te houden met naar bed gaan, dus nog in de douche allemaal en erna toch nog even kleuren samen voordat we naar bed gingen.

Zondag:
En ja hoor, we worden verwend met weer een heerlijke lentedag. Wat is die zon toch fijn. Dat doet alles goed in deze wereld. En we waren echt laat op deze ochtend. Ik ook zelfs. Eliza en Fritz wisten zich zelf zo fijn te vermaken zonder dat er ruzie uit voort kwam dat ik gewoon weer in slaap viel. Ik zag de klok op 09.20 uur en Gijs liet ik deze zondag maar eens een keertje liggen na zijn ademsessie van gisteren. Half 11 is een mooie tijd toch? Haha. Heerlijk. Ik zou om 10 uur beginnen met mijn website, maar dat werd dan iets later. Ik kruip de camper in en de kids spelen fijn buiten met Jonas waar Gijs ook bij zit. Genietend van de zon. Toen ik het genoeg vond achter een scherm, gingen we even bekijken waar we fijn konden spelen deze middag. Overal natuurlijk, maar de luxe om te struinen over Centerparcs met dit weer en in de speeltuinen spelen daar dat zit er bij ons een beetje in. Ieder z'n ding natuurlijk. Voor alleen de parkeerkosten vermaken wij ons prima op zo'n park. Meerdal deze keer. Omdat mijn broer weer spontaan op belde nam ik deze toch even op, maar daardoor vertrokken we iets later, maar de zon stond nog fijn aan de hemel, dus we missen niks. Een fijn dagje voor iedereen weer vandaag. Savonds na het eten thuis, bouwen de kids weer een tent met 2 stoelen en 2 dekens. Veel te krap en ontzettend warm, maar ze vinden dat knussen heel fijn, haha.

Maandag:
En we genieten weer van het weertje vandaag. In de ochtend nog wat fris, maar die zon maakte dat al snel goed. Een goede bedrijvigheid op het park bij het nieuwe toilet gebouw. Alles op alles wordt gezet om het voor het begin van het nieuwe seizoen klaar te hebben.
Gijs werkte in de ochtend in de camper en ik smiddags. Om 13uur vergat ik bijna een gesprek die ik gepland had met een vrouw die zelf haar boek heeft uitgebracht en nog veel meer te vertellen had tijdens ons gesprek. Heerlijk weer die klik en dat delen onder elkaar.
Na mijn werken aten we pas warm, maar dat was prima. We speelde samen buiten voor het huisje en ze fietsen over het park en ik met de bellenblaas. Wat later op de middag besloten we om toch nog even naar de zandbult te lopen. Met z'n viertjes deze keer. Heerlijk in de zon uit de wind. Blote voeten in het zand en de kinderen op een gegeven moment rollend door het zand of het maken van een zandengeltje.
Ik wilde savonds graag in de camper slapen met daarvoor de maandagavond Deelgroep. Maar dat ging natuurlijk niet zo soepel. Fritz wilde niet alleen liggen en Eliza ging niet bij hem liggen...Maar dat je uiteindelijk dan toch tot een prima conclusie komt, maar dat het zo jammer is wanneer er zoveel emotie aan vooraf moet gaan. Dus...de conclusie was, de dames de camper in en de heren in het chalet. Eliza vermaakt zich prima met boeken terwijl ik in de Deelgroep zit. We waren ook maar met z'n tweetjes in de groep deze keer. Helemaal prima. Ik deelde ook in de groep dat ik uitgenodigd ben voor een gesprek om eventueel deel te nemen aan een online festival voor en door vrouwen. Deze is op 8 en 9 maart, en daar delen onze vrienden Esra en Wendy al hun verhaal. En ik mag misschien met de volgende mijn verhaal delen. Deze is op 5, 6 en 7 april. Het festival heet Female Freedom Fighters the Rise of the Phoenix. Ik voelde meteen een JA. Wel erg spannend, maar wel iets wat ik wil gaan doen.
Dus wordt vervolgd!

Dinsdag:
En dan heb ik helaas slecht geslapen in de camper. Jezus wat was het koud vanacht. Lekker slim ook om het op zo'n nacht te doen waar het rond de 2 graden is, haha. Eliza sliep prima gelukkig ook al moest ik van de kou 4 keer naar de wc. De droom die ik had was ook iets te realistisch en in een iets te dramatische sfeer, dus dat werkte ook niet mee. Maar om smorgens dan toch even te kunnen blijven liggen en te kletsen met je dochter is ook fijn. We lopen toch gauw genoeg naar het chalet waar de verwarming aan kan. Fritz was ook al wakker en had zelfs al ontbeten. Gijs had 1 afspraak deze ochtend waarna we naar Boxmeer reden om te gaan kijken bij de Kringloop of er een DVD schermpje lag die we konden gebruiken voor de achteruit rij camera van de camper. Het blijkt dat de camera nog prima is maar het schermpje vervangen moet worden. Maar helaas niets bij de Kringloop. Wel een vest voor Eliza en natuurlijk iets wat ze zelf uit mochten kiezen van papa.
We rijden nog even naar de Bio winkel voor tandpasta en weer terug naar huis omdat we nog graag hadden gegeten voordat Gijs weer aan het werk kon. Die middag fietsten ik met de kids nog even naar de Bieb om wat beweging te krijgen met een miezerige dag buiten. Op dat moment was het wat droger. Voordat we weer wilde gaan begon er een turnklasje waar we door het raam mee konden kijken. Ik denk vinden de kids misschien leuk om te zien. En dat was ook zo. Maar de warming up duurde best lang bij deze kleine dames, dus we gingen toch maar richting huis. Ik ging nog even naar de Lidl met Fritz om wat boodschappen te doen en we hadden ook geluk met de kassa mevrouw die Fritz een bult zegeltjes mee gaf voor de knuffels, haha. Je moest dat mondje eens open zien vallen. Dus we konden deze keer met 2 knuffeltjes naar huis. Daar hoef je geen extra boodschappen voor te doen zo zie je maar. Weer thuis zijn ze volop aan het spelen met hun gekregen klei en eten we wat. Helaas krijg ik van mijn moeder het nieuws door dat het met een tante van mij niet goed gaat en ze zelf al afscheid hebben genomen. Dat hakt er even in. Omdat het zo snel is gegaan. Vorige week dachten ze nog aan een longontsteking en nu is het al bijna zover. En zodra de kinderen in bed liggen krijg ik dus ook al door dat ze is overleden. Echt bizar. En meevoelen met de familie die haar gaan missen. Een 80 jarig feest die er niet gaat komen. Ik laat de emotie eruit en geef het weer even een plaatsje. Het is wat het is zeggen we dan maar. Rust zacht lieve tante.

Woensdag en donderdag:
En dan vliegen er ineens 2 dagen voorbij omdat je even geleefd wordt. Gisteravond dus het bericht van mijn tante en de volgende dag rond 14uur telefoontje van mijn moeder dat mijn vader met de ambulance naar het ziekenhuis is gebracht met een tia. Serieus? Mijn moeder had vandaag oppasdag met logeren van Fritz en Eliza was bij oma in Heusden. Fritz werd dus opgehaald om naar Heusden te gaan en mijn moeder hoefde niet meteen mee met de ambulance omdat mijn vader al redelijk allert was en ze toch eerst allemaal onderzoeken gaan doen wanneer hij in het ziekenhuis is. Ik neem van de gelegenheid gebruik dat de kinderen fijn in Heusden zijn en rijd ik naar mijn moeder in Asten om naar het ziekenhuis te gaan. Ook super fijn dat dit nu kan nu we in de buurt zijn. Mijn broer is al vanuit zijn werk naar het ziekenhuis gereden dus die zien we daar. Al snel genoeg zien we mijn pa op de kamer bij de spoedpost en komt de arts vertellen dat het beter is wanneer ze hem een nachtje daar houden en de volgende dag een onderzoek gaan doen waar mijn ouders al een lange tijd op wachten, en waar ze dus heel blij mee zijn. Er speelt al langer iets bij hem, maar zo'n onderzoek als deze was niet nodig volgens de artsen, maar nu geven ze het zelf aan.
De volgende dag mag hij gelukkig weer naar huis, ook al gaven ze aan hem misschien nog een nachtje te willen houden. Maar hij later terug mag komen. Aanpassing van de medicatie en naar huis. Fijn voor mijn moeder natuurlijk, want de familie is ook druk bezig met de te regelen zaken rondom het overlijden van mijn tante. Dan zit je ook in rollercoaster. En dat is ook te merken.
Nadat Fritz en ik bij oma in Asten hebben geslapen, wordt Eliza de volgende dag door andere oma bij ons afgezet. We zorgen nog even met oma voor bloemen namens de familie, dat is makkelijker met een auto en nog even naar de winkel ed. De kinderen hadden er eigenlijk al geen zin in, dus ze waren maar al te blij dat we gingen lunchen bij oma thuis.
We laten oma na de lunch met rust en rijden nog even naar de zorgboerderij Wouterbergen. Daar had ik eigenlijk totaal geen puf meer voor, maar beloofd is beloofd en het weer was goed. Het dieren gedeelte is toch flink uitgebreid en de kinderen hadden genoeg om te spelen. Maar op zo'n dag als vandaag was de drukte tussen die 2 goed te merken en ik kon niet veel hebben, dus na even de rust genomen te hebben binnen met een drankje, reden we naar huis. Eindelijk thuis. Voelt ook even dubbel natuurlijk, maar morgen zal alles er weer anders uit zien en voelen denk ik zo.

Vrijdag:
Vandaag voelde ik me somber, verdrietig, kortaf, etc. En natuurlijk heeft Gijs nou net vandaag de tijd nodig voor zijn vernieuwde website. Maar dat kwam mij niet ten goede. Gijs gaf tussendoor aan dat ik maar beter even kon gaan wandelen. Dat zou me misschien goed doen. En dat was ook zo.
Maar ik kwam maar niet uit die somberheid. De kids waren ook extra druk. En dat kon ik gewoon niet hebben. Dan hun maar even druk laten doen en ik de ruimte uit. Savonds ging ik weer van me af schrijven en daar werd al meer duidelijk hoe ik dit aan zou kunnen pakken. Dat is al een begin.

Geschreven door Doorgijss.reisblog