Dinsdag:
Veel regen vandaag. We rijden dan ook op tijd naar de camping in Ospel. Nadat we gesetteld zijn fiets ik toch tussen de buien door naar het kabouterpad met de kinders en het Peel centrum waar ik ook even met ze een drankje drink omdat Gijs aan het werk is en de camper nodig heeft. Gijs heeft helaas ook nog veel last van zijn voet. De kinderen van de eigenaren kwamen thuis van school en daar hebben Eliza en Fritz nog fijn mee kunnen spelen. Als vanouds, haha.

Woensdag:
En toen stond ik op met een triggerfinger. Ze verzinnen het maar weer. Maar fijn is het niet. Gijs jicht. En nu ook in zijn andere voet. En nu ik een gevoelige middelvinger en een knakkend gevoel in mij hand. Gaat goed komen uiteindelijk natuurlijk, maar echt handig is het niet.
Het weer is kwakkelen en geen garantie van droog, maar we fietsen gewoon even naar de speeltuin verderop en erna wachten de kinderen met spanning af wanneer Abel en Zus Leia naar huis komen van school. Abel kan niet wachten om te gaan spelen zodra hij thuis is, alleen Leia die heeft helaas toch huiswerk en turnen te doen, dus Eliza speelt mee met de jongens. Dat gaat uiteindelijk ook prima samen.
En ineens staat mijn vader met de fiets op de stoep. Super lief dat hij even langs komt tijdens zijn fietstocht door de Peel. Na het avondeten kwam onze goede vriendin Kitty een geheim pakketje brengen, haha. De schat. Ze hoorde van de jicht van Gijs en is als een dolle kruiden in haar eigen tuin gaan plukken om ze daarna in de droogmolen te doen en een veel te grote hoeveelheid bij ons af te geven zodat Gijs er thee van kon zetten voor zijn jicht. Ook gaf ze ons een klein flesje Castor olie. Ik zocht het even op wat het was, maar het wordt de wonderolie genoemd, dus dat durfde we wel aan. Dit kon ik ook op mijn vinger en hand smeren. Ben benieuwd. Maar ook zo fijn dat ze dit voor ons wil doen. En zelfs even af komen droppen vanuit Meijel.

Donderdag:
Een iets betere dag vandaag voor ons allemaal. Mijn telefonisch gesprek met vriendin Karin heeft me ook zeker goed gedaan. Want Gijs zijn jicht heeft een verhaal maar mijn handen komt ook niet voor niks op zetten op dit moment. En wanneer praten met manlief op een bepaald gebied stagneert, wat ook helemaal niet erg is, deel ik wat er bij mij speelt met vriendin Karin. Ik val anderen niet graag lastig met mijn dingetjes, maar Karin lijkt dit gewoon aan te kunnen. Het luisteren naar anderen zonder dit persoonlijk op te nemen of te laten hangen in zichzelf. Ik vind dat knap. Bij mij blijft dat vaak hangen. Maar goed dat we niet allemaal hetzelfde zijn en elkaar kunnen ondersteunen in zo'n geval.
Maar vanochtend had Gijs het zo gepland dat hij ging werken in de camper en hij zijn vrouw en kinderen in Weert bij Kidsplaza af zou droppen bij de Ijzeren man. Prima ook. Om half 10 stonden we er binnen en hielden we het net vol tot 13uur. Dan was Gijs klaar. Het weer werd even heel fijn buiten dus ik liep naar de zintuigen tuin waar de camper ook geparkeerd stond, maar Fritz had er geen zin meer in. Hij liep naar papa en ik liep met Eliza door de tuin en via de tuin kon je naar de waterplassen lopen en ook weer naar een kinderboerderij. De boerderij haalde we niet meer, maar wel even genoten van het zonnetje en het water. We lopen terug naar de camper om terug te gaan naar de camperplaats in Ospel waar we hadden afgesproken met onze vriend Rob. We zagen hem laatst al bij zijn moeder thuis staan in Heusden en begrepen niet waarom hij al terug was in NL. Maar nu blijkt dat zijn busje toch even wat liefde nodig heeft om gemaakt te worden. Hij wilde ons verwennen met een eigen gerecht, dus hij kwam met een hele koeltas de camper in. Na een tijdje bij buurten kon de voorbereiding beginnen. Want koken kan hij wil die Rob. De kinderen hielpen in het begin even mee en ik kon de Omnia oven weer een keertje gebruiken. Het duurde iets langer dan verwacht maar wat was het lekker. De kinderen speelde in de tussentijd buiten met Abel totdat hij weg moest en ze toch even wilde komen eten. Na de laatste bui gingen de mannen en de kids weer even naar buiten zodat ik alles op kon ruimen. Ook wel een keer fijn dat alleen te kunnen doen in de ruimte. Gijs had nog een aantal afspraken staan in de avond en ik zag aan Fritz dat hij wel op tijd in bed kon vandaag. Gewoon op tijd in de pyama, wat nu raar voelt natuurlijk wanneer het nog super licht is buiten, maar na een paar voorlees verhaaltjes ging ik kletsen bij Eliza achter in bed en Fritz was al vertrokken naar dromenland. Hopen dat hij morgen geen spierpijn meer heeft in zijn ribben, want daar leek hij last van te hebben tijdens het spelen in de speeltuin.
Vandaag bleek trouwens wel dat onze verzorging met kruiden, de olie en de mindset van Gijs toch echt goed geholpen heeft voor zijn jicht. Doorzetten geblazen. De olie werkt ook zeker op mijn hand en vinger. Wonderolie dus. Haha.

Geschreven door Doorgijss.reisblog