Zondag:
Wat een intense dag vandaag. En een intensie dag vandaag. Het was een koude nacht dat hebben we gemerkt. Fritz en ik genieten nog even van de zon in de ochtend en Gijs neemt nog even snel een douche aan de haven. Goed verzorgd en dat voor een tientje voor de nacht.
We rijden over de lange ijsselsedijk via een klein plaatsje Marle naar Hattem waar Hans en Nelleke wonen. Hans en Nelleke kennen we van onze mooie Scheppingskracht groep. Hans is langs geweest toen we in Deurne zaten, Nelleke zagen we voor het eerst. Maar voelde al als bekend. Voor ons in ieder geval. Wat was dat weer een fijn samen zijn. Aan Fritz merkte we dat het vandaag niet zo soepel ging. Met zichzelf vermaken of iets leuk vinden. Maar het ging uiteindelijk prima. Hij wende al snel aan de hond gelukkig. Eliza ging met Bellen de hond uit laten. Ik mocht echt niet mee. Dus ging ik met Fritz voor het huis in de schommel schommelen en met zijn auto rijden. We worden verwend met een heerlijke zelfgemaakte soep en brood, dus was erg fijn. We reden ook iets te laat aan voor naar ons volgende bezoekje, maar dat was voor mijn nicht Caat niet zo'n probleem. Het verhaal achter de intensie dag was dus dat we ons dillemma zeg maar of we nu naar Zweden gaan of een Balkan route gaan doen, even los lieten totdat we bij Hans en Nelleke waren geweest, maar ook bij Caatje en Bert. En laat het nou zo zijn dat we bij beiden bezoekjes iedere keer weer wat wijzer werden en we anders naar de situatie gingen kijken. Want wat eerst een moeilijke keuze leek, is de keuze nu gemaakt. Ook al ga ik nog steeds graag naar Zweden, de reden om nu eerst die andere route te doen ligt bij het feit dat we het nu anders aan gaan pakken met de plek waar we nog steeds warm van worden en dat we gaan proberen duidelijke afspraken te maken met Göran en vanaf nu op papier te gaan zetten. Maar mocht hij hier niet mee akkoord gaan, kunnen we in juli op zoek gaan naar onze kleinere plek en van daaruit gaan creëren. Of deze komt vanzelf op ons pad wie zal het zeggen. Zweden wordt het sowieso dit jaar.
Dus..die knoop is doorgehakt. Ook spannend natuurlijk. Voor het eerst jet z'n viertjes weer zo'n reis naar verschillende landen, maar de kinderen zijn nu ouder en Gijs heeft zijn bedrijf waar hij moet werken tijdens het reizen. En ik heb mijn tijd ook nodig natuurlijk, dus een uitdaging, maar we gaan ervoor. We doen het al 4 jaar zo, dan lost het zich nu ook wel op hoe dan ook. We worden in ieder geval al op veel plekken weer uitgenodigd op de route die we gaan rijden. Dank je wel lieve mensen voor jullie warme ontvangst. Ook bij Caatje en Bert hebben we het weer erg fijn gehad. Ook al waren de kids eigenlijk al wat moe, we hebben geknuffeld, gekletst en geluisterd. Ik maak nog even gebruik van het naaimachine voor de gordijnen bij het hefbed en we hoopte op die ene camperplek aan het water dichtbij. Maar ook nu zijn alle 6 de camperplaatsen gevuld. Helaas toch weer in de avond op zoek naar een andere plek. In Groningen bij de Sporthal was er eentje gratis, in de hoop dat het er niet vol stond. Gelukkig niet. Er stonden er wel genoeg en genoeg in de modder. Maar achterin nog genoeg verharde plekken voor ons huisje. Morgen gewoon weer vroeg op pad. Voor de laatste Hollandse boodschappen en een telefoontje met Göran hopen we.

Geschreven door Doorgijss.reisblog