Donderdag:
Gijs had deze ochtend 1 belafspraak staan. Hij kan dan mooi in het overdekte kleine restaurantje zitten.
Gijs komt erachter dat de route nu ook al door een stukje Macedonië komt. De weg zijn vanaf het kerkje stukken beter dan gisteren en ook splinternieuw met tunnels en bruggen. Het uitzicht wordt dan nog mooier. Met die toren hoge groene bergen. Vrouwen als schapenhoeders en de koeien die uitgelaten worden of los over de straat lopen.
Bij de grens overgang hebben we een goede controle. We moesten zelfs ons rijbewijs en groene kaart laten zien.
Nu zijn we dan in Macedonië.
Gijs had het Ohrid Meer op de planning staan later in onze trip. Laten we daar nu langsaf rijden. We rijden eerst langs het mooie Meer Zwarte Drin af zoals het op Maps staat aangegeven. Opeens schrikt Gijs en valt zich een schildpad op die in het midden van de andere weghelft staat. Ik zie dat er een roofvogel van weg vliegt. Even deze harde, mooie vriend naar de zijkant van de weg zetten, want de voorbij komende auto reed er al bijna overheen. Hij zal niet zo snel schade krijgen met dat schild, maar dan nog. Hij zat helemaal in elkaar gedoken van de schrik. Fijn in het gras gezet die mooie schildpad. Best zwaar ook.
We dwarrelen over de mooie bergpassen langs het water af en komen ineens door een groene oase wat op een oerwoud lijkt bijna. Prachtig gewoon. De camping die we in hadden getoetst voelde niet zo oké. De volgende die ernaast lag leek best vol te staan en ook met veel Nederlanders. Gijs was al een andere camping opgevallen die aan het begin van de straat zaten waar hij bij de opmerking maakte dat het er huiselijk uitzag. En voor 17 euro bij een aardige man en aan het Ohrid Meer wat lijkt op een Meer uit Zweden. Wat een idyllisch uitzicht is dit zeg.
Heerlijk. De kinderen plonzen meteen het water in, of nee toch niet. Want er zwemmen wel heeeel veel visjes en ook waterslangetjes. Super vet om te zien natuurlijk maar laten ze het bij de voeten houden haha. Ze ontdekken zo ook van alles en maken er hun eigen water partijtje van. Na het eten lopen we langs het water over een boulevard naar de plek met die 2 grote witte tentpunten die we in het begin toen we aan kwamen rijden al zagen. Hier zat een speeltuintje bij. We gaan er even op het terrasje zitten met natuurlijk weer een prachtig uitzicht. Geen idee wat je hier betaald voor een drankje, maar jeetje. Het wordt alleen maar goedkoper. Een heerlijke ijskoffie en sapjes voor de kids. Daar betaal je in NL 1 ijskoffie voor waarschijnlijk. Zo apart. Het Ohrid Meer is hét Gardameer van Macedonië heb ik begrepen. Nou, ik moet zeggen, het ligt ook wel erg mooi hier tussen de bergen.
Toen ik savonds nog even met de kids bij de trampoline stond zag ik dat er langs de kant allemaal aardbeien op kwamen groeien. Ik bekeek even de hele zijden van deze kant van het veld en de bomen die er gepland waren waren allemaal eetbare vruchten. Pruimen, peren, appels, een groene pruim, van alles. Rozemarijn, prei, wortels, besjes. De eigenaar kwam naar me toe gelopen en zei dat we alles mochten plukken wat er was. Nog niet zoveel, maar hij plukte volop al de nog niet rode aardbeien. Zijn vrouw bleek geopereerd te zijn en mocht 2 maanden niks doen. Niet zo handig wanneer zij eigenlijk de kok is in zijn keuken bij de camping en zij de moestuin bij houd. Maar het ligt er netjes bij. De buurman liet die van hem wild groeien dat viel wel op, haha. Ik vroeg of hij geen hulp kon vragen of familie had die mee konden helpen. Maar hij zei probleem in Macedonië, alle kinderen vertrekken naar andere landen of naar de stad. Dus niet veel of geen hulp hier bij de campings of restaurants. Dat is wel jammer voor hem, maar dan ook voor de populatie wanneer de meeste kinderen vertrekken uit eigen land wanneer het afhankelijk is van toerisme.

Geschreven door Doorgijss.reisblog