Dinsdag:
Na een heerlijke uitgeruste nacht werden we wakker met dat mooie uitzicht. Eliza en ik doen nog een dip wat niet zo gemakkelijk gaat met die grote stenen, maar het water is heerlijk. Ook is de Wi-Fi hier niet goed dus rijden we verder naar Albanië. Naar een camping die net nieuw is en nog in de aanbouw, maar we zijn meer dan welkom.
We komen op de weg richting de hoofdweg een blokkade tegen van een auto. Ik loop naar het huis wat erbij staat en hoor zo vroeg al vrolijke muziek op staan. Na een paar keer roepen komt er een lachende man om de hoek die me graag helpt om de auto te verzetten. Hij spreekt totaal geen Engels maar ik begrijp goed dat hij ons uitnodigt voor een bak koffie. We rijden toch echt verder. Hij geeft de kinderen nog een hand en zegt Hollandia!! Haha. Hoe hij daar woont zou ik denk ik niet kunnen. Hij misschien ook niet zoals wij het doen.

Op een gegeven moment worden we weer een aantal keren een zijstraatje ingestuurd op de hoofdweg wat toch echt niet goed voelt. Dus dan rijden we gewoon 10 minuten langer over de hoofdweg. Dat voelt beter. En het levert ons ook een velere mooiere weg op door het binnenland en een twee baans. Een gewone N-weg. En jeetje het wordt alleen maar warmer. Dat zijn we niet meer gewend die 30+ temperaturen. We stoppen nog even op een grote parking met een speeltuin. Maar door die hitte is dat spelen zo gebeurd. Laten we nog 1 uurtje doorrijden om in Albanië te zijn op de camping. Een kleine file bij de grensovergang. Where are you from wordt er gevraagd. Holland. Oké. Dus... We hoefde niets te laten zien en mochten doorrijden. We rijden om een rivier heen, om er via een brug over te kunnen richting de camping.
Gijs krijgt een melding van KPN dat de bundel van Montenegro niet geldt in Albanië. Serieus? Dat is gemeen. 30 euro betalen maar dan niet in andere buiten EU landen kunnen gebruiken. We leren veel deze trip.
We komen in een straatje net voor de camping wat we super leuk vinden en stoppen even. We doen een boodschap bij een supermarktje en een bakker. Je betaal hier met Lek. 100 Lek voor een brood. Blijkt dat 1 euro te zijn. Haha. Wauw. Daar kan ik hem niet voor bakken. We doen er dus ook boodschappen met een typisch Albanees gebakje, Baklav, alles voor maar 40 euro. Te gek. We eten het gebakje even op een bankje op in de schaduw. Uitkijkend op een paar mannen die gereedschappen en pannen etc verkopen op straat. Zo kan het ook.
Onderweg komen we ook paard met wagen tegen op het land om het hooi bij elkaar te harken en een motor met 10 zakken erop gehangen.
Aankomend bij de camping is de meneer die aan het snoeien is ook de man van de receptie. Hij helpt ons graag verder. Gijs wil hem naar de camperplek rijden, maar het nieuwe grind is zo opgestapeld en ligt er los, waarin Gijs zich vet vast rijd. Je kunt het bijna al raden. Gijs moet werken smiddags en het loopt weer even niet zo soepel. Maar we worden door iedereen geholpen. Voor de nieuwe camping ook weer een les. Dit is niet zo handig voor campers om in te rijden. Met veel mankracht en een auto duurt het 3 kwartier om hem eruit te krijgen. Ik mocht een gratis drankje gaan doen aan de bar met de kids en zwemmen in het zwembad wat bij de bar lag voor de afleiding. Ik voelde me schuldig tegenover Gijs dat hij weer moest zweten en ploeteren om die camper eruit te krijgen, maar met de kids erbij kon ik toch niks doen. We hoorde ze in de achtergrond flink z'n best doen met de auto en wat een fijn gevoel wanneer ze de camper aan het rijden krijgen. Gijs zet de auto veilig neer op een vaste ondergrond, niet de kiezel, en komt naar ons toe gelopen. Hij geniet ook even van de gekregen ijsthee en springt zelf ook nog even het zwembad in. Ik ga in de camper nog even de boodschappen koud leggen en loop terug. De man die ons hielp liet nog een huisje zien die wij mochten gebruiken om te douchen. Omdat het douchegebouw op de camperplaats nog niet klaar is. Dat is geen straf. Ik zou er zo ook willen slapen haha. Mooie opgemaakte bedden en alles netjes. Maar er douchen doen we zeker. Er wordt goed voor ons gezorgd. De eigenaresse verontschuldigd zich ook nog een paar keer wat er gebeurd is. Maar we zijn er nuchter onder en hopen dat ze er iets mee doen om het voor de volgende te voorkomen. Na het zwemmen gaat Gijs nog even bellen en werken bij de bar waar de Wi-Fi is. Ik vermaak me met de kids bij de camper. Ze knutselen erop los binnen en ik doe de afwas met een koffie erbij. Het restaurant zal van 17 tot 19 uur gesloten zijn. Dus voor die tijd pikken we nog even wat te eten mee. Er komen ook 2 Nederlandse dames de parkeerplaats opgereden voor het hotel wat erbij zit. Het zijn allemaal kleine huisjes die eromheen staan. Het lijkt alsof ze een oud hotel/restaurant aan het opknappen zijn. Het ziet er echt wel sjiek uit, maar nog zeker niet klaar. Wij mogen hier dan ook kamperen voor slechts 10 euro. Alles inbegrepen. Helaas nog geen Wi-Fi op de camperplaats, maar die zou nog gelegd worden een dezer dagen. Maar ach, het is Albanië dus of dit ook echt zo is. Dan gaan we gewoon overdag dichtbij de Wi-Fi zitten. Kunnen de kids zwemmen, doen wij afwisselend ons ding. Gaat denk ik wel goed komen hier. Even wat aanpassingen, maar dat vinden we prima. We kunnen nog naar de zee lopen. Een half uur lopen, maar dat is goed voor de benen, haha. Het eten wat we besteld hebben blijkt best veel. Maar bestaat veel uit een mooie verse vis en aardappels met groenten, dus afwisselend met zwemmen lukt dat prima. Savonds mag Gijs weer aan het werk rond 19uur. We lopen ervoor nog even de accommodatie rond. Wanneer dit klaar is gaat dit prachtig zijn. We vragen de 2 dames ook uit nieuwsgierigheid wat ze betalen voor hun verblijf is zo'n hutje/ hotelkamer. 45 euro per nacht inclusief ontbijt dacht ik. Dat is echt geen geld voor zo'n plek als deze vindt ik. En volgens de dames blijkt de wasmachine ook nog gratis te gebruiken zijn. En wanneer ik aan de goede man vroeg naar een afwas plaats, die niet altijd bij een camperplaats zit, bood hij aan dit in hun keuken te doen. Nee joh, doe niet zo gek. Haha. Bij de camper is prima. De wc's doen het en er is water en een slang bij iedere plaats om je cassette te legen. Alleen 1 opvallend dingetje is dat er bij het watertje achterin toch veel afval ligt. Zo ook bij de ingang van het hotel. Dat zou ik dan opgeruimd hebben voor het zicht. Maar dat ben ik. Dat is niet overal vanzelfsprekend. Maar dat mag de pret niet drukken En wetend dat ze dit aan het opknappen zijn, ga ik er vanuit dat dit ook gefixt wordt.

Woensdag:
De nacht was met geluiden uit alle hoeken. De padden in de poel achter ons die lieten zich een paar keer horen en de onweer en regen was ook nodig. Maar dan heb je overdag geen regen maar een prachtige blauw lucht met een paar wolken. Je voelt dat de temperatuur en de lucht meteen anders is.
Wat een relaxte dag dan ook hier op de camping. Ik begon om half 10 met de Scheppingskracht groep en Gijs en de kids sprongen al in het zwembad. We zijn hier de enige camperaars en de andere Nederlandse dames zijn de enige hotelgasten. Wat een rust en wat een luxe. Ik laaide weer even helemaal op van de gesprekken en ook ik sprong er na in het zwembad. We wisselen af met naar de camper gaan en Gijs neemt tussendoor de tijd om te kunnen werken bij de Wi-Fi. De goede man die ons al de hele tijd met van alles helpt zorgt dus ook vandaag nog voor de Wi-Fi op de camperplaats. Laat deze dan net niet rijken in de camper. Ik kon wat werkzaamheden doen voor Gijs z'n E-book maar daar kan ik savonds dan nog niks aan doen in de camper. Dat is balen. We besluiten om vandaag te blijven hangen en morgen op ontdekking te gaan in het dorp en aan het strand. Water moeten we hier wel kopen want het is chloorwater wat hier uit de kraan komt. Of dat overal is weet ik niet. Maar in Griekenland van de winter hebben we ook uit flessen gedronken. We missen toch wel onze waterfilter. Wij zijn van mening dat je dan toch echt zuiverder water drinkt. Pinnen is ook handig wanneer we wat langer in Albanië blijven. Het scheelt wel dat de Lek gelijk ligt met de euro, dus nu betalen we nog in euro's en is terug betalen in Lek niet zo moeilijk terug rekenen. We wandelen savonds voordat Gijs weer aan het werk gaat nog even de straat uit naar de hoofdweg. Maar hier zonder voet of fietspad langs gaan, dat durven we toch niet zo. Morgen rijden we wel met de camper even in de regio rond zodat we weten waar alles te vinden is. Omdat we nu op een nog niet af camping zitten verblijven we hier voor 10 euro per nacht. Daar kunnen we niet voor rijden zei Gijs aangezien de Diesel hier toch 1,82 is. Ipv 1,44 in Montenegro en Kroatië. Dus laten we hier maar even zeker een weekje blijven hangen ofzo. We gaan het zien. De kinderen vermaken zich in ieder geval met dat zwembad waar ze de hele dag wel in zouden kunnen liggen. 2 waterratjes zijn het.

Donderdag:
En ja, weer een nacht met onweer. Niet zoveel wind en regen deze keer, maar het donderde weer goed. Omdat we savonds eerder in bed liggen, (zou dat komen door geen internet misschien) kunnen we er door de hitte sochtends ook op tijd uit zijn. Vanmorgen vertrok Gijs alvast op tijd naar het zwembad voor de Wi-Fi. Toen gingen we even zwemmen. En toen we terug kwamen werd er druk geknutseld zodat ik de afwas kon doen en ik had zin om cupcakes te bakken, want dat is echt veel te lang geleden. Gijs was al op tijd klaar. En we besloten om vandaag thuis te blijven en morgenvroeg naar het strand en het dorpje te gaan. We gaan weer zwemmen in het zwembad en lunchen weer even goed zodat we de rest van de dag niet veel meer hoeven. Er is ook een jongetje van dezelfe leeftijd als Eliza die echt super lief contact met haar zoekt. Ze hebben samen een tijdje gezwommen in het zwembad. Fritz vond hem ook grappig. Jammer dat hij weer weg moest. Hij kon zo lief naar haar lachen. En hij laat zien dat er niet altijd woorden nodig zijn om contact te maken. Aangezien onze kids af en toe moeite hebben met de talen. Nu zien ze dat dat best kan.
Na het zwemmen krijgen we aan het einde van de middag toch nog even het idee om naar het strand te gaan. Waarom niet. Dus we rijden met de camper er naar toe. Is maar een stukje. We kunnen de camper prima parkeren en zien de Nederlandse dames ook voorbij komen en daar parkeren. We pinnen even omdat ze hier toch bijna altijd contant betalen. Alleen jammer dat de bank daar dan zoveel van wil hebben. Je betaalt er dan toch weer 6 euro van aan de bank.
Er staat een fijne wind waardoor het niet zo warm lijkt, maar die zon is goed aanwezig. We lopen een stukje over de boulevard waar nog niet veel te doen is of open überhaupt. De mensen zijn nog druk bezig met onderhoud en verbouwingen om het klaar te maken voor het zomerseizoen. Dat was op Zakynthos ook zo. Tot het laatste moment wachten en dan alles snel klaar maken. We zoeken een plekje op het strand met al z'n strandbedjes en het zwarte zand. De kinderen gaan er eerst in maar Fritz heeft weer ergens schrale plekjes op zijn middel zitten deze keer die echt pijn doen van het zoute water. Hij wordt helemaal gek. Zo gevoelig die jongen. Bij Eliza prikt het ook wel wat en bij mij ook, maar we zetten even door en dan is het over. Gijs gaat met Fritz naar de kleine speeltuin aan de boulevard en Eliza en ik zwemmen even. Het water is echt warm moet ik zeggen. Al goed opgewarmd. En genoeg golven door de wind. We kleden ons om om even een ijsje te eten waarna de kids weer die speeltuin in vliegen. Kunnen wij nog even blijven zitten en met elkaar kletsen. Dat is ook belangrijk. We lopen terug naar de camper met de felle en warme zon in ons gezicht. Nog even een kleine boodschap bij een iets te duur winkeltje. Weten we dat voor de volgende keer om gewoon terug naar die andere bakker te rijden met brood van een euro.
Eenmaal terug op de camping vermaken de kids zich nog even prima, kan ik even lekker in de douche in de hotelkamer die voor ons was gereserveerd. Dat was weer even fijn. Even alleen zijn ook, haha. De kinderen redden het helaas weer niet om de lichtjes te zien bij de bar en het zwembad, want ze zijn echt moe. Dat snap ik wel van al dat zwemmen iedere dag. Niks mis mee. Die avond komt nog wel.
Toen Gijs al bij de bar aan het werk was en ik de kids aan het voorlezen was op de tablet, viel er ineens een sprinkhaan op de tablet, haha. We schrokken alle drie. Ik zet hem rustig buiten voordat hij springt. Vanmiddag hadden we ook trouwens weer een kikker vriend die we nu de zwembad pad noemen. Die blijft daar rondhangen en springt af en toe het gloor water in. Ik geloof niet dat het goed voor hem is, maar hij leeft nog steeds. Hij zal zich niet meer welkom voelen of willen voelen bij zijn vriendjes in de paddenpoel bij onze camper ofzo.

Vrijdag:
Wat fijn dat het weer stroomt. We nemen volop de tijd om aan de laptop te kunnen zitten en werk te verrichten zeg maar. De kinderen vermaken zich prima in het zwembad of zelfs achter op het bed in de camper. Ze maken er hun eigen hutje met spullen en kussens. Op een gegeven moment veel te warm natuurlijk, maar dat mag de pret niet drukken. We merken dat de Wi-Fi bij de camper nu ook sterker is dus dat is ook erg fijn. Kunnen we savonds ook eventueel aan de slag. Vooruit met de geit. Ook Gijs en ik nemen de tijd om te praten over van alles. Je merkt dat daar tijdens het reizen ook minder aandacht aan bepaalde onderwerpen wordt gegeven. We plannen onze route ook weer een beetje anders zodat we mensen kunnen bezoeken en in contact kunnen komen met een community en meer Nederlandse gezinnen.
Ik merkte gisteren op dat ik gestoken werd door een daserik. Hij raakte me op meerder plekken op mijn enkel. Maar die avond voelde ik dat mijn enkel wel erg dik werd. Hij werd ook gevoelig. Ik zag dat er inderdaad een prikgaatje zat van toch wel iets anders als die daserik denk ik. Wie zal het zeggen. Overdag ging het vandaag wel weer wat beter, maar zodra het avond werd voelde ik hem weer dikker worden. Iets zal het verspreid hebben waardoor het opgezwollen is en een beetje jeukt. Niet veel gelukkig. We wachten het maar even af. Zal na een aantal dagen wel over zijn, maar je voelt dat je aandacht er toch naar toe gaat.
Fritz en Eliza hadde vanmiddag dus echt uren in de camper gespeeld. Toen ze buiten even pauze kwamen nemen, begon Fritz ineens te krabben. Die had in die minuut buiten ook pech zeg. Meerder prikbulten ontstonden ineens in zijn nek en rug. Vlug wat Na de Prik erop en snel genoeg koelen in het zwembad. De jeuk blijkt mee te vallen gelukkig. Vroeg op de avond eten we nog bij de camper waarna we de kids een keer beloofd hadden naar de bar te gaan om bij de lampjes te zitten. Dat voelde vandaag goed om te doen. Ze wilde hun eigen speeltas inpakken en we vermaakte ons prima bij het zwembad bij de lichtjes. De goede man die ons al het hele verblijf heeft geholpen, ik zal zijn naam eens vragen, kwam ook even vertellen dat de douches en de wasmachine vanaf morgenvroeg zijn geïnstalleerd. Dus de kamer hoeven we dan ook niet meer te gebruiken. Wassen is ook nog eens gratis. Ze doen hier wel heel veel voor niks. We vroegen ook of er misschien ergens een autoverhuur zat, aangezien we met onze camper echt niet het binnenland in hoeven te rijden. Zo smal en onverhard zijn de wegen wel daar. Bij dit bedrijf zou het 20 euro per dag kosten. We zeiden dat het niet duur was, of wel mee viel, maar hij zei dat dit echt veel te duur was. De lonen liggen natuurlijk veel lager hier in Albanië, dus hij liet weten dat we dan toch echt teveel betaalde. We zullen eens zien of het de moeite is. Bij het bestellen van een biertje gaf hij ook aan dat hij geen lokale bieren had omdat hij niet vertrouwde hoe het gebrouwen werd. Aangezien het water hier niet uit de kraan te drinken is en ze niet de garantie hebben van de brouwer of ze het met zuiver water brouwen. Bavaria en Heineken stonden ook op de kaart. Hiervan wist hij zeker dat het goed bier was. Fijn dat ze zich hier zo bewust van zijn. Ze geven dan ook aan een bio plek te zijn en zelfs in het hoogseizoen een bio market op de plaats hebben. Wanneer je naar de straat loopt zie je ook inderdaad een moestuin langs de kant en goed wat graan en de andere kant. Het was een geslaagde dag vandaag. Ben benieuwd wat het morgen gaat brengen.

Geschreven door Doorgijss.reisblog