Vrijdag:
Jeetje. Dat was eens een nacht met heel veel onweer en regen. Dat hoor je natuurlijk goed in de camper. De onweer kwam savonds al over de bergen heen kijken maar snachts ook nog een paar keer. De kinderen sliepen er gewoon doorheen gelukkig.
We stonden de ochtend dan wel op met helder blauwe lucht. Dat uitzicht met die groene bergen verveelt dan ook niet. Gijs heeft nog een afspraak staan en ik had nog een belafspraak met KPN. Omdat ik toch echt wilde proberen om mijn abonnement on hold te zetten totdat ik weer in NL ben en ik mijn nummer wel weer in gebruik kan nemen. Misschien dan. Nu betaal ik dus gewoon door terwijl ik niks heb. Geen simkaart maar ook geen telefoon. Maar helaas. Bij KPN is dat niet gebruikelijk. Maar ik had een fijn gesprek met die man en hij zou het mee kunnen nemen in het volgende overleg. Want ja, er zijn wel steeds meer reizende onder ons zeg maar. Ook gaf hij aan dat ik het via mijn eigen verzekering zou kunnen laten lopen zodat ik de afbetaling van mijn telefoon terug zou kunnen vorderen tm de tijd dat mijn abonnement nog loopt. En dat is toch nog een jaar. We gaan het eens even bekijken.
Vandaag hadden we eigenlijk ook geen planning. Alleen een uitgangspunt en dat was de havenstad Split. We rijden omdat we tijd genoeg hebben de binnendoor route en niet weer via de kust. Deze duurt iets langer, maar daar hebben we totaal geen spijt van. Wauw. Wat genieten van dat groen, die bergen en die zon. De geur van de bergen en de zomer. Daar waren we naar op zoek. We stoppen wanneer er behoefte is. We doen een boodschap in een afgelegen dorpje waarna we op zoek gaan naar een panorama uitzicht voor de lunch. En dat lukte. Erg mooi uitzicht dus. Wanneer je een groot stuk binnenland rijd en bijna geen verkeer tegenkomt en ook geen dorpjes of steden, rijden we ineens het stadje Knin binnen. Hier loopt dan ook ineens de bekende Krka rivier doorheen. Weer dat mooie heldere en blauwe water.
Het valt wel op dat er in die blauwe lucht waar we zojuist die mooie witte wolken konden bekijken en er figuren uit konden halen, vervangen werden door mooie witte strepen. ( haha) je kunt er wat van vinden. Ook kwamen we al een paar keer dode adders/slangen tegen op de weg. Die zagen we nog niet eerder. En toen we bijna bij de stad Split kwamen merkte we eigenlijk al dat we niet meer wilde rijden. En Gijs had eigenlijk helemaal geen behoefte aan een grote stad. Maar...we hadden de kids een speelgoedwinkel belooft al een paar dagen, dus dat is ons enige bezoekje daar en dan snel weer de stad uit. Parkeren was gewoon gratis onder zo'n grote shopping centre, dus dat scheelt. Maar we vonden deze al groot met 110 winkels. Zelfs een kinderopvang erin zodat de mama's of oma's konden gaan shoppen. Nou nee. Laat maar zitten. De eerste winkel die we zien is een soort blokker/ c en a, met een al grote speelgoed afdeling dus daar slagen we al zeker voor de kadootjes van Fritz. Helemaal blij is hij. Ook gewoon laten inpakken dat hij ze in de camper uit kan pakken. We dronken nog even iets en gingen toen snel weer terug naar de camper want Gijs die had het al helemaal gehad in deze big City. Hij had met moeite een camperplaats gevonden, maar die bleek dicht te zijn. Natuurlijk. Maar gelukkig zaten er nog genoeg in deze straat. De eerst volgende was een aardig ontvangst door een mevrouw. We planten de camper hier neer en vinden het wel even goed voor vandaag. Het was ook al akelig laat geworden en we moesten nog eten. Want honger hadden we. Dan gaf Gijs de keuze, eten koken of pizza eten. Nou oké, pizza eten. Maar zoek die maar eens nog net niet in het seizoen. Alles bleek nog dicht. Over een week gaat alles hier open. Maar het verder lopen wordt beloond met een adembenemend uitzicht en een terras aan het water bij de tent Shooko Beach.
Het leek heel duur, maar voor 33 euro eten we alle 4 een pizza met een fles water. Niks van te zeggen. Ze waren super lekker en vers uit de steenoven. We lopen terug langs het water met een ondergaande zon. De kinderen willen nog zo graag met hun gekregen speelgoed spelen, dus we zetten de tafel en stoelen buiten en laten de kinderen nog even spelen. Kunnen wij nog even een biertje drinken. We besluiten om morgen ook nog hier te blijven. Even niet rijden, zwemmen in de zee op ons privéstrand en genieten van de temperatuur.

Zaterdag:
Wakker worden aan het strand. Dat voelde even als het perfecte plaatje. Ja we zitten ook aan de weg, maar de golven en het uitzicht op zee leid ons wel af. We plonsen er sochtends meteen in. Nog voor het ontbijt. Gewoon even met z'n drietjes erin. Ze willen er het liefst meteen in blijven, maar laten we er meerder keren op de dag in plonsen. En dat lukt ook goed. We zien de kids genieten van het water en het zand. Ze spelen ook volop met hun nieuw gekregen speelgoed. Er hangt wel al de hele dag zo'n sluier over de lucht en het valt hier ook op dat dit aan de andere kant van het water hangt. Ver kijken kunnen we op een gegeven moment niet meer. Voelt niet helemaal natuurlijk en aan het einde van de dag begint het dan ook even te druppen. Heel lichtjes maar. De temperatuur is prima. We lopen tegen 17uur nog even over de boulevard. Een stukje verder dan gisteren. En komen er een mooi terrasje met uitzicht tegen aan het water waar we even gaan zitten. In het zand staat een emmertje met van alles waar de kinderen even gebruik van maken. Wanneer ik ga afrekenen geef ik aan met contant te willen betalen als dat oké is. De vrouw geeft aan het liefst alleen maar cash. Ik vertel dat dit in NL steeds minder is en veel met de kaart. Hier in Kroatië hebben ze toch echt voorkeur om contact te betalen. Dat is mooi. We lopen terug naar de camper en eten nog even iets lichts. We merken aan de kids dat het vele spelen in de zee nu wel z'n tol eist, dus hop klaar voor bed. Morgen weer een dag.

Geschreven door Doorgijss.reisblog