Zaterdag:
Vandaag was het afwachten totdat het weer om zou slaan met zware windstoten en regen. Maar de ochtend bracht nog prachtig weer. Op Zaterdag ochtend heb ik mijn passietijd. Gijs reed met de kids naar het dorpje met de speeltuin en het strand. Had ik het huis even voor mezelf. Dat werkt bij mij het beste. De wind kwam rond de middag wel sterker over het eiland. Gijs wilde nog even alleen met de auto op pad. Nu schijnt de zon nog mooi. Ik ga met de kids buiten bij het zwembad spelletjes doen daarmee vliegt de tijd eigenlijk best voorbij. Maar opeens zegt Fritz dat hij de wind toch wel een beetje eng vind worden. Dus verplaatsen we ons naar binnen. Mijn was droogt vandaag in ieder geval wel super snel, haha. Ik heb zelfs het wasrek met tyraps vast moeten maken. Toen Gijs terug kwam had ik het eten bijna klaar, waarna we nog even mijn pa en ma gingen bellen. De kids speelde toch nog even buiten ongeacht de wind. Maar zodra ze in bed lagen begon het toch gruwelijk te worden buiten. We hadden ook al een waarschuwing op onze mobiel gekregen in het Grieks en het Engels om zaterdagavond tm zondagochtend niet op de weg te komen als het niet nodig is. Dus...Dat klopt ook wel. Zielig dat we die katjes niet binnen mogen laten, want ik weet hoe erg onze kat Ringo er last van had wanneer het onweerde. Dus ik ben erg benieuwd hoe het er morgen uit ziet overal.

Zondag:
Gijs heeft buiten rond het huis even rond gekeken voor schade, maar er is niks te zien. De losse blaadjes die ik op de oprit nog op moest ruimen zijn allemaal weg geblazen of in een hoekje, dus dat hoef ik niet meer te doen haha. De wind is vandaag echt nog wel aanwezig, maar wordt steeds minder in de middag en in het binnenland valt hij helemaal niet op. Dus einde van de middag besluiten we toch maar naar Zakynthos te rijden naar de binnen speeltuin. We hebben het er deze keer 3uur volgehouden. We hadden ook wat spelletjes en kleurboeken bij, maar die hebben ze niet echt nodig gehad. Eliza wilde zelfs niet naar huis. Op het laatst wilde ze nog gaan schaatsen, maar Gijs en ik wilde toch echt naar huis dus gaan we volgende week voor de laatste keer terug om meteen te beginnen met het schaatsen. Maar dan wel de muziek zachter laten zetten zegt Eliza, haha. Alles kan geregeld worden. In de auto rijden we in het beginstuk door flinke plassen water en een paar regen buien, maar opeens ging de kraam uit en leek het verder op het eiland ook niet echt geregend te hebben. We zagen vlak bij ons huis ook nog de onweer op het water.

Maandag:
Sochtends trok de zon weer even door. De wind was minimaal. Rondje gelopen met de kids. Erna nog even in het zand bij het hotel en ik de zee in. Heerlijk. Maar zodra de zon wegtrok en de wind weer opzetten werd het al snel frisser. Savonds wordt het nu toch wel koud.
Eliza en ik bleven smiddags samen thuis. Ik had mijn eigen tijd achter de laptop en mijn 1e gesprek met Lies onze programmeur. Zij werkt vanuit Portugal. Hoe mooi is dat. Gijs was met Fritz naar de Spar voor een beetje groenten en fruit. We zagen flink wat regenbuien boven de zee die uiteindelijk een mooie regenboog liet zien. Toen Gijs terug kwam zat ik nog in gesprek met Lies. Samen nog even wat dingen kunnen bespreken maar een uur is zo vol, dus de rest via de mail voor nu. Fritz lag in de auto te slapen. En sliep op de bank ook verder. Dat is natuurlijk een nadeel voor de avond. Zeker wanneer hij graag over minder leuke dingen droomt en hij steeds dezelfde enge muis ziet die hij in een film 2 seconden voorbij heeft zien komen. Best zielig. Eliza sliep al gauw genoeg. Dan Fritz maar even bij mij op de bank gelegd zodat ik nog wat dingen kan doen en dan neem ik hem mee naar bed zodra ik ook ga slapen. Voor deze keer dan, haha.

Dinsdag:
Een slome dag voor mij. Ook ik krijg kriebel in de keel. Ik had het wel even nodig om te gaan wandelen. Ongeacht dat er overal regen hing, maar net niet bij ons. Het rondje gelopen wat we gisteren met z'n viertjes gedaan hebben. Het weer ging in de ochtend inderdaad gepaard met buitjes. Smiddags klaarde het prachtig op, maar had Gijs zijn werk. Dus ik en de kids fijn bij het zwembad spelen en samen spelletjes op de tablet. Eens kijken wat ze doen wanneer ze er samen op zitten, haha. Grapje.
Savonds keken we gezellig een film. Ik zette de verkeerde film op waarvan ik niet meer in de gaten had dat deze, vind ik, niet geschikt is voor die van ons. Terwijl ik vroeger zo'n films op een jonge leeftijd al keek, maar nu geen idee heb op welke leeftijd ze dit kunnen kijken. Maar het was duidelijk een nee voor mij. Dus zetten we een iets vriendelijkere op. Keuze genoeg.

Woensdag:
Jaja, en dan wordt het ineens echt jassen weer. Ook al is het helder blauw vandaag en kijken we prachtig ver weg naar de witte bergen op het vaste land en de eilanden vlakbij, dan is Jan de wind toch echt afgekoeld na de storm. Maar dus jassen aan en we maken er een dagje uit van. Gijs had nog een uitkijkpunt niet gezien die hij graag met ons samen bezoekt. In het plaatsje Keri. Aan de westkant van het zuiden zeg maar daar waren we nog niet geweest. Ook een mooie hoek met ontzettend veel villa's die te huur zijn in de zomer. Ook komen we de grootste vlag van Griekenland tegen, die op dit moment dan is ingerold, maar de mast is duidelijk te zien. De weg naar het mooie uitzicht is niet te rijden en de parkeerplaats voor de toeristen is gesloten, dus zetten we hem langs de weg om de 13 minuten naar boven te lopen. Dat is geen straf in het zonnetje. Het uitzichtpunt is echt wauw, maar ook erg stel naar beneden en zonder hekken ofzo, dus de kinderen maar ook onszelf op veilige afstand van de rand, maar jeetje wat een mooie rots, Ionische zee, en onder je een puur strand waar je alleen met een bootje kan komen. Het water bijna wit op bepaalde stukken van de onderliggende golven en het helder blauwe water. Van hieruit zou je in de zomer zo de dieren in het water zien zwemmen. Echt erg mooi en dus ook de moeite waard. Ik loop alvast met de kids terug naar de auto terwijl Gijs het niet kan laten om nog wat foto's te maken. We krijgen honger dus kiezen ervoor eerst naar ons grill restaurant in Zakynthos te gaan die om de hoek ligt bij de Lidl. Die hele kip die we eigenlijk met Elizas verjaardag zouden eten, die bestellen we nu maar aangezien we er dan niet zijn, haha. Eliza vindt dat heerlijk dat af kluiven, en zo'n kip is dan ook groot genoeg voor ons vieren. We zien dat de visboer tegenover de Lidl ook open is. Nog altijd gesloten geweest, maar misschien omdat het stikt van de vissers en vissersbootjes de laatste weken, hebben ze nu weer verse vis om te verkopen. Na de Lidl is het toch echt zonde om al naar huis te rijden dus we rijden nog even naar een wat zou moeten zijn zandstrandje aan een boulevard langs de doorgaande weg, maar waar het water nu tegen aan klotst ivm de onrustige zee. Maar wel een mooi zicht weer naar de overkant en een oud gebouw wat er staat, maar geen idee wat het geweest is. Iets groters denk ik zo. We rijden terug voordat het weer donker wordt, maar we merken ook dat het op zo'n dag als deze ook wat langer licht blijft.

Donderdag en vrijdag:
Ik loop een dag achter de afgelopen dagen. Kriebelkeel dus en niet vooruit te branden, terwijl ik wel graag super veel wil doen. Maar ja, jezelf nu de rust geven en later vol gas achter de laptop kan natuurlijk ook. En zorgen dat we weer top fit zijn voor onze terugweg naar NL. Maar dat gaat goed komen.
Dus wat ik nu weet wat we op donderdag gedaan hebben is dat Gijs toch wel wat te werken had vandaag en we tussen de belletjes door toch graag nog even buiten een wandeling gingen maken. Daar had ik ook zeker behoefte aan, maar zodra we aan een heel mooi haventje in de buurt stonden, waar we met mooi weer zeker terug gaan komen, begon het te regenen. Niet hard of zo, maar voor Eliza en Gijs een reden om niet verder over het strand te gaan wandelen. Maakt ook niet uit. We stoppen op de terug weg nog even bij een koffie tentje waar we nog niet geweest waren en waar de eigenaresse ons hartelijk ontvangt. Bij een grote tv is een heel knus hoekje gemaakt bij het haardvuur met banken waar je niet snel vanaf wilt. Het leek op de prijslijst dat het hier duurder was, maar met het afrekenen betaalde we weer maar 8 euro voor 2 best grote cappuccino en 2 sapjes en waar je nog 2 kleine flesjes water bij kreeg voor bij de koffie en ze sneed nog 2 sauzijzen broodjes in stukjes omdat ze denk ik op moesten, haha. Fijne service in ieder geval en de prijzen in de winter zullen op veel plekken anders zijn dan in de zomer.
Op vrijdag heeft Gijs sochtends nog een paar telefoontjes gehad waarna we ook weer behoefte hadden aan buiten ongeacht de toch wel koude wind en geen zon. De zon bleek door te willen komen, maar toen we bij ons beneden in Agios Nikolagos aan kwamen werden het weer goede grijze wolken. Na mijn belletje met een goede vriendin die onze buurvrouw wordt in Sint Anthonis, wilde we toch niet meteen naar huis. Gijs wist nog wel een uitkijkpunt om de hoek waar hij ons nog niet mee naar toe had genomen. Het Noordelijkste puntje van het eiland. Hier kun je bij helder weer echt prachtig op het buur eiland kijken. Nu helaas met wat bewolking. We lopen een trap af naar beneden richting het water waar we op de laatste treden gingen zitten en naar de woeste zee bleven kijken die tegen het beton en de rotsen aan klotsten. Wat een geweld af en toe en we werden net niet nat zover kwam het erover. Leek bijna een attractie. Eenmaal weer thuis aten we een beetje en liepen we nog even voor het huis naar beneden waar we gisteren 2 vrachtwagens de hele tijd op en neer zagen rijden met rotspuin van de bouw voor het huis. Dat moet een appartement complex gaan worden zagen we op het bord aan de weg. Dan hebben ze nog een hele klus te gaan. Maar al de puin die er lag van een afgebroken huis, daar was van een groot gedeelte niets meer te zien. Ze gooien er hier gewoon weer kleigrond en rotsen op en rijden het plat en klaar is kees. Niemand die het afval nog ziet liggen. Jammer dat dit zo gaat op dit kleine eiland. Ook cementafval wordt hier gewoon van de berg af gedumpt. We warmen ons weer even fijn op in het huis, waarna we nog even wat spelletjes doen, Eliza en ik hebben het schaken ontdekt, en ik lees op tijd verhaaltjes voor zodat ik weer tegelijk met de kids onder de wol kan. Hopend op een fijne, rustige nachtrust.

Geschreven door Doorgijss.reisblog