Zaterdag:
Een omslag van het weer. Gisteravond mooie donderwolken boven de zee. Over een flinke breedte ook bleef het bliksemen. Het kwam gelukkig niet aan land. Vandaag bleven deze wolken boven zee hangen, maar hier op het eiland ook flinke wolken en regen. Het werd ook een stuk kouder. Het leek ons beter om vandaag naar de binnen speeltuin te gaan dan morgen. Want morgen voorspellen ze volop zon. Dus naar Caretta Kidom. Zo heet de speeltuin. Wat wel apart is, is dat de openingstijden hetzelfde blijven als in de zomer. En dat is dus pas vanaf 17uur. En open tm 23uur. We komen toch door Zakynthos stad, dus we bezoeken er een uitkijkpunt dat Stranis Hill heet en waar de dichter Dionysios Solomos waarschijnlijk zijn gedicht "hymn to liberty" heeft geschreven tijdens de Griekse revolutie. Na dit leuke parkje en een mooi uitzicht eten we alvast een beetje omdat we niet weten wat ze bij de speeltuin hebben. Voordat we de auto in stappen horen we een fanfare bij die mooie grote kerk.
Ik en Eliza gaan er even kijken. Het blijkt vandaag een speciale dag te zijn voor de kerk. Het blijkt een viering/ herdenking te zijn omtrent het overlijden van de bisschop Agios Dionysios, de kerk is ernaar vernoemd. En deze duurt ieder jaar 3 dagen. Een hele festiviteit dus.
Aangekomen bij de binnen speeltuin kijken we onze ogen weer uit naar de kerstversiering en de film figuren die in het groot overal staan afgebeeld. Ook is er een overdekte schaatsbaan gemaakt en een game hal voor de kleinere aan de andere kant. Centraal bij binnenkomst kun je zitten en de kinderen kunnen er klimmen, op springkussens springen en in de ballenbak. De kids hadden het groter verwacht maar voor 3 euro per kind mogen we niet klagen, haha. Het wordt ook steeds drukker met alle leeftijden. Er worden hier verjaardagen gevierd en er wordt goed gegeten, dus een teken dat het goed vertoeven is. Weten we dat voor de volgende keer. Bij betaling blijkt ook dat ze de entree vergeten af te rekenen dus dat was een goedkoop avondje met alleen een drankje. We wilde graag naar huis want we moesten nog een 40 minuten rijden, maar ver komen we niet. Wanneer het hier druk is in het weekend parkeren ze de auto overal en kom je dus vast te zitten. Ik loop terug naar binnen om te vragen om hulp, maar die is niet zo vlug. Dus we wachten even. Op een gegeven moment komt dezelfde jongen die ons bij de kassa hielp vragen of het al is opgelost. Toen bleek van niet liep hij met ons mee om te kijken of er een auto van de handrem af stond of zo zodat hij deze wat naar achter zou kunnen duwen, maar die mogelijkheid was er zelfs niet. We stonden vanuit alle kanten er midden in. Hij ging het omroepen. Erg lief. Hij was erg behulpzaam en bood zijn excuses aan. Terwijl hij naar binnen liep reed er een auto weg die iets schuin voor ons stond. Gijs wilde hem er tussen gaan wringen, maar Ik zei dat ga je denk ik niet halen. Stapsgewijs gemeten en Gijs ging het gewoon doen. Met mijn hulp buiten de auto en stapvoets rijden. En natuurlijk een geluk en een goede chauffeur, haha, kreeg hij hem er echt uit gereden. Het ging allemaal maar net. Ik liep naar binnen om het te vertellen en de ober zei dat hij de eigenaren van de auto's had gevonden die zojuist hem gingen verzetten. Bij de auto staat Gijs met deze mannen te praten, die met open mond stonden te kijken hoe Gijs onze auto in godsnaam tussen die auto's door had kunnen krijgen. Echt lachwekkend gewoon hun reactie, maar het was dan ook best knap gedaan. 1 van de heren ging zijn auto toch ook verzetten mocht iemand hem klem zetten met parkeren. Heel slim. Weten we voor de volgende keer dat we hem niet braaf in het middelste parkeervak moeten zetten. Thuis gekomen had ik net zoals de kids behoefte aan bed tijd, dus tegelijk in bed. Na een verhaaltje uit onze nieuwe online bibliotheek dan wel. Ik probeer het uit voor 14 dagen ,want wanneer je niet al je boeken mee kan nemen op reis is zo'n online boekenwinkel toch echt wel handig. Zelf voorlezen of luisterverhaaltjes dat kan ook nog. Ik lees natuurlijk het liefst nog zelf voor.

Zondag:
Het is weer een koude dag vandaag maar kraak helder blauwe lucht. Uit de wind in de zon is het heerlijk. We hebben om 11 uur onze tijd ons maandelijkse webinar weer mogen geven. Super veel aanmeldingen waarvan er uiteindelijk 1/3 van inlogt. 47 deelnemers in het begin echt helemaal fijn. Ik was wat zenuwachtig, ook omdat ik wat meer mocht gaan vertellen en wat over mijn nieuwe ideeën mocht gaan delen, maar het gaat zoals altijd van zelf prima. Weer een heerlijk fijne samenkomst van mensen die we weer konden inspireren of nog enthousiaster hebben kunnen maken.
Hierna rijden we naar het strandje wat Gijs had gevonden en waar je in de zon zit na 1430 uur en hopend op geen wind. Prachtige plek met overdekte zitbankjes en een wc gebouwtje om de hoek. Helder blauw water. Het grappige is dat we van de week om de hoek stonden op de parkeerplaats en dat ik daar nog even alleen gezwommen heb. Toen zagen we al een andere weg naar beneden liggen, maar daarvoor moest je dan 20 minuten omrijden. Nu komen we via de andere kant naar beneden en beland je weer in zo'n prachtige kloof waar je je zo nietig voelt.
We merkten dat Eliza niet fit werd. Dus na de zwempartij van mij en Fritz reden we nog even naar ons nu wel bekende restaurantje aan deze kant van het eiland voor een vers geperste jue d orange voor de vitamientjes. Je komt eraan in een heerlijke vlees geur, ja sorry het blijft lekker ruiken, waar we de eigenaar buiten het vlees zien bereiden op de gril. Voor ons vertrek vraag ik nog even aan de vrouw des huizes wanneer de beroemde familie soep geserveerd wordt met de kerst. Dit is op 1e kerstdag en we zijn meer dan welkom. Zo leuk. We stappen de auto in om lekker in de warmte thuis te zitten, of een warme douche of zoals Eliza na het eten in slaap te vallen op de bank. Echt niet fit dus. Fritz wil ook op tijd slapen, dus lekker rustig aan doen de week voor kerst. Is ook helemaal oké.

Maandag:
En weer zo'n mooie helder blauwe lucht vandaag. En ja de wind blijft koel, maar in de zon zit je heerlijk. Gijs moest vandaag naar de autodealer terug omdat de remblokken linksvoor niet meer zo mooi klonken, dus kon hij er om 10uur terecht. Kon hij meteen een aantal boodschappen meenemen. Eliza doet rustig aan vandaag, dus ik klungel wat aan met de kids thuis. Ze vermaken zich steeds beter en met een pak papier kunnen ze weer aan de knutsel. Het ligt weer overal vol met werkjes en tekeningen haha. Gijs laat weten dat ze de remblokken hebben proberen te vervangen maar dat ging te lang duren, dus krijgt hij een andere auto mee. Een Skoda van hetzelfde formaat als de Polo. Maar minder gelopen. Mooi autootje. Sochtends bak ik met Fritz nog wat scones want ik kan het niet laten om niet te bakken. Gijs komt om half 2 thuis waarna we toch nog even willen genieten van het weertje aan het water. Dus we rijden naar het dorp Agios Nikolaos waar een klein strandje naast het haventje zit, Madrakia Beach. Net in de zon en een kiezelstrand. Verderop staat er een dame te vissen wat hier ook echt veel gedaan wordt door de lokale mensen. Toen we het haventje op reden zagen we ook een bekend gezicht. De eigenaar van het restaurantje aan de andere kant van het eiland. Nadat ik met de kids toch weer even een sprong heb gewaagd in het water, drinken we ons nog even warm met een koffie in het dorp. We zitten aan een hoge tafel met barkrukken waar Fritz ineens van weet af te vallen. Hij hield zich wat tegen en Gijs van onder de tafel uit ook een beetje, dus hij viel gelukkig niet frontaal op de ijzeren balk van de tafel. Maar erg geschrokken en pijn aan zijn pols en onderarm. We werden erg lief geholpen door de jongens in de koffietent. Ook met een zak ijs voor erop. Het viel mee gelukkig. Alles bewoog nog.
Thuis kreeg ik een lekker idee wat ik met mijn overgebleven pompoen kon doen en kookroom. Ik dacht een keer een gerecht gemaakt te hebben wat ook de kinderen lekker gaan vinden. Krijg je aan tafel een lust ik niet gezicht. 2 keer. Ja hé.

Dinsdag:
Ja sorry, maar vandaag kregen we toch weer een mooie helderblauwe hemel dag. Ook al ging mijn gevoel er niet helemaal in mee, kun je er op dat moment toch ook niet van genieten zeg maar. Gijs had een werkochtend vandaag. Eliza was nog steeds een beetje off, maar ze liep toch even mee naar beneden in de ochtend. Bij ons hier is de zon in de ochtend aan deze zijde, maar zwemmen hadden ze niet zo'n zin in, dan lopen we naar de dichtsbijzijnde zandbak bij het hotel vlakbij aan het water. Dit wisten we nog van de vorige keer. Een zandstrand gemaakt voor de gasten aan het hotel. Kunnen ze nu mooi met schepjes en vormpjes spelen. Of een teken spelletje in het zand en dat de andere mogen raden wat er getekend wordt. Op een gegeven moment kregen ze het toch best warm in de zon, dus konden we maar beter terug naar huis klimmen. Want een klim is het naar het huis. Eliza had er moeite mee, dan merk je meteen dat ze nog niet fit is. Thuis meteen op de bank lekker rusten. Zo loopt de dag vandaag ook een beetje bij haar. Bank op en bank af. Op tijd haar bedje in maar weer. In de middag is Gijs vrij, maar gaan we niet ver van huis. Het strandje waar we altijd langs komen op een tijd dat deze in de schaduw ligt, proberen we of deze nu wel lekker in het zonnetje ligt. Wauw wat een plek. Het water is prachtig. Na een tijdje in het water staan, komen de visjes zelfs om me heen zwemmen. Prachtig om zo het water naar beneden te kunnen kijken. Duiken staat nog zeker om mijn verlang lijstje. Haha.
Gijs moet nog even tanken in het dorp verderop, maar Eliza wil toch echt naar huis. Hij dropt ons twee thuis af en hij rijdt met Fritz nog even naar het tankstation. Wanneer ze terug komen geeft Gijs aan dat deze auto weer dezelfde melding geeft als de vorige. Te lang stil gestaan deze autootjes waarschijnlijk waardoor de remmen stroef zijn. Niet zo handig. We bellen maar weer dat we vrijdag langs komen. Maar dat we er wel een dealtje tegen aan gooien voor de volgende maand huur.

Woensdag:
Een vrije dag tussen de "werk" dagen in, dus we wilde toch even met de auto erop uit. Maar met Eliza ging het nog steeds niet beter. Het ging op en af. Dan rijden we naar 1 plek waar Gijs al alleen is geweest en welke hij ons echt graag wil laten zien en ervaren. Ik laat Eliza voorin zitten dan gaat het best goed eigenlijk. We rijden weer prachtige stijle bergweggetjes naar beneden, waarna we uit komen bij een massale rots partij waar je hoog tegenop kijkt. Jeetje, wat voel je je hier klein. Echt klein. Het voelde alsof ik het niet kon bevatten. Ook wanneer je naar beneden klauterd en op dat kraakheldere water kijkt en om de hoek een klein strandje ziet waar je alleen met een bootje kan komen. Echt niet normaal zo'n kloof. Het leek of ik ook maar bleef gapen ofzo. Net of je tot rust mag komen hier op zo'n plek. Op de terugweg kwamen we weer langs een bekend speeltuintje bij een school waarvan de school niet in gebruik is, maar waarvan de speeltuin wel erg nieuw is. Maar de kinderen hebben niet zo'n zin vandaag. Dus in dat zelfde dorpje drinken we even rustig wat met een koekje aan de koffietent die er pas net vanaf augustus zit. We gaan er aan de buitenbar zitten en kletsen wat met de eigenaar. Sowieso over zijn coole naam van de bar Cypress Hill. Haha. Het blijkt niet om de band te gaan uit de jaren 90 maar de Cypress bomen die aan de overkant van de weg staan en het heuveltje waar ze tegenop groeien. Mooie bar is het en hij blijft nu open voor de lokale mensen die er nu z'n dagelijkse kopje koffie komen drinken. Hij zij dat wij ook de 1e toeristen waren sinds 50 dagen ofzo. Zo rustig is het nu op het eiland. Misschien dat er mensen op vakantie komen met de kerst, maar dat weet ik niet. Ons bevalt het wel goed zo. Gijs had ons nog graag een andere mooie plek laten zien, maar de kids willen toch echt naar huis. Bank hangen en film kijken denk ik dat het wordt. Gijs gaat nog even de banden oppompen in de hoop dat de melding weg gaat, zet ik een film op. Het begint ook flink te regenen buiten wat ze ook hadden voorspeld. Lekker kneuteren dus. Later op de middag valt Eliza dan ook tegen Gijs aan in slaap op de bank. Laat haar maar even bijtanken. Dan eten wij alvast wat met Fritz. Dat voelde voor hem een beetje raar. We zijn gelukkig ook nooit echt ziek, dus dat komt ook nooit voor. Na het eten wordt Eliza zelf wakker maar binnen het uur gaat ze maar al te graag weer naar bed. Zo ook Fritz. Maar goed rusten zodat ze erdoor heen kunnen en weer beter kunnen worden.

Donderdag:
Vandaag was het voor mij een dag dat ik liever even me terug kon trekken, maar dan zal je net zien dat Gijs de dag vol heeft gepland. En dat is ook nodig. Maar ook weer fijn dat ik dit gewoon aan kan geven en dat Gijs aangeeft dat we zijn werktijden ook over 3 dagen kunnen verdelen. Want ja, die mijn tijd nodig hebben voel ik vaak te laat, dus dan is het fijn wanneer de ruimte er op de dag is om iets voor mezelf te doen. Zeker nu ik al een zicht heb op mijn eigen blogpagina! Echt heel spannend, maar super tof ook. Ik mag hem nog in gaan vullen, dus hij staat nog niet online, maar het begin is gemaakt. Dus...de dag verliep natuurlijk dan ook wat stroef met de samenwerking met de kinders. Want wanneer het bij jou niet loopt, loopt het bij hun ook niet zo. Toch wilde ik graag met dit mooie weer smiddags dan nog even naar het strandje beneden. Eliza wilde in de ochtend echt niet mee, maar wanneer ze hoorde dat er bij papa een afspraak weg viel en hij de mogelijkheid had ons op te komen halen smiddags, wilde ze ineens wel mee. Wat was het weer even heerlijk in dat water. De geur van bbq kwam ons zelfs daar tegemoet. We zagen op de heen weg dat de huis bouwers ook genoten van dit mooie weertje met een bbqtje. Dit is voor hun toch ook warm voor deze tijd van het jaar. Gijs pikte ons op en ging weer aan het werk. Ik had vandaag met de kids al kerstknutseltjes gemaakt en wanneer je ze maar lang genoeg van dat scherm af houd, worden ze vanzelf creatief. Eliza in ieder geval. Echt mooi hoe dat ooit werkt. Bij mezelf ook waarschijnlijk haha. Ook vandaag vroeg Fritz om half 7 al of hij naar bed mocht. En Eliza die had vandaag op z'n best gekucht, dus die viel eenmaal in bed liggend meteen in slaap.

Vrijdag:
De bom was vanmorgen toch weer even gebarsten. Gijs had 1 afspraak staan, maar ervoor was er toch even iets gebeurd wat niet door de beugel kon vanuit Fritz naar Eliza, maar achteraf gezien bedoelde hij het niet zo, maar toen voelde hij zich al niet meer begrepen. Toen ik hem even apart wilde zetten hield ik het niet droog, dus was het voor mij even tijd om naar buiten te lopen. Ik ben een stukje verderop maar even vuilnis gaan rapen. Dat was de bedoeling met z'n allen te doen, maar ja, niet alles loopt zoals gepland. Ineens stond Fritz ook bij mij. Dat was denk ik niet de bedoeling. Ik dacht dat Gijs hem wel had zien vertrekken, maar blijkt dat hij via de slaapkamer naar buiten is gegaan via de schuifdeur. Ik zie dus opeens een boze papa aan het einde van de straat staan. Fritz ruimt maar even met mij vuilnis op zodat hij erna sorry kan zeggen tegen papa. Want die dacht dus dat hij weg was gelopen. Dat gevoel van angst kent iedere ouder bijna wel denk ik. Maar we proberen de sfeer maar even om te zetten. Want onze kersttrip naar de stad stond nog gepland.
We reden eerst even langs de autoverhuur voor de melding die we weer hadden. De eigenaar zei dat het geen kwaad kon en hij de melding bij inleveren eruit kon halen. Ik wilde zo graag een Ruïne bezoeken, maar de weg naar boven was met losse kiezels en dat durfde we toch niet aan. Bij de omschrijving op Google Maps stond ook dat het beter te voet kon of met een quad. Maar te voet is toch nog 1,5 uur. Het kon dus helaas niet. Echt balen. Want het is aan de fotos te zien ook echt mooi. Dan rijden we naar het zuidelijkste puntje van het eiland. Hier kwamen we ook bij het Rescue centre voor Caretta Caretta schildpadden. Niet open, maar we konden er wel op lopen omdat dit allemaal openlucht is en niet in een gebouw. Een klein stukje verder heb je het bekende schildpadden strand, Paralia Gerakas, wat ook een beschermd gebied is, maar waar wel toeristen mogen komen zonnebaden. Heel bizar eigenlijk. Gooi het dan gewoon dicht zou je zeggen om leggen en uitkomen van de eieren in rust te laten verlopen. Want veel rotzooi lag er. Ook veel aangespoeld wanneer er een flinke wind staat en er hoge golven zijn. Ik kan het niet laten om niet rotzooi mee te nemen. Gelukkig staat er een kliko langs de weg waar de auto staat. Je kijkt op het strand ook mooi uit op witte zandsteen rotsen. Daar zou je naar toe kunnen wandelen, maar voor nu geen optie. Het zal langer lopen zijn dan je denkt. Maar mooi om te zien vanaf hier. Op de terugweg stoppen we nog even naar het bekende Banana Beach. Een lang zandstrand met kleine duinen gemaakt. De kinderen begraven zich in het zand en ik zie alleen maar rotzooi liggen. Toch een dingetje hier. Het zal voor het hoog seizoen wel weer opgeruimd worden neem ik aan. En je ziet dat er veel gebouwen bij worden gebouwd op dit eiland. Hotels, restaurants, appartementen of huizen.
Gijs kijkt 1x in het zand en ziet een zeehondje liggen. Een kleine neppe dan wel, maar leuk voor de kids om mee te nemen naar huis.
We krijgen honger en besluiten om terug naar Zakynthos te rijden om bij het grill restaurant te brunchen, want de tijd vergeten wil zeggen dat het ineens bijna einde middag is. Na heerlijk gegeten te hebben gaan we toch nog laat op de middag boodschappen doen voor de kerst.
Na een bewogen dag, maar ook leuke dag, eindigen we deze met thuis een dvd kijken met z'n viertjes. Heerlijk.

Geschreven door Doorgijss.reisblog