Woensdag:
Wat ontzettend fijn dat we nog even af konden spreken met Soraya. Ze kwam gezellig bij ons in de camper zitten want het weer was een beetje miezerig. Ze had een paar kleinigheidjes gekocht voor de kids. We kletste weer heerlijk over alles wat we nog meegemaakt hebben en wat we nog mogen gaan bezoeken. Wat een fijn gesprek om mee af te sluiten. Om 12.30 uur hadden we de Dagens lunch date met André en Beate met de jongens in Mariestad. Bij een Indisch restaurant. Voor ons heerlijk voor een keer. Voor de kids niet zoveel aan helaas. Maar fijn om dit moment samen te mogen delen als afscheid. We sluiten af met een dikke vette knuffel en wij rijden verder richting Tived. Naar Göran. Die ons weer hartelijk verwelkomt op zijn mooie stuk grond. Fritz lag nog te slapen van de rit. Göran wilde Gijs nog graag laten zien hoe hij het water reguleert met behulp van een sluis. Eliza vond dat ook wel interessant. Ze mocht zelfs helpen. Toen ik wat speelgerei in het huisje op de zolder had gezet, hebben Eliza en Fritz weer fijn kunnen spelen. Je eigen speelruimte. Al helemaal leuk wanneer er kindjes van school komen die daar al een aantal jaren wonen in 1 van de huisjes voorin. Ik klets wat met de papa die me ontzettend veel al kan vertellen over de plek en over zijn verblijf hier met zijn gezin. Het poesje van een paar dagen terug blijkt van hun te zijn, haha. Göran zei had je hem niet mee kunnen nemen. Ze hebben er nog 2 meer. De kinderen vinden het even spannend met het taalverschil. Maar laat dat een half uurtje later totaal geen probleem zijn. Na het avondeten zoeken ze elkaar weer op en schieten een stukje het bos in. Zolang ze de camper maar kunnen en niet te dicht bij het water. Zo goed kennen we de plek nog niet. Na een 10 minuten ofzo schiet de deur open en heeft 1 van de meiden haar handen vol met kantharellen. Die zal vaker gaan wildplukken denk ik zo. Eliza had er ook een paar. We mochten ze allemaal houden. Dit zal de laatste lichting zijn, want het seizoen zal ten einde zijn. Morgen gaan we weer even terug naar dat plekje. Dan kunnen we iets verder het bos in met ouders erbij. Ze spelen nog op z'n best op de zolder en Eliza weet zelfs haasje hup uit te leggen. Het oudste meisje doet zo haar best om met mij in het Engels te praten, maar dat lukt niet zo goed. Ik zeg dat ze ook sommige woorden in het Zweeds mag zeggen want dat kunnen we misschien ook wel verstaan. Ze leren wel Engels op haar school zegt ze, maar het is zo druk in de klas met schreeuwende kinderen dat ik niet goed op kan letten. Ik snap het helemaal meid. Haar moeder gaat het liefst ook voor homeschooling maar dat mag helaas niet meer in Zweden. Morgen na school komt ze graag weer spelen. Een aantal jaren geleden woonde hier meer kinderen zei haar vader. Toen konden ze veel samen spelen. Nu wonen er geen meer. Dus is het extra leuk dat Eliza en Fritz er zijn. Ze wilde haar zelfs uitnodigen voor een logeerpartijtje komende vrijdag met haar vriendinnen, maar dan zijn we er helaas niet meer. Maar ze kunnen morgen nog lang samen spelen.

Donderdag:
Wat een mooie nacht was het. In de zin van hartstikke donker, geen luchtvervuiling, geen verkeer, gewoon rust. De ochtend was helder, zonnig en vandaag nog een mooie nazomer dag. En dat op deze plek. Göran was rond 14uur weer thuis, dus we hadden gewoon even de tijd om te zijn op deze plek. De kinderen spelen helaas niet al te fijn vandaag en hebben dus ook nergens zin in. Ik krijg ze sochtends even mee om de overige kantharellen in de tuin te plukken en te schommelen bij het kippenhok. Loop ik zelf nog maar even een beetje door de tuin. Die perfecte tuin. Met een mooi gemaakt kippenren die niet meer wordt gebruikt. En een poging tot een moestuin die het helaas niet heeft gered. Maar we zien zoveel potentie. Wanneer je naar het water loopt en daar kunt genieten van het geluid van water en op een vlonder kunt zitten of bootje kunt varen. Vanaf hier start een prachtige kano route. Maar ik zal mijn enthousiasme kort houden anders wordt het een heel idyllisch plaatje vanuit mij. Dus zodra Göran wat later thuis kwam en wij in het huisje al een heerlijk gerecht met kantharellen hadden gegeten, reden we met zijn auto naar de plekken waar hij het water regelt en waar nog een oude molen heeft gestaan en wat ze nu aan het restaureren zijn met een groepje mensen. Hij doet zo'n goed werk deze man. En het zijn prachtige meren die hij in beweging houd. En die uiteindelijk dan ook bij hem uitkomen. Wij kunnen nog veel leren van zijn kennis, expertise en weten over de historie van dit gebied en deze plek. Hij deelt ook even dat hij vindt dat we geweldige kinderen hebben, ook al gooien ze toch even flink de kond tegen de krip haha. Ach het zijn kinderen zegt hij dan. Hij heeft er zelf ook 3 groot gekregen. Bij terugkomst spreken we af dat we morgenochtend even nog samen gaan zitten om concrete zaken op papier te zetten. En daarmee gaan morgenmiddag onze wegen splitsen en hebben we stof om over na te denken zeg maar. Ik heb het gevoel dat er nog veel telefoontjes gaan volgen na morgen.

De kindjes van het jonge gezin hier komen pas later op de middag thuis, maar komen meteen naar ons toe gelopen om te spelen. Zo enthousiast zijn ze. Eliza speelt fijn met de meiden en Fritz gaat met ons mee naar het water om de ondergaande zon mee te maken. Stokken in het water gooien, klimmen op de opgestapelde boten en ik pak een emmer en schep de boot leeg die niet op de kop ligt. Niet zo handig. En leeg krijg ik hem helaas niet. Iets te vol en te zwaar om omver te kiepen. Ach ja. Goed bedoeld. Aangezien de muggen er ook weer zin in hebben wanneer de zon weg is, maken we nog kort een praatje met Thomas, de vader van de dames en ik klets wat met de moeder over homeschooling etc. De oudste dochter laat nog trots haar mooie stenen collectie zien met smaragd, rozequarts en noem maar op. We mogen er zelfs eentje houden. Zo lief. Jammer dat we niet langer kunnen blijven. Het weekend was ook leuk geweest voor Eliza en Fritz. Maar wie weet. Wanneer we ze weer gaan zien.

De laatste 3 foto's hebben we nog gekregen van Maurice en Cynthia waar we ook mee naar Tiveden National Park zijn geweest. Met een professionele camera gemaakt. Super mooi.

Geschreven door Doorgijss.reisblog