Zondag:
Wat een apart weertje vanmorgen. Koud was het niet echt, dus gewoon een ochtend dip met Eliza. Kon ik meteen mijn haren wassen. Maar de mist die van ver over het meer te zien was trok steeds dichter naar het land. Gijs probeerde buiten 2 belafspraken te doen, maar bij de 2e kwam hij toch echt in de camper zitten, want er kwam nevel naar beneden. Niet zo handig. Ik deed in de camper de afwas, Eliza was cd's aan het luisteren en Fritz zat fijn lego te bouwen. Zo kan het ook. De voorspellingen zouden beter zijn, dus bedachten we even wat we konden gaan doen. Want in dat dillemma zaten we dan weer even. En nu? Waar gaan we nu naar toe. In afwachting of we nog bij de gemeente op vervolg gesprek mogen komen? En of we nog een plek kunnen bezichtigen die we door kregen van Leif. Ach ja. Ik kwam een Miniatuur museum tegen in Kungsör. Dit was wel 1,5 uur rijden, maar we gingen er gewoon voor. De weg er naar toe was een beetje vlak en een beetje veel snelweg. Maar vooruit dan. Het museum zat in een heel mooi oud pand tegenover het station. Maar we hadden er meer van verwacht. We vonden de entree ook iets teveel voor wat er te zien was. Maar je kunt niet alles van tevoren weten. De kinderen vonden het prima. Ze konden op knopjes drukken en dan gebeurde er ergens weer iets. En treintjes die rijden vindt Fritz ook geweldig. Om 16uur ging het dicht, dus wij als laatste de deur uit. En waar gaan we slapen vandaag? Het liefst in het wild zeg maar, maar met 2 cassettes te legen moesten we toch echt op zoek naar een camping. Laat die in de buurt nu geen fijne zitten. Dan nog maar een half uurtje rijden. Tussen de vaste caravans maar wel aan een strandje. De weg er naar toe was eigenlijk best mooi. Veel bos, wild gebied en smalle wegen waarvan je gaat denken waar komen we nu toch weer uit.
We willen naar de receptie lopen, maar we worden al openlijk ontvangen door een man en vrouw die ons graag naar een plekje wijzen. Het is er niet druk ook niet met vaste gasten, dus plek genoeg. De kinderen krijgen een heerlijke chocolade ijs van de man des huizes. Gijs geeft de opmerking dat wij ook wel zin hebben in zo'n lekkere ijs. Dat waardeerde hij wel, haha. De vrouw gaf ons de sleutel van het servicegebouw en gaf ons de tijd om te settelen en zelf ging ze er tegenover even een hapje eten met de andere bewoners. Zij huren deze camping met een aantal vaste gasten. Dat doen ze slim. Wij gaan even kijken naar het strandje. Een stukje lopen buiten de camping. Wauw, wat veel vakantievillas hier langs het water. Dicht op elkaar. Hun liever dan ik. Maar het strandje lag er prachtig bij. Mooie uitkijk op het meer. Geen naam vindt ik op de kaart. Er liggen wel 2 eilandjes in waar je kunt komen via een weg hier vlakbij. We lopen terug en maken nog even een kleine maaltijd. Ik bak binnen aardappels, Gijs krijgt 2 zelf gerookte vissen van 1 van de gasten. Echt super lief. Je proeft de versheid gewoon. Geen rommel, gewoon vis. We hoeven morgen niet op tijd weg hier omdat het niet druk is. Kunnen we nog mooi even genieten bij de badplats.

Geschreven door Doorgijss.reisblog