Zaterdag:
Na 11 uur vertrokken we bij de camping samen met Robje. Hij ging ook met ons mee naar Fulufjället National park om de hoogste waterval van Zweden te bezoeken. Njupeskär Vattenfall. 2 jaar geleden zijn we hier ook geweest. En ook nu was het weer een intense mooie ervaring. De weg er naar toe vanuit de camping was ook weer prachtig om te zien. De veranderingen van natuurschoon hier in Zweden blijft me verbazen.
Tijdens de terug wandeling naar het begin punt heb ik Fritz even gedragen omdat hij moe werd, maar toen we onder de indruk waren van een gewikkelde boom, laat ik dan net op een scheef stukje grond stappen waardoor mijn enkel een beetje om klapt en ik met Fritz om val naar voren. Ik weet ons op te vangen op mijn knie, maar dat wil dus ook zeggen een goed bebloede knie. En een gat in mijn fijne broek. Hè toch. Fritz had gelukkig alleen maar een klein schrammetje op zijn rug. We kunnen na even bij komen gewoon weer verder lopen. Gelukkig. We drinken nog even wat bij het restaurantje en we rijden naar onze slaapplek. Omdat Gijs zijn E-book heeft gelanceerd vonden we dat een reden om te vieren en geluksmomentjes mogen gevierd worden. Dus de camper laten we op de camperplaats achter en we rijden met Robje zijn bus naar het dorp. Een gezellige eigenaar geeft ons een heerlijke maaltijd voor niet al teveel geld. We lopen naar het speeltuintje in het dorp om het eten even te laten zakken. Komen we erachter dat we ook hier 2 jaar geleden gespeeld hebben. We rijden terug naar de camper aan het mooie water waar ik savonds nog even hoop op een mooie zonsondergang. Met wel weer in het gezelschap van een aantal muggen.
Geschreven door Doorgijss.reisblog