Woensdag:
Wat een nattigheid overal. Maar deze ochtend van vertrek hadden we zelfs de zon die zich even liet zien. Wat een verschil met de afgelopen dagen. We konden dus rustig aan ons ding doen om klaar te maken voor vertrek. Maar wat een apart gevoel om voor het eerst niet te weten waar je heen gaat. We voelde ons even een beetje doelloos zeg maar. Maar ja, gewoon rijden en we komen uiteindelijk wel ergens uit. Het weer werd onderweg wel weer steeds slechter helaas. Tijden het rijden krijgen Gijs en ik weer even de tijd om te kletsen. Om te delen. Om te spuien zoals het werd genoemd in een gesprek met Karin haha. Onze 1e stap werd toch maar even gaan kijken in Fredriksberg om eventueel voor een maandje even iets te huren. Deze plek hadden we in gedachten voor de winter, maar die plannen zijn ook niet zeker, dus hadden we eigenaar Martijn bedankt maar ook achter ons gelaten. Tot nu dus. Wanneer je het even niet meer weet, je dan even kunt landen in een huis en van daaruit kunt gaan bekijken wat te doen. Beheerdster Mia was thuis dus van Martijn mochten we een kijkje gaan nemen in de stuga want die kwam vrij vanaf de 14e. Het huisje was echt super schattig en erg leuk, maar de plek toch echt niet voor ons. Tussen de huizen/appartementen en een straat waar de camper niet eens kon draaien en die stond al vol met auto's. Dus jammer, maar toch niet. Gijs gaf alleen wel aan dat hij in contact wil blijven met Martijn ivm zijn bedrijvigheid. Want Martijn is een slimme jongen in onroerend goed zoals we het zagen op z'n website. En dat vindt Gijs wel interessant. Van daaruit kwamen we tijdens het rijden ook tot de conclusie dat we een tijdje terug al zeiden dat we naar het Tiveden National Park wilde gaan, wat dus ook weer vlakbij Hamgården ligt waar we als eerste zijn gaan kijken in Zweden en waar Gijs nog steeds helemaal van aan gaat zeg maar. Dus ook die plek is weer in ons gesprek naar voren gekomen. Dus we rijden naar Tiveden. Waar we morgen ook onze goede vriend Robje gaan meeten en we daar gaan zien wat de volgende stappen gaan zijn.
Ook maar goed dat we niet meer naar het off grid huisje zijn geweest aan de kust. Die was ook al verkocht en de storm is daar nog meer dan hier. Dacht ik te zien op de kaart. Zo zie je maar weer. We rijden naar onze slaapplek in Karlskoga bij de badplatz. Maar ook met een prachtig uitzicht op de houtzagerij. Niet dus. Maar we hebben er geen last van gelukkig. Er staan al een paar campers meer. We besluiten bij de pizzeria te gaan eten aan het begin van de straat. Waar ik een heerlijke falafel heb mogen eten. In NL eet ik dit niet graag of uit de supermarkt, maar dit was een nieuwe ervaring. Op de terugweg lopen we nog even langs het water, maar we zien de regen weer aan komen, dus draaien we al snel genoeg om. De paddestoelen komen ook al prachtig boven de grond. Knalrode ooit. Weer een andere periode om mee te maken in deze mooie Zweedse natuur. We moeten eigenlijk ook nog bessen gaan plukken voordat ze op zijn gegeten door de dieren. Die plukbakjes hebben we nog van 2 jaar geleden.
Zodra we in de camper zitten en ik met Fritz aan zijn nieuwe lego begin en Eliza ook met haar lego, ziet Gijs opeens een ree langs onze camper lopen. Zo dichtbij hebben we er nog nooit een mogen zien. Volgens mij paddestoelen aan het eten. Wat betekend die ree op je pad dan toch weer. Op dit moment. Meteen opgezocht natuurlijk. De camper naast ons had een nog mooier beeld vanuit de voorste rij haha. Prachtig die natuur bioscoop.

Geschreven door Doorgijss.reisblog