Dinsdag:
Tijdens de afwas vanmorgen had ik een aantal foldertjes meegenomen van de camping en zijn omgeving. We konden eigenlijk nog best langer blijven en de plek ontdekken want er stond zelfs de oudste glasblaasfabriek van Scandinavië daar, maar die hebben we dan weer gemist. Zonder het te weten waren we geland op een plek met een flinke bak historie. Maar we gaan gewoon weer een keertje terug als die mogelijkheid er is. We rijden naar onze volgende bezichtiging en deze keer ook weer met Ed, Karin en Sjors. Toch ook wel weer fijn dat je dit met anderen kunt delen. Ook dit is weer een mooi gebied en de weg ernaar toe is best goed te doen. We komen genoeg huizen tegen langs het weggetje en het dorpje Nordmark is super schattig en mooi gelegen in de bossen. Een dorpje wat ook weer een historie omtrent mijnen heeft. Wanneer we bij het huis belanden komen ook Ed en Karin net aangereden. Toch ook gelukt met de caravan en al naar boven. We gaan het perceel eens bekijken. Dat mag hier gewoon en ook nog met goedkeuring van de eigenaar en de makelaar. En wauw wat een plek. Wat veel, 34 hectare. Maar wel heel mooi. Toen wij hier aankwamen lopen de reeën gewoon naast je perceel en waarschijnlijk ook door je tuin. Het huis ziet er van binnen echt prachtig uit. Heerlijk oudbollig, maar zeer goed bijgehouden. Alles is best begroeid, maar een paadje zie je af en toe wel verschijnen. We lopen een paadje naar beneden omdat ik het water al gezien heb en ik graag weet hoever het lopen is. Je bent er zo dus. Een gebroken stijger en wat kooien van gaas om waarschijnlijk vis mee te vangen. Wanneer je naar rechts keek stond er nog een huis aan de waterkant en daar zijn we ook via de weg naar toe gelopen, maar deze plek blijkt de eigenaar zelf te willen houden. Met zo'n uitzicht aan het water snap ik wel waarom. Maar wat een perceel. Weer veel mogelijkheden ook. Eens vragen wat er allemaal kan en mag. Maar met z'n allen zien we ons hier al helemaal zitten. Dus besluiten we om hier gewoon op de oprit te gaan staan en hier te overnachten. Het is nog vroeg en Karin en Ed moesten nog even in Filipstad naar de winkel. Wij eigenlijk niet. Maar laten we een kijkje gaan nemen in het dorp bij de Hembygdsgård waar een super leuk pad voor kinderen is gemaakt waar ze kabouterhuisjes enzo mogen gaan zoeken. Het is helaas pas vanaf woensdag open, maar we struinen even rond. Prachtige plek. Aan een stromend water, mooie wandelpaden, oude gebouwen uit de jaren 1800-1900, wat materialen en onderdelen te zien van de mijnen. Ik vind dat mooi. De rest ook zo te zien. Wij rijden mee naar Filipstad zodat we met de kids daar in de speeltuin kunnen spelen. Ze maken weer een Zweeds vriendinnetje waarvan blijkt dat ze bij het edelstenen winkeltje op de hoek woont. Daar nemen we ook even een kijkje zodra Karin en Ed terug waren van de winkel. We rijden terug naar de slaapplaats waar alles nog netjes op z'n plaats staat. Niemand die er wat van zegt. Hier kan dat gewoon. We kletsen veel over ons project en wat Karin en Ed daar eventueel iets in kunnen betekenen. Zo tof om dit te delen. Met sommige mensen gaat alles zo vanzelf. We maken weer eten klaar op de skottelbraai en blijven zitten totdat de muggen en knutjes beginnen te komen. We besluiten toch nog om om 20uur het water op te gaan bij het huis aan het water met de opblaasbare kano van hun en wij in de boot die er lag. Gewoon even geleend. Niks aan het handje. Zo varen we prachtig met de ondergaande zon over het meer langs het perceel af. Een mooie punt in het water. Je zou hier wonen, haha. Wie weet. Morgen weer een bezichtiging om 16.30 uur. Die voelt ook goed, maar met een stuk minder grond. Eerst bezoeken en zodra we er zijn voelen maar weer.

Geschreven door Doorgijss.reisblog