Zondag:
Eliza start de ochtend meteen met frambozen plukken en ik start de ochtend met een dikke vette afwas. En helaas met koud water. Dan maar een flinke laag afwasmiddel. Maar wanneer de kinderen die schuim zien willen ze ook aan de gang. Maar goed dat de fles van de camping was. Echt zuinig zijn die van ons niet. We kiezen ervoor om bij deze mooie rustieke plek te vertrekken om een trollenroute in Bjørkelangen op te zoeken en om het Urskog Fort uit 1902 te gaan bekijken. Het is prachtig weer geworden en de route die we rijden is ook prachtig.
De weg die we moeten in slaan voor naar De trollenroute vertrouwen we niet helemaal, dus nemen we de 2e poging. Deze leid ons naar een dorpje met akelig grote en nieuwe huizen. Daar in de straat moeten we de camper parkeren waar je een klein paadje de bossen in ziet gaan. Prachtige bossen. Met paddenstoelen die je al kunt eten, de 1e van dit seizoen heb ik begrepen, en super veel blauwe bessen. Ze zijn heerlijk. De plukbakjes van Mieke mogen weer tevoorschijn komen. Kunnen we onderweg op z'n best plukken. We rijden naar de volgende plek waar de weg iets stijler omhoog gaat en wat hobbeliger. Normaal zouden we zo'n weg niet nemen denk ik, maar ach. Het fort was nog best leuk om te doen met al die gangen en het uitzicht was ook prachtig. We eten in de camper nog even een boterham en besluiten weer richting Zweden te rijden. Bij de grensovergang zien we ineens een reusachtige trol langs de weg staan met een mooie speeltuin erbij. Jaaa stoppen zeggen de kids dan.
Dus we zetten de camper neer bij het tankstation en de grenswinkel in Zweden en we lopen naar de speeltuin in Noorwegen. Ja, hoe dan. Wie heeft dat ooit besloten dat daar de grens is, maar oké, haha.
Er komt nog een gezin spelen met 2 dochters. De oudste van 8 jaar komt schattig in het Noors vragen of Eliza mee komt spelen. Ze begrijpen elkaar uiteindelijk toch wel, veel woorden zijn er niet nodig. Zo'n lieve meid, ze spelen super fijn ook met haar kleine zusje en uiteindelijk Fritz ook rennend en glijdend van de skatebaan. Ze krijgt zelfs een knuffel wanneer ze gaan. Ik klets nog even met de moeder over jammer dat we geen buren zijn en dat de economische crisis in Noorwegen er toch echt is. De Noren komen boodschappen doen in Zweden omdat de prijzen echt absurd stijgende zijn in Noorwegen en de lonen gaan niet omhoog. Maar de Diesel was wel goedkoper in Noorwegen, maar ze zei dat dit een paar weken geleden ook 3x zo hoog lag. Dus ja.
We denken naar een camperplaats te rijden maar de wegen zijn niet voor onze lompe bak weggelegd. Gijs kreeg het idee om op een zondag naar Arvika te rijden, zodat we morgen naar de Lidl konden gaan en de kids in de speeltuin konden spelen. Bekend terrein. Ik had daar een andere mening over, want zin in weer drukte had ik niet en ik had al zo'n gevoel dat het goed vol zou staan met campers. Maar ja, kinderen en speeltuinen. Dan ga ik maar mee met de rest. Ik hoop dat we morgen terecht kunnen bij een eerste bezichtiging. We hebben er al een aantal op onze lijst staan. Gewoon zin in. En Gijs en ik deelden vandaag toch ook hetzelfde gevoel dat wanneer we van Noorwegen naar Zweden gingen we een warm thuiskomen gevoel kregen. Mooi is dat. We gaan ervoor.

Geschreven door Doorgijss.reisblog