Zaterdag:
In de ochtend besloten we om onze groenten en fruit op de wekelijkse markt te halen in de stad. Het was er ook mooi weer voor. Maar wanneer je op de fiets gaat kun je niet teveel meenemen natuurlijk. Maar fijn om weer eens over een gemoedelijke markt te lopen. Teruggekomen nog even lekker achter in de tuin kunnen zitten en rond 1330 vertrokken we richting Deventer. We waren uitgenodigd bij Jacob, waar Gijs regelmatig contact mee heeft gehad maar nog nooit ontmoet. Hij viert eigenlijk nooit zijn verjaardag, maar nu vond hij het wel gezellig om met een clubje bij elkaar te zitten. Waar er in de gesprekken mooie dingen ontstonden, tussen ideeënverstrekker en geldschieter zeg maar. Want wat Gijs als groot project voor zich ziet, daar waren wel oren naar. Het was ook erg gezellig. Mooie gesprekken, portie humor en waardering naar elkaar toe. De kinderen hebben ook fijn gespeeld, want die wilden toen het donker werd natuurlijk niet naar huis. Mooi hoe het werkt. Natuurlijk wel nog een lange rit naar huis, maar de kinderen konden we zo het bed in rollen.

Zondag:
Onze eerste dip in Berkendonk vandaag. Er waren er nog een paar meer uit de Telegramgroep, maar we konden elkaar niet vinden. Bleek dat we een 20 meter van elkaar afstonden haha. Niet zo handig wanneer je elkaar nog niet gezien hebt. Bij het wc gebouw verzamelen dus de volgende keer. Ik durfde in het begin niet echt want het water was echt koud. Mijn lijf/ hoofd keurde het af. Maar nadat ik met Fritz wat gespeeld had in het zand en het water voelde ik ineens een moment om door naar het diepere water te lopen. Wauw, ik kan het toch nog wel. Het heeft alleen wat tijd nodig. En het oppeppende muziekje van de sportgroep naast ons werkte ook wel mee moet ik zeggen. Ik genoot nog even na bij het bankje waar Eliza en Gijs zaten. Eliza had toch wel spijt dat ze geen badpak mee had genomen. Fritz die wilde niet meer mee naar huis. Die rolde nog door het zand in z'n zwembroek totdat hij zei dat hij toch zijn kleren aan wilde en hij het koud begon te krijgen. Maar een jas aan ho maar. Dat dan weer niet. Fritz ging nog even van de glijbaan af in de speeltuin aan het water en Eliza ging Uno doen met Gijs thuis.
Eenmaal thuis beginnen met de logeerspulletjes inpakken, want ze mogen dan eindelijk weer een keer naar opa en oma friet. Ouders Gijs dus.
Daar heeft Gijs nog proberen te sleutelen aan de luifel, maar hij kreeg hem toch niet gemaakt met het nieuwe onderdeel. Blijkt toch ergens anders aan te liggen. Dat proberen we de volgende keer. Gijs en ik haalden de auto bij mijn ouders in Asten op, waar we nog even bleven hangen voor koffie en een spontaan fijn gesprek. Vond ik dan. Zonder kinderen krijg je toch andere en diepere gesprekken haha.
Eenmaal in Helmond thuis heerst er weer even een rust in huis. Gijs en ik genieten erg die stilte. Samen in rust Chinees en sushi eten en even doen wat jezelf wil doen.

Maandag:
Na de vergadering van Gijs zijn we na de lunch naar Veldhoven gereden om de camper te droppen voor een apk. Na een babbeltje met eigenaar Bram en nog een foto gemaakt van de te koop camper op hun oprit, die van onze goede vrienden Inge en Femke is. Of ja, was....
We rijden met mijn vaders auto naar Asten, want de kids zijn vanochtend naar mijn ouders in Asten gebracht omdat ze plots een uitvaart hadden. Dat kan gebeuren natuurlijk. Dus in Asten bleven we even hangen, totdat de kinderen weer behoefte hadden om naar huis te gaan. Nou ja, wij meer dan hun denk ik. Ze zijn weer goed verwend hoorde ik al en worden ook niet zonder chocolade of chips naar huis gestuurd, haha. Dank je wel opa en oma.

Dinsdag:
Gijs had vandaag weer een iets te drukke dag gepland. Hij voelde het duidelijk aan dat er weer van alles liep wat hij eigenlijk niet wilde en wat hem afleid van wat hij echt neer wil gaan zetten. Het is ook niet de makkelijkste weg die we hebben gekozen, maar wanneer je gaat zien hoe je van binnen aan het groeien bent in je bewustwording zeg maar, dan mogen we dit echt als een kadootje ervaren. Hoe pijnlijk en diep het ook kan gaan. Maar je voelt je ontwikkeling, je voelt dat je de juiste mensen tegenkomt en spreekt op het juiste moment. Maar je ziet door vele afleidingen niet altijd waar het je naar toe wil brengen. Ik wil hier eigenlijk mee zeggen, dat het vandaag weer als zo'n dag voelde dat je het allemaal even niet helemaal goed voelt. Je bent gevoeliger en dan toch allebei een keer op dezelfde dag. Terwijl mijn moeder gisteren nog vroeg of we ook ooit tegelijk een off-day hadden. Tot nu toe eigenlijk niet, maar zo zie je maar weer.
Smorgens ging het nog prima, ieder deed z'n ding. Ik verzon 10 opdrachten die ze konden doen, zelf scones maken voor de lunch. Toen het droog was werd het smiddags nog prachtig weer, dus fietsten we nog even naar de brug over het kanaal naar een speeltuin en weer terug over de brug naar het stuk bos waar ik met Fritz als eens was geweest. Wat voetballen, wat van korte duur was. Toen liepen ze de bossen in. Ik liet ze even alleen gaan, totdat ik dacht ik wil toch graag even weten of ze nog in de buurt zijn. Zitten ze lekker in het heide zand te spelen. Het was zelfs weer zonder de jas. Dat doen die van ons sowieso al snel die jas uit.
Eenmaal thuis gingen ze meteen aan het kleuren en de spelletjes, kon ik groentesoep maken. Maar Fritz voelde zich moe en wilde even in de hangmat liggen, midden in de woonkamer. En viel snel genoeg in slaap. Eliza had wat muziek geluisterd en die kroop ook even in bed. Maar ja, dutten in de middag is later slapen in de avond. Niet zo handig wanneer je tijd voor jezelf nodig hebt, maar oké. Uiteindelijk na veel gehannes, zoals ik het dan noem, gingen ze toch slapen. Morgen voelt de dag alweer anders waarschijnlijk.

Woensdag:
Een vermoeide ik. Kids juist druk. Net zoals gisteren dus. Maar nu voelde ik me op, leeg. Dus ik vond het wel even een goed idee om met Eliza samen naar de Ekoplaza te rijden. We kregen smiddags bezoek van Janneke en Sander. Met Janneke en dochter Vera ben ik de 1e zaterdag al mee naar het speelbos geweest. We vonden het leuk om ook Sander samen met Janneke gesproken te hebben. Ze gaven zelf bij binnenkomst al aan dat ze ook een vermoeiende dag hadden vandaag, dus dat was wederzijds. Fritz butste helaas onbewust Eliza op. Maar Eliza had op het laatst even de rust gevonden bij Vera. Toen vond ze het natuurlijk jammer dat ze gingen.
We hadden die dag ook even een boodschap gedaan bij de Jumbo waar we toevallig Robje tegen kwamen. Die kans is nu dat we hier zitten natuurlijk een stuk groter.

Donderdag:
Nog steeds een vermoeide dag. Daarom ook gewoon met kinderen tussen de buien door naar buiten. Gijs had helaas weer een lange "werk"dag. Ik vond het tijd om het er samen weer even over te hebben. Dat is regelmatig nodig geweest, voor ons beiden. En ook fijn dat we dat kunnen. Heeft mij veel gebracht en ook zeker Gijs. We gaan het gewoon doen is het nieuwe motto. Die middag was een perfecte middag voor een filmmiddag.

Vrijdag:
Vroeg de fiets op naar de stad voor wat dingen te halen. Jippie!, over een nog gesloten kermis lopen. Woensdag door de ekoplaza doorgestuurd naar een ander winkeltje of ze daar wel hadden wat ik nodig had. Echt een mooie winkel Terralife. Kinderen wilde niet meer uit de speelhoek. Vanuit de speeltuin over de kermis. Voor ons een grote kermis. Dat wordt nog een dolle boel. Thuis nog even naar de klimtoren om na de lunch richting mijn vriendin Jori te gaan. De kinderen hebben daar weer fijn kunnen spelen met Yuna en Kai. Dat was alweer even geleden. Fijn gekletst en nog even voor het huis in de speeltuin kunnen spelen. Ze wilde weer niet naar huis. Dat is een goed teken, dan hebben ze het gezellig gehad.

Geschreven door Doorgijss.reisblog