Zaterdag:
Vanmorgen begon Gijs met een webinar met Michel en David, wat tot de middag duurde. Ik heb wat meer aandacht besteed aan en in de buurt zijn van de kids en even losgelaten om maar uren te 'moeten' draaien. Er waren ook weer veel dezelfde leeftijds genootjes vandaag, dus Eliza voelde zich helemaal blij en wilde graag met hun meehelpen en spelen. Dat is ook veel leuker dan met papa en mama. Eliza liep zo gemakkelijk mee met de groep dat de begeleiding het ook gezellig vond om haar erbij te hebben. Als hun dat niet erg vinden, dan ik ook niet. Ze mocht zelfs met haar vriendinnetje mee een optreden doen. Ze kozen voor een poppenkast. Echt schattig. Ze heeft het super leuk gehad. Wij hebben nog een beetje snoeiwerk kunnen doen en Fritz had even pap en mam tijd. Savonds na het eten hebben we nog gezellig wat spelletjes in de kantine kunnen doen met z'n viertjes, want het regende even flink. Toen het even droog was en de kinderen in bed lagen ben ik nog even naar het water gelopen op de dijk. Het bankje heb ik niet gehaald want toen begon het helaas weer te regenen. Dus weer terug naar huis. Maar een mooie zon die door de regen wolken komt heb ik mogen zien. Gijs is later op de avond ook nog naar de zee gefietst om de zonsondergang te bewonderen.

Zondag:
Wat een zondag. Het rijk alleen. Fijn om die ene dag in de week even geen rekening te hoeven houden met cliënten. Of in ieder geval dat de kinderen zich er niet teveel mee mengen. Ik zal me daar ook iets meer druk om maken dan nodig, maar dat probeer ik af te leren. Van alles kunnen doen vandaag. Van het bakken van een appeltaart, een gemengde cirkel van Michel om half 11 wat weer een hele fijne was. Een kleine groep, maar een groep waar veel bij gedeeld mocht worden. Ik stapte er deze keer alleen in, kon Gijs even met de kids gaan fietsen naar de dijk. Smiddags wat snoeiwerk. De kinderen hadden niet echt zin om zelfstandig te zijn vandaag en Fritz gedroeg zich echt als een vervelende vier jarige. Zijn oren waren op vakantie vandaag denk ik. Vanmorgen waren ze ook veel te vroeg op, dus dat eist z'n tol op een gegeven moment ook. Ze wilden zo graag in het zwembad, maar na meer werk om het doek eraf te krijgen, hadden ze het binnen een half uur al gezien. Het was er ook eigenlijk net te koud voor met die wind hier. Maar Eliza is echt een dipper geworden. Die heeft echt geen angst meer voor koud zee of zwemwater. Mooi vindt ik dat. Na de pannenkoeken ben ik nog even creatief bezig geweest om 2 knopen aan het kussen van de bank te krijgen, mijn badpak te verstellen en Eliza's slippers nog enigszins te kunnen maken. Ik denk dat ik daar een bedrijf in moet beginnen. Zonder garantie van dan wel, haha.

Maandag:
Vanmorgen had Gijs 2 telefoongesprekken waardoor ik me ontfermde over de kids. Weer even loslaten dat het werk blijft liggen. Dat is mijn ding. Ik was jarig vandaag, maar de ochtend verliep niet helemaal op een vrolijke manier. Dat voelde ik goed. Maar we hebben gewoon wat slingers gehangen, zelfgemaakte appeltaart met kokosslagroom opgegeten en gespeeld. Rond de middag kwam er een flinke bui voorbij. Echt flink. Hij ging net langs ons af. Mooi om te zien. De wind zette op en de regen kwam. Toch zijn we een boodschap gaan doen in Sint Maartensdijk. Toen we net geparkeerd stonden kwam het er even met bakken uit. Ik begreep dat het er in Zierikzee nog slechter aan toe ging.
Na de boodschap bleef het nog even regenen. Gijs had ook weer last van zijn hamstring dus hebben we er voor gekozen vandaag niet veel meer te doen omtrent de zorgboerderij. Ik heb alleen nog even de cocktails over de mesthopen gegooid zodat het sneller composteerd. Kunnen we morgen en overmorgen weer uit gaan rijden over de wei. Klinkt heel saai, maar ik vind dat het voldoening geeft om van paardenpoep gewoon heerlijk, met leven gekrioelde, compost van te maken en dit met mooi weer uit te kunnen rijden op een weide met een mooi uitzicht tussen de paarden.
Dus...Toen had Gijs het idee om ons plakbehang met houtprint te gaan gebruiken op de buitenkant van de camper. Want ik ben al een tijdje zoekende naar het juiste spul om oude stickers en lijm van de camper te halen, zonder dat de lak eraf gaat. Maar nu laten we het op de deuren gewoon zitten en plakken we er deze folie over. Is nu bij 2 deuren nog akelig goed gelukt ook nog. Leuk om te doen ook. Maar niet makkelijk om het zonder luchtbubbels erop te krijgen. Toen de kids eindelijk in bed lagen, namen Gijs en ik eens eindelijk tijd voor ons samen. In de zin van, samen brainstormen en uittypen wat we nu eigenlijk allemaal gedaan hebben en aan het doen zijn omtrent de community en het platform en waar we een verdienmodel uit kunnen gaan halen. Altijd blijven geven kan niet en hoeft ook niet. Zo tof dat we die ondersteuning en vriendschap van Michel en David krijgen. Ze helpen ons hier graag bij. Ik ga in de toekomst ook mijn steentje bijdragen zodra alles gelanceerd is. Nu heb ik Gijs de tijd gegeven om zijn passie te ontdekken en ik denk dat hij dat wel al heeft gevonden. Nu ik nog. Maar dat komt ook zoals het komt.

Dinsdag:
Wat een gezellige bedoeling was het vanmorgen. Omdat we 3 volle compost bakken hadden konden we wel wat hulp gebruiken met uitrijden. Dat vonden de deelnemers niet erg om te doen. Of ja in het begin dan. We bleven uiteindelijk met z'n drietjes over haha. We hoeven niemand iets te verplichten natuurlijk. Na de middagpauze moest ik toch nog even terug om het af te maken. Maar zoals ik al eerder eens zei, dat alleen zijn op een mooie weide met mooi weer vindt ik niet vervelend. Smiddags hebben we Eliza bijna niet gezien omdat ze met Jorinda mee mocht helpen met de klusjes. De meeste deelnemers waren naar de zorgboerderij in België om daar te helpen, dus was het bij ons niet druk. En Eliza vind het hartstikke leuk om erbij te zijn. Hadden wij even de tijd voor andere klusjes en wat klusjes aan de camper. Dat plakfolie op de deuren plakken is wel echt een goede oplossing om de stickers te verbloemen. En het lukt me nog aardig netjes ook. Ik kon ook mooi een wasje draaien en pompoensoep maken. Eliza had ook weer uitgekeken naar vandaag omdat ze om half 4 mocht paardrijden. Alleen het was deze keer niet zolang omdat iemand anders ook op datzelfde paard wilde rijden. Maar na het eten wilde ze meteen weer naar de andere paardrij lessen kijken. Ik zag haar weer met van alles meehelpen. Wat een goei ding. Jammer dat ze daar thuis minder behoefte aan heeft.
Ze ging natuurlijk ook weer veel te lang door met goede dingen doen, dus was ze savonds zo afgepeigerd dat ze de dag moest verwerken, want slapen kon ze niet meteen. Oh ja, en ik heb mijn functie bij Eva van Zeeland gecanceld omdat ik voelde dat ik niet op dezelfde manier als haar het bewustzijn naar buiten wilde brengen. Iedereen doet het op z'n eigen manier, maar wanneer je voor iemand gaat werken moet dat wel op dezelfde lijn zitten. Ik heb haar nog wel aangeboden dat ik bereid ben om haar op andere manieren een handje te helpen zoals plaatsen van haar berichten op onze socials en haar mee te nemen op ons nieuwe platform, waarvan ik denk dat dit voor haar een uitkomst kan zijn. Wie weet. Na deze keuze gemaakt te hebben, ben ik ook gaan inzien dat ik natuurlijk ook een bijdrage kan gaan leveren aan de community die Gijs zelf al is gestart. Hij is er alleen zelfstandig super veel mee bezig en nu vindt ik dat ik daar ook wel iets in kan en mag gaan betekenen. Zijn Personal Assistent zeg maar. Haha. Is dat wat. Zo zie je maar weer.

Woensdag:
Gijs had vanmorgen een telefoongesprek over het platform wat waarschijnlijk op 1 augustus 2022 al gelanceerd gaat worden. We hebben ervoor gekozen om daarna meteen naar het strand te gaan en de klusjes voor later op de dag te bewaren. We hadden rond 13 uur ook afgesproken met Wendy uit onze Telegramgroep. Man Marvine en dochter Vienna waren er ook gezellig bij. Want gezellig dat was het. Mensen die je voor het eerst ziet en waar het dan al meteen goed bij voelt. Dat is het mooiste om mee te maken vindt ik. Dat je die connectie voelt en je met elkaar over van alles en nog wat kunt hebben waar je bewustzijn door getriggerd wordt. Je begrijpt elkaar en je wil hetzelfde bereiken in dit leven. De kinderen konden het ook goed met elkaar vinden. We wilde om 16uur ongeveer thuis zijn, maar dat ging bij ons niet lukken. Te gezellig dus. De klusjes bewaren we voor de volgende dag, want om 20uur wilden we graag beiden meedoen aan de workshop Human Design die Gijs mee opgezet had. Heel interessant. Er waren ook weer genoeg deelnemers deze keer.

Donderdag:
Een keer de wekker gezet. Dat komt nooit meer voor. Maar nu wilden we voor de middag toch graag wat werk verzet hebben. In de hoop dat de kinderen een beetje meewerkten. Gijs begon al op tijd bij de compost. Maar hier hoefde nog niets uitgereden te worden, dat scheelt weer. Dus gingen we wat snoeien. Het scheelde dat we in de buurt van de trampoline waren, dat vonden de kids ook fijner, want ze speelden prima samen. Totdat we bijna klaar waren. Dat is mooi. Ik had al bijna alles klaar gezet zodat we snel genoeg konden vertrekken naar opa en oma in Asten. Want zondag hebben we een vriendendag. Dus maken we er weer even een weekendje van. Fritz mag vanmiddag nog geknipt worden door kapster Donna. Waar hij weer niet zoveel zin in heeft. Misschien moet ik toch maar zelf leren knippen en opscheren haha. We blijven gezellig eten bij mijn ouders in Asten, waarna Fritz en Gijs dan naar Heusden rijden, naar het huis van andere opa en oma en ik en Eliza blijven weer een keertje in Asten logeren. Omdat ze alleen niet graag blijft slapen. Ook prima. Opa ging weer zingen op zijn donderdagavond, konden de dames een avondje samen zijn. Ik denk ik houd Eliza net zolang op totdat ik naar bed ga. Want die discussie dat ze niet alleen wil liggen hebben we toch wel. Dus na gezellig kletsen, spelletjes en de film van beertje Paddington, ging ze samen met mij naar boven om kwart voor tien. Rustig aan naar boven, wat kletsen in bed en ze sliep snel genoeg.

Geschreven door Doorgijss.reisblog