Dinsdag:
Vanmorgen konden we rustig ontbijten bij opa en oma binnen. Want we werden duidelijk wakker gemaakt door werkzaamheden en voorbij komend verkeer. Wat zitten we in Sint Annaland dan toch heerlijk wijds en rustig.
Gijs had in de ochtend nog een bel afspraak omtrent het nieuwe platform. Ging ik met de kids op de fiets naar de familieboom. Hebben we weer even water op kunnen pompen en de boom water kunnen geven. Natuurlijk vergeten we niet een bezoekje te brengen aan het grijze paard wat achterin in de weide staat. Zo'n lief paard altijd. Die is blij wanneer hij vers lang gras van ons krijgt. Hij had deze keer bezoek van heel veel vliegen. Zielig hoor. En de meeste bij z'n ogen. Op de zorgboerderij hebben ze daar kapjes voor dacht ik. Nu begrijp ik waarom.
Op de terugweg fietste we nog even langs Betsie's hof voor verse eitjes. Thuis gekomen was oma nog even terug gekomen van haar poetswerk om ons uit te zwaaien. Eerst even naar het dorp in Asten. Ik liep met Fritz even naar de Kiem en naar het Kruidvat. Altijd gezellig kletsen wanneer je de kinderen een keertje apart hebt. Bij opa en oma Asten aten we nog even vlug een boterham en pikten we meteen de extra houten treinrails op voor Fritz die oma bij de Een Aarde had gevonden. Nu kan hij zeker een langere rails maken. Toen we in Zeeland aan kwamen gingen we toch nog even bij de Lidl in Sint Maartensdijk boodschappen doen. Hoeven we daar morgen niet meer voor weg. Eliza storte zich weer meteen bij de paarden. Iedereen die er nog was vroeg hoe het was geweest het weekend. Altijd lief wanneer ze dat vragen. Eliza had de paardrijles gemist, maar ze mocht met Sanne en Eefke even mee een stukje wandelen met 2 paarden. Helemaal in z'n nopjes.

Woensdag:
Vanmorgen ging het eens best lekker met het klussen, op z'n gemakkie, maar de kinderen hebben ook goed geholpen. Zo hebben we in de ochtend flink wat uurtjes kunnen maken samen. Smiddags wilden ze toch echt graag weer zwemmen. Geen probleem. We rijden gewoon weer naar ons favoriete plekje. Het viel ons wel op dat het eb en vloed is omgedraaid. Nu trekt het water zich juist verder terug. Apart dat dit zo werkt. We merken dat Fritz eigenlijk geen schrik meer heeft voor beestjes. Hij wil van alles op z'n hand laten kruipen en een dode krab onderzoekt hij aandachtig en leggen ze het samen weer terug in de zee. Mooi vindt ik dat. Weer een heerlijk middagje, waarna we thuis deze keer doen avondeten. Oh ja, en Gijs was vandaag officieel jarig, maar echt vieren vinden we niet meer nodig. We hebben gezongen en iets leuks doen, komt wanneer het uitkomt. We doen eigenlijk iedere dag wel iets leuks, dus ja. Dat hoeft bij ons niet speciaal op een verjaardag te zijn.

Donderdag:
Helaas, Gijs heeft toch echt teveel lastvan zijn knie. Ik loop in de ochtend nog even langs de composthoop, maar een aardappelgoedje erover is voor nu voldoende. Omdat Gijs niet durft te snoeien vandaag, kiezen we ervoor om de nog warme dag goed te benutten met een bezoekje aan de geitenboerderij in Ouddorp. Daar vermaken we ons weer prima. Na de lunch in de camper op de parkeerplaats, blijf ik evenin de camper omdat ik een kennismakingsgesprek heb met Eva van Zeeland. Naar aanleiding van haar oproep voor een Personal Assistent voor 25 uur per maand. Ging Gijs met de kinderen terug naar de speeltuin en de geitjes. Het gesprek ging goed en voelde goed. Ik voelde wel de onzekerheid die ik nog vaak heb of ik het wel kan waar ze om vraagt, maar als je niets probeert weet je het nooit. En met Gijs als mijn coach in de social media en het plaatsen van evenementen, gaat dat wel goed komen. Het voelde ook alsof we op andere vlakken iets voor elkaar konden betekenen. Ik kon het niet loslaten in ieder geval. Na het bezoekje aan de geitenboerderij reden we weer naar Brouwersdam. Het was niet zo druk deze keer. We vonden het perfecte plekje aan de zee. Ze hadden regen voorspeld maar daar was niets van gevallen. Gijs op een stoeltje op de lage duin bij de camper en ik heerlijk in het water en dieren maken van zand. Wat een heerlijk gevoel in het zeewater zwemmen met een ver uitzicht. Wanneer we terugkwamen en de kinderen naar bed gingen was het echt nog te warm in de camper. Ik heb mijn webinar van Lieve Moeders gevolgd en Gijs zat in de kantine met zijn webinar Permacultuur vanuit de Telegramgroep Creëer Je Mooiste Leven Community. 60 deelnemers maar liefst deze keer! Echt top. Toen we beiden klaar waren, koelden we af met een koud pilsje voor de camper. Alleen de kinderen werden 1 voor 1 wakker van de warmte. Even buiten op schoot genomen en af laten koelen. Daarna weer terug in bed. Sliepen weer gewoon verder.

Vrijdag:
Gijs deed het toch nog even rustig aan vandaag. Maar ik wilde toch echt aan de gang. Ik begon met Eliza aan een composthoop uitrijden, maar dat had Eliza zo gezien. Gijs was toch bij de camper, dus ik ging gewoon door. Zo ben je zo een paar uur verder wanneer je het alleen moet doen. En warm was het weer in die zon. Dus ik was blij toen ik klaar was. Na de lunch had ik weer een gesprek met Eva. Nu liet ik ook Gijs zijn woordje doen, omdat we mensen zoals Eva kennis willen laten maken met ons nieuwe platform om zo elkaars krachten en kennis te bundelen en niet elkaars concurrenten te zijn. Toen Gijs z'n woordje gedaan had, hebben we samen alvast een start gemaakt en nemen we volgende week weer even contact op. Ik ben benieuwd hoe het voor me gaat zijn.
Smiddags fietsten we naar het dorp voor brood. Konden we de speeltuin natuurlijk niet overslaan. Weer even een praatje kunnen maken met de man die daar vrijwillig het zaakje runt. 43 jaar stratenmaker met alle gevolgen van dien. Net zoals mijn vader.
Papa Gijs had zin in friet vandaag, dus fietsten we naar de frietzaak. We waren nog net voor de regen thuis. Eliza heeft het hele stuk zelf gefietst. Vond ik echt heel knap. Toen de kinderen snel genoeg sliepen, belde we met Karin. Via Evert, oud collega van Gijs, zijn we in contact gekomen met Karin. Karin heeft een prachtige plek in Gilze gekocht, waar ze een mooi stukje natuur van wil maken. Permacultuur, moestuin delen met lokale mensen, ze heeft 2 compleet ingerichte B&B met vergunning en een mooie ruimte over om te verhuren voor workshops en/of retraites, etc. Mijn ideale plek bijna. Toen ze ons verhaal hoorde van Evert en onze gezinsfoto had gezien, werd ze helemaal enthousiast. Dat zijn we nu allebei naar aanleiding van ons gesprek van gisteren. Of we iets voor elkaar kunnen betekenen en misschien kunnen we daar wel terecht om niet te hoeven overwinteren in Nederland vanuit onze camper. We ontmoeten elkaar volgende week waar ze nu nog woont. Waar ze vanaf 2000 ook een prachtige beboste tuin heeft aangelegd en dit weer net zo neer wil zetten op haar nieuwe plekje vanaf oktober dit jaar.
En zo zie je maar weer, dat wanneer je in het moment zit en je er op vertrouwt, dat er vanzelf de juiste mensen en plekken zich op je pad bevinden. Het is niet de makkelijkste weg die we hebben gekozen, maar naar mijn idee wel de mooiste.

Geschreven door Doorgijss.reisblog