Zaterdag:
En toen was het zaterdag. De drukste dag van de week op de zorgboerderij. En omdat we nog maar net hier geland zijn, kiezen we ervoor om een dagje weg te gaan, zodat we niet teveel aandacht naar ons toe leggen zeg maar. Want toen we ons klaar aan het maken waren voor vertrek na het ontbijt, kwamen de kids alweer met "vriendinnetjes" naar de camper kijken. Ja helaas, dat mag dan weer niet. Ook de kindjes op zaterdag, die dezelfde leeftijd als Eliza hebben, hebben begeleiding nodig. Dus ze mogen best contact maken, maar niet zonder 1 van ons erbij. Met een paar kindjes per dag is dat nog te overzien, maar op zaterdag hebben ze er 15 tot 20. Dus dan is een dagje weg nog niet zo'n slecht idee. Want klussen op zondag mag ook gewoon. En voor ons is iedere dag hetzelfde, haha. Het weer begon alleen wat natter en frisser dan we dachten. Dus we deden eerst een boodschap bij de Jumbo in het dorp, waarna we als eerste reden naar het Noordzeestrand Brouwersdam. Daar waren we van de week al geweest bij de plek met vele kitesurfers. Nu een stukje verderop waar we uitkeken op het strand van Renesse. Met zijn vliegerfestival. De kinderen hebben alleen maar zand nodig, dan vermaken ze zich prima. Alleen het zonnetje wilde niet echt doorbreken. Dachten we. Toen we gingen omdat het steeds drukker begon te worden, kwam de warme zon erdoor. Maar dat maakt niet uit. We hebben nog de hele middag en we hoeven voor niemand naar huis. Dus kiezen we ervoor om naar een speeltuin te gaan in Ouddorp. Maar toen we aan kwamen in Ouddorp, 3 minuten voor eind bestemming, zagen we rechts ook een grote speeltuin, maar dan bij een boer. Dat maakte ons nieuwsgierig. Dus de rotonde naar rechts. En dan kom je uit bij Geitenboerderij De Mèkkerstee. Een uitje voor het gezin mocht je in Zeeland komen. Die boer heeft het goed bekeken. Boerderijwinkel, restaurantje erbij, zelfgemaakte ijs, grote speeltuin buiten, boerderijdieren om te aaien, je mag een kijkje nemen in zijn geitenstallen. En om 1530 uur keken we even hoe er gemolken werd. Omdat het steeds warmer werd en Fritz wel een dutje kon gebruiken, gingen we een mooi plekje aan het strand zoeken om eten te koken. Maar het is natuurlijk nu topdrukte. Maar we proberen het weer op de Brouwersdam en dat mooie plekje lukte wel degelijk. Fritz slaapt, ik kook en Gijs en Eliza spelen voor de camper in het zand. Wat wil je nog meer...
Na het eten, of ja eten? De kinderen eten niet zoveel, lopen we naar de zee voor een afterdinner dip. Maar dat was een hele wandeling wanneer het water in z'n eb stand staat. En dan nog een stuk schelp onder in je voet. Maar het was het meer dan waard. Eerst wat koud, maar daarna heerlijk een duikje nemen. Het liep iets naar beneden af, dus bleven de kinderen vooraan op en neer rennen. Teruggekomen in Sint Annaland slapen de kinderen al snel genoeg. Gijs en ik zaten nog even buiten toen we een appje kregen van Anouk vanuit het mooie Frankrijk. Haar bod is geaccepteerd! Wauw. Weer een stapje verder naar je droomplek. Er is een stromend watertje, maar geen meer om te dippen hè, zegt ze dan. Maar wel 5 minuten rijden naar een groot meer om te watersporten. Dat is toch ook goed dan! Haha. Grapjas. We zullen zien wanneer onze wegen elkaar weer mogen gaan kruisen.

Zondag:
Jeetje wat een nacht! Het onweer en regen ging hard in de camper. Ik vind dat prachtig die donder en die bliksem zo dichtbij. De kinderen hielden het goed vol met het er doorheen slapen totdat er een knal wel echt dichtbij kwam. En de regen erna hoorde we ook iets te goed op onze zonnepanelen. Het voordeel is dat we uit kunnen slapen. Dus rustig aan opstaan en beginnen met een klusje. Vandaag en morgen hebben we vrij spel want dan is de zorgboerderij gesloten. Dat is ook fijn. Kunnen ze altijd in de kantine spelen, op de trampoline of in de mini bieb. We begonnen aan het stroomdraad vervangen van 1 weide. Dat was ook wel nodig. In de tussentijd kwamen Eefke met moeder en dochter ook klussen. De paardenpoep zal iedere dag opgeruimd moeten worden natuurlijk. Toen wij klaar waren met de weide gingen we bij onze camper aan de slag. Waar we staan mogen we meer ruimte maken en het perkje waar nu mijn wasrek in staat gepind mogen we het hoge onkruid uit halen en een bloemenperkje strooien. Die zak met zaden vonden we gisterenavond bij thuiskomst op onze tafel, haha. Dus ons ideetje vond ze zo slecht nog niet. Het bleef helaas niet droog smiddags en aangezien de kinderen nog flink moe waren gingen de kinderen en Gijs even dutten. Nou ja, iets te lang dutten. Ik kreeg ze niet meer wakker. Gelukkig werd het vroeg op de avond weer droog. Konden we na het eten nog even een korte wandeling maken en de kids op de fiets. Of ja, dat was de bedoeling. De fietsen waren ineens verdwenen. Hoe dan?
Ik liep naar het woonhuis om aan Maria te vragen waar ze konden zijn en omdat ik Eefke iets had horen zeggen over een fietsenhok gemaakt bij de ezels, dacht ik dat we daar maar eens moesten gaan zoeken. Maria dacht ook dat het mogelijk kon zijn dat de kinderen van de zorgboerderij gisteren ook onze kinderfietsjes hadden opgeruimd. Is dat wat. Onze camper hadden we natuurlijk mee, dus hebben ze gedacht dat die van hun waren. Grapje. Dus na het vinden van de fietsen en een stukje gefietst te hebben, gingen de kids nog even om de beurt in de douche. Kort. Want de douche en de wc is 1 hokje en dan maakt kort douchen het iets minder nat. Is niet erg. Scheelt weer water. Op tijd in bed ging natuurlijk niet, want die hadden een dikke middagdut gehad. Dus het duurde iets langer voordat we stilte in huis hadden. Ik had er niet veel last van, want ik koos er op het laatste moment toch voor om een wandeling te maken. In de mist leek het wel. De windmolens zag ik maar wazig. Maar het waaide lekker en de temperatuur voelde nog prima. Ik liep naar het water, waar ik natuurlijk ook geen mooi uitzicht had nu, maar ik ging op een bankje zitten en genoot van die zoute zeelucht in m'n gezicht. Heerlijk. Bijna dacht ik dat ik een zeehond zag, maar wanneer je te lang blijft kijken ga je volgens mij vanzelf dingen zien, haha. Helaas, wat het is geweest geen idee, maar op een boei leek het niet, maar het ging tegen de stroming in leek wel. Wie zal het zeggen.

Maandag:
Pinksteren? Wat is dat? Een dag met veel regen. Vanmorgen ging het nog een beetje. Dus Gijs heeft nog een stuk kunnen snoeien in de weide, nog een stuk stroomdraad vervangen, wat administratief werk gedaandoor mij, en zo is je dag dan weer bijna gevuld met nog een beetje afwas, was ophangen en kinderen. Maar toen het begon te regenen hield het niet meer op. Dan wordt het tussen de buien door wat proberen te doen. We hadden de kantine weer in beslag genomen om pannenkoeken te bakken. Maar wel even schoon achterlaten voor de cliënten van dinsdag. Eliza had zelfs zin om de speelgoed kast helemaal leeg te halen en alles picobello opnieuw in te laden. Dat tetris zal ze wel van papa hebben, haha.

Dinsdag:
Heerlijk weertje om te klussen vandaag. Ik weet aan het einde van de dag eigenlijk niet meer wat we allemaal gedaan hebben. Je bent met van alles en nog wat bezig. De kinderen hebben me in ieder geval meegeholpen met het perkje bij de camper om daar bloemenzaadjes in te strooien en Gijs is nog even bezig geweest met snoeien. Omdat we geen brood meer hadden, zijn we met de fiets naar het dorp gegaan om wat bij de bakker te kopen. Maar die weten z'n prijzen ook wel, haha. Ik mag wat meer zelf gaan bakken. Met het brood en wat beleg bij de Jumbo fietsen we naar de speeltuin waar we laatst ook zijn geweest. Het hek stond open, dus daar konden we mooi een boterham eten en spelen. We fietsten terug over de dijk langs het water. Heerlijk. Ik merkte alleen wel dat na het klussen en een fietstocht met flinke tegenwind op geen elektrische fiets, m'n benen even een korte pauze nodig hadden. Even chillen op een bankje aan het water. Ook fijn.
Teruggekomen ging ik nog even met Hilde aan de praat over de administratie klus. Maar we merkten aan de kids dat ze nergens geen zin meer in hadden. Wat een geluk dat er op dinsdag paardrij lessen zijn. Hadden ze wat afleiding. Een vrouw die altijd assisteert op dinsdag, kwam vragen of ze Eliza mee mocht nemen met de dames die paardrijles hadden. Meelopen met de paarden zeg maar. Ik kwam er iets te laat achter dat die rondjes wel eens een uur konden duren. En ik wilde eten gaan koken en ze was nog niet terug. Dus ik fietste met Fritz naar ze toe. Net op tijd dus om Eliza mee te nemen op de fiets, want ze werd al even op het paard erbij gezet omdat ze moe werd. Lopen wil ze nooit zo lang, maar met paarden erbij hield ze het al een half uur vol. Eten konden we weer heerlijk buiten doen, samen met poes Simba en hond Ko, die het wel leuk vinden dat we er zijn.

Woensdag:
Wat een weer is het weer. Ik denk dat we er voor kiezen om te gaan klussen zodra het droog is en de mensen weer weg zijn. En dat is pas einde van de middag. Is niet erg. Zo flexibel mogen we zijn. De afwas haal ik nog net voordat de nattigheid begint, maar daarna rijden we naar de Lidl in Sint Maartensdijk. 5 km verderop. We kiezen ervoor om een beetje te sightseeen, dus rijden we naar het plaatsje Tholen. Waar een prachtige, grote kerk staat en er een leuk en knus centrum omheen ligt. Aan een haventje en aan het water. Dus hier komen we met mooi weer zeker terug. Van hieruit rijden we over de Oesterdam. Waar we in Rilland even moeten tanken. En zo rijden we weer terug naar Sint Annaland. Het kwam er nog steeds met bakken uit, dus de kinderen trakteerden we op een film en ik ging even een dutje doen, want die opgezwollen ogen die ik gisteren ineens kreeg voelde toch ineens heel vermoeid. Even opladen. Toen de film af was konden we zo goed als naar buiten. De cliënten waren al op tijd weg, dus hoefden we met niemand rekening te houden. Nou ja, met Eliza en Fritz dan. Jippie, de composthopen omspitten en eentje leeg maken. Je hebt helemaal geen sportschool nodig wanneer je een boerderij hebt. Van 7 composthopen ga je best wel zweten, haha. Gijs gooit ook nog een beetje bij ons in het nieuwe bloemen tuintje. Toen ik nog wat snoeiafval wegbracht kwam ik langs de kersenboom, maar wat groeien die vlug nu. Ik heb er al eentje geproefd, vers van de boom blijft het lekkerst. Zo hebben ze hier ook grote bomen staan met stoofpeertjes, conference, en appels. En vlierbloesem staat hier ook genoeg. Wetend van ons vorig adres in Meijel dat je hier heerlijke siroop van kan maken. Misschien toch eens proberen. Na onze klusjes was er nog een paard stiekum in de andere weide gelopen, maar die kreeg ik toch echt niet meer terug bij de rest. We hadden gisteren verse krieltjes van Eefke gekregen. Daar eten we vandaag graag nog een keer van. Eliza vind ze ook heerlijk. Op z'n Zeeuws eet je het eigenlijk met zeekraal. Laten we dat nou net niet hebben.

Donderdag:
Gijs heeft flink wat uren kunnen maken vandaag. Ik bleef wat meer in de buurt van de kids bij de camper. Wat later op de middag zij we nog naar het dorp gefietst omdat we toch echt wel zin hadden om te zwemmen. Daarna fietsten we nog even naar de speeltuin waar nu veel meer kindjes aan het spelen waren. Nog even een praatje gemaakt met de eigenaar. Omdat ik geen zin had om te koken, haalden we een frietje bij de plaatselijke frietzaak. Friet met Zeeuwse curry dan wel. De kinderen konden die maar beter niet nemen. Dus die kregen de ketchup variant. Wat heerlijk om hier te fietsen met de avondzon.

Vrijdag:
Vanochtend een poging gedaan om samen te werken, maar Fritz wilde toch echt graag mijn aandacht. Gisteravond heb ik nog wat administratieve uurtjes kunnen draaien, dus dat compenseert dan weer een beetje. Eliza had vorige week een vriendinnetje gemaakt en die was er vandaag ook weer. Het was niet druk met cliënten dus Eliza mocht meehelpen met Alexis van haar begeleidster. Ze konden het ook echt goed vinden samen. We wisten dat er Havendagen waren in Tholen en dat er vandaag een Nostalgische kermis zou zijn. Dus vanaf 15uur waren we daar. De legerstoet van gisteren was er ook blijven staan, dus dat was mooi om te zien. Alleen met die van ons hoef je niet meer naar een kermis te gaan. Ze durven nergens in. Dan maar een wedstrijdje met de kamelen. Dat was een leuk spelletje samen. Ook lagen er natuurlijk heel veel bootjes in de haven en op eentje mochten we komen kijken. Daar kon je zelfs nog een duikhelm van vroeger bekijken. De boot was ook al een oud beestje, maar nog mooi onderhouden. Toen we de legerautos, een stukje verderop de haven, wilden bezoeken, ging er even iets mis in de communicatie waardoor de sfeer totaal omsloeg. Ik liep uiteindelijk alleen even door de auto's en tentjes om foto's te maken, terwijl de kinderen en Gijs in het kleine speeltuintje bleven wachten. Hier wil ik ook mee zeggen dat het ook bij ons niet altijd rozen geur en manen schijn is. Je leert elkaar en jezelf iets te goed kennen denk ik, waardoor er af en toe irritaties ontstaan. De kinderen werden ook moe en kregen honger. Dat ging ook niet goed wanneer we weer terug over de kermis moesten en ze lekker gemaakt werden door snoepkramen en gegrilde vleeslucht, etenswaren wat wij dus allemaal niet eten. In de camper konden ze eindelijk eten, terwijl ze al genoeg naar binnen hadden gewerkt, begrijp me niet verkeerd. Naar huis, naar huis en naar bed. Wat ze natuurlijk ook niet wilden. Haha, zo kan het ook ooit lopen. Geduld is dan een hele schone zaak.

Geschreven door Doorgijss.reisblog