Dinsdag:
Vandaag was het de bedoeling dat we in de ochtend even weg waren met de camper voor het huis in Meijel omdat de gemeente een bezoekje kwam brengen. Geen probleem natuurlijk. Ik regelde een bezoekje bij vriend Jos in Horst, konden we cassettes legen in Liessel bij de Berkershoeve en misschien nog een boodschap doen, voordat we weer terug gingen naar Meijel. Maar Kitty liet ons in Horst weten dat ze het fijn zouden vinden wanneer we vrijdag pas terug zouden komen. Ze voelde nu echt even de rust terug keren in en rondom huis en dat wilde ze even zo houden totdat de hulp weer kwam dit weekend. We hadden al een vermoeden. Wanneer je het voor iedereen te goed wil doen en voor het eerst je huis openstelt voor mensen en er een aantal meteen blijven hangen om te overnachten, zagen en voelde wel dat dit voor hun te vlug ging. Geen probleem. We vonden het al fijn dat we vrijdag toch weer welkom waren om in het weekend te komen helpen. We hebben ons daar zo thuis gevoeld en zo'n fijne energie gevoeld en mooie gesprekken gehad, dat we het waarderen de vriendschap en verbinding voort te zetten. Ieder zijn leerproces. En elkaar daarin de ruimte geven. Prima toch?
In Horst gaf Jos al aan dat we daar ook best op de oprit mochten overnachten. Na weer fijne gesprekken, een lunch en een wandeling met hond Swiffer, wilde Eliza toch wel graag een ander kleurtje op haar fiets. En in 3 kratten met spuitbussen kiest ze natuurlijk de felste kleur roze eruit. Haha. Eerst rood geprobeerd, maar de kleur roze zat in haar hoofd, dus werd het helemaal een roze fiets. Die valt wel op.
Helemaal blij is ze ermee. (Jos heeft by the way prachtige kunstwerken op z'n naam staan, dus ben je nieuwsgierig naar zijn werk, check dan zijn site www.joshoppenbrouwers.com )
Toevallig dat de ouders van Gijs een paar dagen op fiets vakantie waren en al aan hadden gegeven dat we op het huis mochten passen, reden we naar Heusden. Onze vriendin Eefje met haar zoon Kemo kwamen op bezoek omdat ze wat vragen had over overheids instanties. Gijs vind dat ontzettend leuk om uit te zoeken, en daar was Eefje erg blij mee. Mijn ouders nodigde ik uit om frietjes te komen eten. Dus die kwamen ook gezellig even langs totdat de kids naar bed gingen. Heel fijn.

Woensdag:
Na een slechte nacht met de 2 kids in de camper verliep mijn dag ook niet helemaal lekker. Een beetje grommerig zeg maar. Verkoudheid en kriebelhoest snachts werkt ook niet echt mee. Maar ja. Zo vaak zijn we het niet, maar een kriebelhoest kost veel energie. Wel fijn dat de kinderen tussendoor fijn gespeeld hebben in het huis van opa en oma. Gijs had flink wat bel afspraken, maar dat is allemaal voor het goede doel zeg maar. Ik heb ons beddengoed maar weer eens gewassen en Gijs had van Kitty een schilderen op nummer gekregen omdat Levi daar het geduld niet voor had. Niet erg, want het was een hele mooie leeuwen kop in neon kleuren. Leuk om te doen joh dat schilderen. Tussen de middag ging ik brood halen bij de Spar. Konden de kids ook een stukje fietsen op hun nieuwe fietsen. Om 13.30 uur gingen ze ook weer op de fiets mee maar dan naar ons oude huis. Even knuffelen met buurvrouw Astrid en Kaily en overbuurvrouw Hanneke heb ik gelukkig ook weer even gezien. Het leukst ook om allemaal niet zo spontaan af te spreken. Dan maar een keertje zo. We houden toch wel contact. Eliza en Fritz wilden echt weer naar huis, dus liepen we aan. Alleen Fritz fietste een andere kant op dan Eliza. Fritz laat ik echt nog niet alleen op de straat fietsen, dus dacht ik dat ik duidelijk aangaf dat Eliza aan de andere kant moest wachten op ons. Maar geen Eliza te bekennen aan de andere kant. Had ze blijkbaar gezegd dat ze alvast naar huis ging fietsen. Ja maar, dat gaan we nog niet doen. Zeker niet die drukke Meijelseweg!! Maar ze was al verdwenen. Ik nog meer brommen natuurlijk. Boos belde ik Gijs op of hij Eliza al thuis zag komen. En dat was gelukkig. Jeetje zeg. Of ze dat nooit meer wil doen...weer een energievreter. Haha. Tegen het einde van de middag viel Fritz bijna om van moeheid, maar een dutje wilde hij toch echt niet doen. Dus ik liep met Eliza even naar de Doeland, zodat Fritz in alle rust bij Gijs op de bank toch in slaap viel. Ze wilden allebei een keertje binnen slapen vanacht. Dat is prima. Dacht ik heerlijk alleen in de camper te kunnen slapen, maar ik had al kunnen verwachten dat mevrouw Eliza het te spannend vond om alleen in een bed te liggen. Fritz die geeft snel toe, maar Eliza ging niet slapen. Eenmaal in de camper is ze meteen naar dromenland. Het is toch wat.

Geschreven door Doorgijss.reisblog