Zaterdag was voor mij even een beladen dag. Zo begon hij in ieder geval. Om 10uur had ik voor het eerst een online afscheidsceremonie. Van een nichtje van mij. De uitvaart was niet dichtbij, dus had ik gelukkig ook deze optie en wat heb ik dat als fijn ervaren. Net of je erbij bent. En wat wordt je dan weer even met de neus op de feiten gedrukt. Dat mijn nicht zo lang heeft getrubbelt op medisch gebied en ze er altijd voor anderen was en de mooie kanten van het leven eruit probeerde te halen. Dat je blij mag zijn wanneer je niks mankeert en dat je iedere dag dankbaar mag zijn van wat je wel hebt, niet wat je niet hebt. Zie de lol overal van in, lach iedere dag, of wanneer het wat minder gaat, haal daar je lessen uit. Het leven kan niet altijd uit de leuke dingen bestaan, je leert juist van de minder leuke dingen. Ying en yang, warm en koud, haat en liefde, leven en dood. Het leven mag gevierd worden, maar ook zeker de dood. In vele landen is dat ook zo. Daar worden de doden zelfs herdacht en worden er geschenken gebracht. Dat is gewoon een feest eromheen. Dankbaar dat je iemand hebt mogen leren kennen. Het leven houd niet op na de dood. Daar geloof ik niet in. Dat zou veel te saai zijn, haha. We leren nog lang niet alles in 1 mensen leven lijkt mij. Dat is veel te kort.
Maar oké. Na zoiets verloopt de middag met de kids in de bossen super gezellig. Rustig en zacht weertje, paaseitjes verstoppen en opeten natuurlijk, mooie grote dennenappels zoeken en de boomstammen ermee versieren. Ik dacht dat de kinderen het wel beu waren, maar ze liepen zo goed mee terug, dat ze bij het restaurant zelfs nog de energie hadden om daar met andere kindjes in de speeltuin te spelen.
Verkouden of niet, gewoon doorgaan met spelen. Liggen ze na het douchen vanavond lekker op tijd in bed.

Zondag. Wat een nacht. Fritz strond verkouden en snelademend slaapt niet zo lekker wanneer je op dezelfde kamer ligt. Dus sochtends merkte we al goed dat er in Fritz niet veel energie zou zitten vandaag. Om half 11 hadden Gijs en ik een ZOOM meeting geplant staan met als onderwerp leven en reizen met een camper. Dat was echt super goed bevallen. Echt leuk om met een aantal mensen te kunnen sparren en elkaars ervaringen hierin te kunnen delen. Dat gaan we vaker doen. De kinderen hebben zich ook prima vermaakt tijdens een filmpje in hun eigen bioscoop op de slaapkamer. Maar toen deze af was viel Fritz bijna om van de slaap. In bed gelegd in z'n ondergoed, want hij had het warm genoeg en hij was meteen voor een paar uur vertrokken. Gijs ging met Eliza naar de heide. Heerlijk in het zonnetje. Toen ze terugkwamen konden ze een stukje citroencake met slagroom eten op het terras van restaurant Jammie jammie, haha. Fritz wilde erna toch even een poging doen om naar de speeltuin te gaan, maar het ging toch een beetje anders. Een beetje slomer. En begrijpelijk. Na het eten stomen in de douche en naar bed. Kijken we morgen weer hoe het gaat.

Maandag. Zondagnacht had Fritz alles eruit gezweet leek wel. Vanochtend stond hij vroeg op en met genoeg energie. Vandaag stond op de planning om de camper naar de garage te brengen voor onderhoud. Dus we zaten om half 10 al in de auto. Wat een rit naar Veldhoven dan weer. Ik ben het niet meer gewend om zo'n afstanden te rijden en over die drukke snelweg. Dat krijg je als je niet in de camper mag rijden, hé schat? Haha. Grapje.. Toen we de camper hadden gedropt gingen we op bezoek bij Ringo. Jazeker, hij is nog steeds een beetje onze Ringo. De kinderen vinden het ook fijn wanneer ze hem weer even zien. En de appelsap en lekkere koekjes van Ans en Madeleine natuurlijk. Deze 2 dames zijn nog steeds zo blij met Ringo en het bevalt hem prima daar. Heerlijk de aandacht krijgen en in de tuin rond kunnen struinen.
Na dit bezoekje zijn we toch maar weer naar huis gereden. Want het was mooi weer, maar zoveel rijden is ook niks aan als het niet hoeft, en Fritz kan niet meteen teveel doen na gisteren. En oh jee, zijn fiep lag nog in de camper. Dat heb ik wel gemerkt met naar bed gaan. Ineens dat ding niet hebben is niet echt afbouwen bij hem. Morgen moeten we echt een nieuwe gaan halen zegt hij.

Dinsdag. Wat een dag vandaag. We werden weer even met vier neuzen naar elkaar gericht. Gijs voelde zich niet helemaal fit, dus dan zijn de lontjes ook iets korter. Apart weertje ook vandaag. Ik zat op de fiets vanmorgen en kon ik roken van de kou zeg maar en smiddags was de temperatuur prima, maar grijs en af en toe een drupje. Niet raar natuurlijk dat we dan weer verkouden gaan worden met zo'n temperatuur wissel. De kinderen hadden vandaag ook weer zin om heerlijk druk te zijn de hele dag. En naar elkaar toe. Ze laten elkaar dan gewoon niet met rust. Fritz lekker eigenwijs om niet te gaan slapen smiddags. Zelfs niet op de fiets achterop, terwijl zijn ogen bijna dichtvallen. Maar eigenwijs is ook wijs. Dus na zo'n dag is het toch weer fijn wanneer ze in bed liggen en meteen slapen, haha. Morgen uit logeren bij opa en oma. Jippie!!

Woensdag. Uit logeren dus. Eerst reden we naar opa en oma Asten om daar geknipt te worden door kapster Donna. Fritz wil nu toch echt zijn lange haren eraf. Daar moest ik even aan wennen aan dat idee. Er ging veel vanaf. Zonde van die mooie bos, maar begrijpelijk voor dat warme bolleke van Fritz. Hij ziet er meteen anders uit, haha. Na het knippen vond hij het ook geen probleem dat we vertrokken. Hij wilde graag bij oma blijven. Da's mooi. Dat was de vorige keer wel anders. Op naar Heusden voor de volgende dropping. Eliza was wat zenuwachtig. Meer het slaap gedeelte. Want ze heeft er echt moeite mee om alleen te slapen of niet bij ons in bed. Dus...je raad het al. Eliza heeft heerlijk bij oma in bed mogen slapen, haha. Ook gezellig. Na de dropping hadden Gijs en ik dus vrij spel. Denk je nu werkelijk dat we wisten wat we moesten gaan doen? We genoten al van de rust in de auto, de rust thuis, de rust tijdens het avondeten en de rust tijdens het slapen. Of ja, rust? Gijs verkoudheid helaas geen rust zonder gesnurk, maar na verhuizing naar een andere kamer was het wel rust. Schandalig tot 10.15 de volgende ochtend. Moet niet kunnen, maar het is toch echt zo. We hadden trouwens weer een nieuw contact gelegd voor een volgend tijdelijk verblijf. Hoe dat is gelopen is ook wel grappig hoe dat kan gaan. Het begon ermee dat ik een paar weken terug terecht kwam op de Leef en Groei Hoeve in Maasbree via Facebook. Dat kwam zo overeen met wat wij voor ogen hebben en dat zo dichtbij, dus ik legde contact. Op een oneven zaterdag kun je daar langskomen, dus dat stond voor as zaterdag eigenlijk gepland. Na een gesprek met onze vrienden Melanie en Arno, blijkt dat hun ook daarnaar toe gaan om te kletsen over Crowdfunding. Nu blijkt ook dat Mariska en Wouter van de Leef en Groei Hoeve, meegedraaid hebben met Ecodorp Boekel waar wij dus in 2020 gestart zijn om te gaan kijken en we 2 dagen mee hebben geholpen. Dus die herkenning lag er ook. Nu zijn we dus vanaf 1 april van harte welkom op de hoeve voor een weekje. Wie weet nog langer.
En we hebben ook een goede klik met het verhaal van Eliza uit Wolvega, die vanaf medio april vertrekt met haar gezin en camper. We gaan elkaar nog zeker tegenkomen binnenkort. Gijs had op een bericht van Eliza gereageerd via Facebook. Toen ik haar foto zag dacht ik die heb ik ergens eerder gezien. Blijkt dat ik haar verhaal heb gelezen in OERVROUW Magazine nr. 3. Dat verhaal inspireerde me al enorm. Dat kan geen toeval zijn, dus hebben we meteen contact gelegd. En het willen meeten is wederzijds. En Eliza kent dus ook Melanie en Arno omdat Melanie dé vrouw is van OERVROUW Magazine. Zo mooi hoe dingen ooit kunnen lopen. Dat je sommige mensen gewoon moet treffen of gesproken moet hebben. Dat voelt zo goed en vertrouwd.

Vrijdag. Wat een mooie blauwe lucht weer vandaag. Een fijne ochtend om in de Vredepeel het kabouterpad te gaan ontdekken. Omdat we nu om moeten rijden om in Asten-Heusden te komen, kwamen we hier iedere keer langs. Dus de kids waren er wel nieuwsgierig naar. Leuk gedaan zeg. Mooie geschilderde kabouters en een mooie stuk bos om te lopen. Vanuit hier zijn we nog even naar Verdaasdonk geweest voor de verse groenten en fruit en zo weer naar huis. Ik en Gijs hebben elkaar vanmiddag afgewisseld met de kids zodat we allebei wat konden doen. Gijs z'n presentatie voor zondag spik en span maken en ik wat gaten dicht naaien in kledingstukken en een poging doen tot het maken van uitwasbaar maandverband. Jaja. Als je ergens in kan besparen is het daar wel in, dus ik ben benieuwd of me dat gaat lukken, haha.
De kinderen hebben heerlijk buiten gehangen vandaag. Zowel in de speeltuinen als achter in de tuin op een kleedje in de zon.

Geschreven door Doorgijss.reisblog