Een prachtige zonsopgang kregen we kado deze ochtend. Hij kwam mooi vanuit het water omhoog. Er stond dus op Google een 18 eeuwse brug hier, maar de route ernaar toe liep over privé terrein. Toen ik met de kids er naartoe wilde lopen was de poort ook nog dicht. Dus probeerde ik een route langs het water af. Maar helaas. Ik kwam niet bij de brug uit. Wel een mooie kijk op het water en de zon. Ook een huis die hier helemaal alleen staat. Je zou hier maar wonen, haha.
We besloten om alvast naar de camping te rijden en dat lukte met de kids ook in 1x. We wilden eigenlijk eerst nog naar het strand gaan wat 2 minuten van de camping vandaan zou liggen, maar de weg die wij hadden uitgekozen, daar was het voor campers verboden om in te rijden. Achteraf ook maar goed dat we omgedraaid waren. Dus toch maar eerst naar de camping. Je kunt het bijna een hippie camping noemen. Zo relaxt. Een hand geven bij aankomst, meteen gesprekken voeren bij de afwas, de kids spelen bij de varkens en met de kiezels. De wind is hier wel meer aanwezig, maar de zon maakt de temperatuur weer goed. Vele Portugezen trekken nu al een extra vest aan, wij zijn dan misschien al wat gewend. Haha. Het is niet groot, dat is ook fijn. Sommige blijven een dag om iets te repareren, of zijn terug voor een 2e keer. Toevallig veel Duitsers op dit moment. Mooi beschilderd busje wat vandaag aan kwam rijden met een jonge dame en haar vriendin. 1 toilet en 1 douche voor het gehele gezelschap, maar mooi schoon, warm water, overdekte plekjes om te zitten. Vuurtje stoken met een wijntje zagen we de 1e avond al, dus dat komt wel goed. Toffe plek. Ook een zelfvoorzienende plek met een creatieve manier van cassettes legen en een moestuin. Ze zijn nog veel van plan met aanbouwen, maar dit is inderdaad zeker een plek waar je terug wil komen. Morgen eens kijken of we de zee kunnen vinden. Op de fiets. ;)

Zaterdag:
En weer zo'n mooie zonsopgang. Zo fijn dit weertje. Die zon voelt heerlijk. De kinderen weten zich weer prima te vermaken, totdat ik zie dat ze weer met het voer van de varkens aan het spelen zijn. Djugo de eigenaar kwam op een gegeven moment ook vragen waar 10 kilo van zijn voer was gebleven. Dus ik denk dat de kinderen nu toch wel gezien hebben dat dit niet mag. Ik kan het meerdere malen zeggen, maar soms is het beter dat ze het van de eigenaar te horen krijgen. Hij was niet lang boos, want dit heeft hij vaker gehad wanneer er kinderen op de camping verblijven. Poeh, gelukkig maar haha. Ik vroeg of we hem niet ergens mee konden helpen, zoals onkruid plukken of sinaasappels. Onkruid plukken was wel nodig ja, rondom de uien. Konden de kinderen het onkruid aan de varkens geven. 2 schattige beestjes. Maar lang houden die van ons het niet vol. Dan maar de knutselkist tevoorschijn halen. Onder het afdak in de gezamenlijke ruimte hadden we plek genoeg. Toen ze klaar waren met de hun kunstwerk aten we boterhammen, even rusten, of ja, een poging tot dan, waarna we met de fiets naar het strand gingen. Maar 5 minuten...door een zandweg...omhoog en omlaag....hobbelend! We kwamen er aan. We zagen rotsen aan de rand van het strand, dus we dachten nee he, dat is niet zo handig met de kids. Maar het water stond op z'n hoogst. Dus een stukje verder lopen had je toch wel een zandstrandje. En veel surfers vandaag! Stoer om te zien. De golven waren ook weer mooi hoog. Het water was wat fris, maar goed te doen. Echt zwemmen kon niet ivm de golven en de rotsen, maar dat mocht de pret niet drukken. Maar dan ook weer terug op de fiets natuurlijk. Dat gaan we morgen toch echt anders doen. Gewoon met de camper. Want iedereen rijd die kant op met busjes en campers.
Oh ja, en die volle maan vandaag. Prachtig! Hier heb je geen lichtvervuiling, dus dat is mooi naar de sterrenhemel kijken.

Zondag:
Vandaag is de wind goed aanwezig. Maar zodra de zon er een aantal uren staat is het eigenlijk prima te doen. Nog even genieten van dit weertje, de komende week wordt het nat hier in het Zuiden. Maar daar staan de plantjes hier wel om te springen. De dieren ook. Dat begreep ik van de lokale bewoners. Dus na een poging om weer eens een brood te bakken in mijn omnia oven, reden we smiddags naar het plaatselijke fonteintje hier verderop. Gewoon vers water uit de bergen wat je hier gratis kan tappen. Prachtig toch. Gijs zei al, dan komt dat OERgevoel naar boven. Met gevulde flessen water reden we weer naar het strand maar dan in het plaatsje Porto Covo. Hier zetten we de camper op een parkeerplaats neer, wat ook meteen bestemd is als camperplaats. Met een mooi uitzicht op zee en zijn rotsen. Er liep een nogal nieuwe houten trap naar beneden waar je op een prachtige baai uitkeek. Hier waaide het ook meteen wat minder. Ook stonden ze hier te vissen. De kinderen worden helemaal hieper wanner ze de golven weer zien. Dat snap ik helemaal, dus hop, dat zwemgerei weer aan en in de golven springen. De lokale mensen kijken ons natuurlijk al aan, daar heb je die gekke toeristen die met elk weer gaan zwemmen. Tuurlijk. Zo koud was het nu ook weer niet. Haha. Maakt ook niet uit. Op de heenweg zagen we vlakbij ook een speeltuintje, dus dat pikten we na het zwemmen ook even mee. We dachten even iets te eten mee te pikken in het dorpje, maar de restaurants waren dicht of gingen om 1900 uur pas weer open. Maar we kwamen wel nog bij een kerstmarktje uit. Super gezellig zag dat eruit. Gijs had toch nog een restaurantje gevonden wat open was, maar daar moesten we voor naar het dorpje Vila Nova de Milfrontes. Konden we meteen een keer oefenen in het donker rijden. En dat is het hier ook echt zonder straatlampen. Door de smalle dorpstraatjes kom je in het gezellig verlichte centrum terecht waar we de camper prima om de hoek bij het restaurantje konden parkeren. Zonder enig problemen konden we in dit kleine tentje plaats nemen aan een tafeltje. Geholpen door de vrouw des huizes. Heerlijke zelfgemaakte pizza's en een lasagne. Op de tv had ze een Portugese liedjes show aan staan waar geld mee opgehaald werd. De kinderen wilden bijna gaan dansen op de muziek. Haha. Met een volle buik reden we weer prima terug naar onze camping. De kinderen vielen als een blok in slaap.

Geschreven door Doorgijss.reisblog