Wauw, wat een ander weertype hadden we vandaag vergeleken met gisteren. We zagen blauwe lucht en veel zon. De wind waaide wel koud aan zee, maar dat mocht de pret niet drukken. Na het legen van cassettes en vullen van de watertank, reden we eerst naar de Amerikaans begraafplaats aan Omaha Beach. Onderweg is het al mooi rijden langs al die mooie chateau's en musea over de oorlog. De historie van Normandië. De begraafplaats is groot en ligt prachtig hoog tegen de kustlijn. Mooie monumenten gemaakt in wat ik zag als Griekse bouwstijl. Helaas geen bezoekjes aan musea voor ons mogelijk, maar dat zoeken we dan ook niet op. Geen probleem. We wilde graag nog over het strand lopen, dus reden we een stukje verder net voor het vissersdorpje Grandcamp-Maisy, waar we de camper op een busplek neer konden zetten en meteen op het strand zaten. Jezus wat waaide het hard aan die kant! Haha. Dus na een paar tellen als een dolle over het strand rennen en wat schelpen gezocht te hebben, kregen de kids toch echt wel koude handjes en rode wangen van de gure wind. Ik snap wel dat deze plek in de zomer druk bezocht is. Mooi hoor. Nog een stukje verder had Gijs een uitkijkpunt gevonden waar we dachten te kunnen lunchen met een view. Maar dat was gewoon eten op de parkeerplaats en er naar toe lopen. Dus we trotseerden de harde wind nog even met een aantal mooie uitkijkpunten tegen de krijtrotsen aan en vele bunkers die er waren. La Pointe Du Hoc heette het. Hierna wilde we toch echt wel lekker opwarmen en weer een stukje rijden. Ik dacht weer een mooie slaapplaats te hebben gevonden, maar daar hadden ze helaas een parkeerverbod opgezet. Was wel heel mooi gelegen aan een meer in de bossen. Helaas. Dus Gijs vond een plekje op een grote parkeerplaats in het kleine dorpje La Motte. Waar we morgenvroeg misschien eens even een poging gaan wagen om bij de lokale bakker binnen te komen. haha....niets is meer zeker in deze tijd.
Geschreven door Doorgijss.reisblog