Maandag...we zitten alweer een week hier. Dat is een goed teken lijkt me. Vandaag mogen we de auto meenemen naar Stromsund om de cassettes te legen en een boodschap te doen. Met z'n viertjes. Ook weer even fijn. In de winkel valt ons een jongen op die ook het gevoel had met Gijs is gesprek te willen gaan. Is het ook nog een Nederlander uit Vught. Dat was een fijn gesprek over alle gekkigheid momenteel in de wereld en het gesprek kon wel eeuwig duren, maar de kinderen hadden helaas dat geduld niet, haha. We houden contact in ieder geval.
Wanneer we terug zijn lopen Mieke en ik met de kids en hond Nuka naar de natuurcamping, dat een een stukje terug langs de weg ligt. Via hun perceel kunnen we via een mooie route door de bossen ernaartoe lopen. Onderweg komen we ook nog eens eetbare paddestoelen tegen. Die pikken we op de terugweg even op. Mieke heeft op deze natuurcamping een kastje geplaatst waar ze haar zelfgemaakte producten in legt. De mensen mogen zelf weten hoeveel geld ze hiervoor in het kistje doen. Ook ligt er een boekje bij om een berichtje in achter te laten. Echt leuk zoiets. Ook wanneer je dit als camperaar of bezoeker tegenkomt. We houden even een korte pauze om in gesprek te gaan met de mensen die er nu stonden en om wat te eten en te drinken aan het mooie water. Teruggekomen drinken we nog een bak koffie in het zonnetje.
Dinsdag beginnen Gijs en Nico weer aan wat op het to do lijstje stond en dat was een stapel hout klein maken om als brandhout te gebruiken in de winter. Dat is een karwei wat de hele dag in beslag nam. Ik heb een krentenbrood gebakken en een 2 emmers aardappels uit de grond mogen wippen. Ook hang ik de uien te drogen onder de overkapping. Fritz vindt bij de aardappels nog een iets te grote doorgegroeide courgette. Perfect om soep mee te maken denk ik. Na het middagdutje heeft Mieke een speelkameraadje laten komen, Isla van 8 jaar, voor Eliza en Fritz. Ze praat alleen Zweeds maar op een gegeven moment breekt het ijs en doen ze verstoppertje of spelen samen met de honden. Mooi hoe dat kan gaan. Na het eten steken we nog gezellig een vuurtje aan met een borrel om de (werk)dag af te sluiten. Zo moet/mag het leven zijn!
Woensdag. Wat een dag. De kinderen zijn vandaag even niet te temmen. Of ja, de 2e dag zeg maar. Wat fijn dat je dan open boek kan spelen met een oud lerares, Mieke. Ze ziet ons 24 uurs contact met de kids vanuit een ander oogpunt natuurlijk. Dus zeer fijn dat daar dan even over gepraat kan worden. Misschien ook hoe we het op bepaalde fronten dan net even wat anders aan zouden kunnen pakken. Toch hebben we ook weer van alles kunnen doen vandaag. Potjes met zelfgemaakte jam vullen. Stickers op de honingpotten plakken. Besjes en vlierbloesem plukken. De heren snoeien op de natuurcamping. Geen dag is hetzelfde. Vandaag is er onderling ook even gedeeld dat we ons hier thuis voelen en dat het wederzijds goed voelt. Dat is altijd fijn om te horen. De hand is geschud dat we volgend jaar zomer weer mogen komen om te helpen, haha. Dus wie weet ;)
Donderdag was een druilerige dag. Gijs ging even met Mieke naar Stromsund voor een boodschap, ik vermaakte de kids binnen en Nico deed vandaag ook niet veel buiten. Hij zet zijn verkoopkennis in om een aantal producten in Zweden te introduceren. Ook best interessant zo'n manier van werken/investeren. Toen Mieke en Gijs terugkwamen kregen de kids een kadootje. Dat had toch niet gehoeven, maar altijd leuk om iets te krijgen.
Op vrijdag waren we uitgenodigd bij Jenny thuis, de mama van vriendinnetje Isla. Prachtige vrouw. Veel meegemaakt, maar ze doet en kan zoveel zelf. Onderhouden van een boerderij, aantal kinderen, mooie projecten met hout gemaakt, kleine bakkerij in huis, huizen verkoop in het dorp. Toen we er aankwamen konden we aanschuiven voor een heerlijke soep en brood. Allemaal zelfgemaakt natuurlijk. Als toetje had ze een plaat koek gemaakt. Dit eten ze ook wel tijdens een fika, een soort koffietijd op de dag. Nico wilde ons graag wat huizen laten zien die te koop stonden of te koop konden komen. Gewoon...ter informatie, haha. Interessant hoe het in Zweden werkt. En hoeveel grond je erbij kan krijgen voor relatief weinig geld. Compleet stuk bos als je geluk hebt. We kopen (nog) niets hoor, maar we hebben er wel wat van opgestoken.
Op de terugweg rijden we nog even langs vriendin Brenda om een emmer vlierbessen af te geven. Mieke krijgt dan een emmer paddestoelen mee naar huis. Zo werkt dat vaak in Zweden. Zo mooi nog die ruilhandel.
Zaterdag is het festival dag. Of ja, een markt met kraampjes, muziek en eten. In Stromsund. De wind begint al wintersfris te worden, maar het zonnetje scheen heerlijk. Vrienden Brenda en Lucas verzorgden er het eten, dus dat hebben we even geproefd. Heerlijke vegaburger, maar de rest wat voorbij kwam zag er ook heerlijk uit. De kinderen konden ook vooruit in de speeltuin. Om 15.00 uur moesten we weer thuis zijn, want Nico wilde toch graag de voorbeschouwing van de Grand Prix zien, haha. Geen probleem. Konden Mieke en ik de frietjes maken. Heerlijk uit eigen tuin en uit eigen oven. Ook stond de zelfgemaakte picalili op tafel. Ook heerlijk! Mooie afsluiting van de dag.
Zondag poetsdag voor mij. Ik kijk niet meer zo nauw met het poetsen, maar het was toch echt weer even nodig. De kinderen hebben heerlijk kunnen spelen in de tuin met het zonnetje. Mieke en Nico gingen smiddags Formule 1 kijken bij vrienden. Of ik en Eliza nog even de kippen en kalkoenen uit hun hok wilden laten en ze wilden voeren. Kon ik meteen kijken of ze zo vriendelijk waren geweest om ons van eitjes te voorzien. Wel 5 stuks deze keer. Hond Nuka bleef bij ons thuis, dus ben ik met hem en Eliza weer even een wandeling gaan maken. Deze keer dachten we berenpoep tegen te komen met veel rode besjes erin. Zo apart dat ze hier zo dichtbij kunnen zijn. Maar dat had hond Nuka dan toch echt wel geroken als dat zo zou zijn. Ook zagen we nog een van de weinige rood met witte stippen paddestoelen, want de meeste zijn al bruin aan het worden. De herfst begint hier al op tijd ivm de lange winters, 6 tot 7 maanden winter. Met veel sneeuw en weinig zon. Maar voor de Zweedse bevolking een periode van rust. Want het verzorgen van buiten en de tuin ed ligt dan stil. Dus je kunt het bijna een winterslaap noemen. Je krijgt dan de kans naar binnen te keren zeg maar. Er is dan tijd voor hobby's. Mieke wil me er wel een aantal van haar laten zien. Misschien kan ik onderweg er ook wat mee doen. Ben nog zoekende naar mijn creatieve ik, haha. Maar zowel Gijs als ik leren zoveel hier bij mensen thuis, die gericht zijn op eigen voorzieningen. Prachtig en zeer dankbaar daarvoor.
Toen Fritz klaar was met z'n dutje, kwamen we op het idee met z'n viertjes naar het meer achter ons te rijden met de Quad, waar we vorig weekend ook geweest waren. Je eigen brood op het vuur klaar maken smaakt zo goed! En het uitzicht op het water met die zon erop...wat wil je nog meer. Eigenlijk niet zoveel. Dit zouden meerdere mensen eens moeten doen. Als het niet voor langer is dan voor een maand ofzo. Even voelen dat het ook anders kan en met minder.

Geschreven door Doorgijss.reisblog