Blij terug op de fiets te kunnen springen.
Vandaag gaat het richting Linz in Oostenrijk. Deze keer vertrekken we op de linkeroever van de Donau, en hoewel we weten dat de grens niet zo ver af is, rijden we toch geruisloos en onwetend Oostenrijk binnen...Pas bij een veer waar de Oostenrijkse vlag wappert, beseffen we dat we niet meer in Duitsland fietsen.
Het landschap is heel anders nu. De Donau stroomt tussen dicht bij elkaar liggende, beboste hellingen en dat maakt het landschap wat meer besloten.
Het Donau-fietspad is ook hier zeer goed bewegwijzerd, ligt er voortreffelijk bij en is meestal alleen voor fietsers voorbehouden.
Vanaf Passau opvallend meer fietsers. Het traject Passau-Linz-Wenen (of omgekeerd) wordt dan ook veel bereden. Ook reisorganisaties bieden dit traject aan waarbij de bagage wordt nagebracht...
In Au dienen we de andere oever van de Donau te kiezen en dat kan alleen met het veer. Op die manier bevaren we ook eens de rivier die we al zo lang getrouw volgen.
Het Donaulandschap verandert volledig vanaf Aschbach : de beboste heuvels verdwijnen en maken plaats voor openheid en zachte glooiingen.
Zo'n 15 km voor Linz houden we halt op een boerderijcamping, vlak naast de Donauroute.
Aardige plek en de uitbaters hebben grote ambities. Een deel van de gebouwen zijn ze aan het inrichten als B&B. Hun ligging is dan ook ideaal tov de zo druk bereden fietsroute.

Vandaag, dinsdag, hadden we een eerste en verrassende stopplaats in het naastliggende dorp : de Stift Wilshenger, een voormalige abdij, nu middelbare school. Een mooi vierkantscomplex rond een parkachtige binnentuin. Maar het is de kerk (eens te meer) die onze aandacht trok. Bij het binnenkomen knipper je met je ogen van de overdaad. Een explosie van kleur en beelden, alsof je je midden een vuurwerk bevindt. Een kerkinterieur die veraf staat van de serene, contemplatieve ruimte van de romaanse bouwkunst. Hier staat alles in het teken van de bluf

Vrij snel rijden we daarna Linz binnen, een grote, industriële stad met haven langs de Donau. Een slot domineert de stad en deze site werd recent verrijkt met een nieuwbouw, die het museum herbergt van de stadsgeschiedenis. De recentere geschiedenis van Linz heeft echter een bruin randje : Linz was de geboortestad van Hitler en de "kleine Oostenrijker" wou van zijn stad een soort Athene maken met musea vol "Germaanse" kunst. De geschiedenis besliste daar anders over...
In 2009 was Linz Europese cultuurstad en ze blijft cultuur in haar hart dragen. Het Lentos museum voor actuele kunst langs de Donau is daar een mooi voorbeeld van.

Onze tocht gaat verder...vaak heel dichtbij de Donau, regelmatig ook een stukje landinwaarts. Het landschap is terug opener en de voortdurende strakke NO-wind blaast in ons gezicht.
Mauthausen komen we voorbij, ook een gruwelijke bladzijde uit de recente geschiedenis, maar we houden hier niet halt. Duizenden slachtoffers van dit concentratie- en werkkamp kwamen hier om.

Bij valavond komen we aan in Grein, een stadje tegen de flank van de helling en ook gedomineerd door een imposant slot.

Geschreven door Niet.alle.wegen.leiden.naar