Chioggia is een typische Italiaanse badplaats : alle stranden zijn in concessie gegeven en staan vol badhuisjes, parasols en ligstoelen in de meest schreeuwerige kleuren. Verkavelde stranden. Slechts hier en daar kun je nog op een niet betalend strand terecht. Onze eerste aanblik van de Adriatische zee is dus "bezoedeld" door smakeloze "Las Vegas"-toestanden. Ten noorden van de stad vonden we gisteren een camping, waar we beschut konden bivakkeren. Naast ons had een jonge, Franse familie, haar tenten opgeslagen. Zij kwamen uit Nantes, en samen met hun 3 jonge kinderen, waren ze voor 5 maand op fietsreis. In Malaga (Z.Spanje) vertrokken, gaat het nog verder via Kroatië naar Griekenland. Een moedige onderneming, en voor de kinderen een proefondervindelijke levenstocht, die ze zich lang zullen herinneren.
Deze morgen namen we in de oude stad, die veel weg heeft van Venetië, de ferry Noordwaarts richting Lido van Venetië. Daarvoor zijn 2 boottochten nodig in combinatie met de fietskm's.
Vanuit Chioggia loopt een heel smalle en onderbroken landtong naar het Noorden van de Lagune. De ferry's overbruggen die onderbrekingen en maken dus dat je als fietser vanuit het zuiden Venetië tegemoet kunt fietsen. Een heel bijzondere ervaring.
Over grote delen fiets je langs zee, of op een promenade en het geeft je een kick, wanneer je dicht genoeg benaderd bent, om het silhouet van de dogenstad te onderkennen. Verschillende keren heb ik Venetië mogen bezoeken, maar vanuit dit perspectief ervaar je pas dat Venetië niets anders is dan een verzameling kwetsbare eilanden in een van de volle zee afgeschermde lagune.
Heel veel afstand hadden we vandaag niet af te leggen, we zijn dus relatief vroeg op de camping in het noorden van de Lido.
We genieten van de "vrije tijd" om te wassen, boodschappen te doen en te schrijven. Alles in het licht van de zon die verdwijnt achter een horizon met een wereldberoemd profiel...
Morgen maken we de oversteek naar "la serenissimma"...

Geschreven door Niet.alle.wegen.leiden.naar