"Het daghet in den Oost, het lichtet overal : hoe luttel weet mijn liefken, och waer ik henen sal..."

De beginregels van een Middelnederlands gedicht, dat ik me herinner uit mijn middelbare schooltijd. Hoe graag had ik het als motto voor de fietsonderneming die nu op stapel staat, gekozen...
Een uitdagend plan, ontsproten aan de avontuurlijke geest van mijn vriendin Nele.
Dit jaar beleeft zij nl. een bijzondere verjaardag en ze wou geen feest of drukdoenerij. Nee, ze wou zichzelf een droom cadeau doen : ze vroeg en kreeg van haar werkgever 3 maanden verlof en zou met de fiets helemaal tot in Istanbul rijden.
En ik mag mee!
("Mijn liefken" weet dus wel degelijk "waer het henen zal/zou"...)

Zou...inderdaad, want helaas, het daghet niet..., het duistert in den Oost...Zwarte wolken hangen boven Oostelijk Europa.
Het oorlogsgeweld, de dreiging en onzekerheid, deed ons grijpen naar een plan B. Een moeilijke beslissing...maar onze zin voor avontuur is nu eenmaal niet groter dan onze roekeloosheid. Onze odyssee zal dus niet eindigen in het magische Istanbul, maar in de meest bruisende stad van Italië: Napels. En zoals het omzwervingen past, gaat het niet in rechte lijn...

Ik heb ons avontuur dat ik graag "Het daghet in den Oost" had genoemd, dan ook herdoopt tot "Adriatica". De Adriatische zee zal onze metgezel en referentie zijn. Haar kusten en eilanden gaan we verkennen en in haar azuur zullen we af en toe verfrissing zoeken.
Dit deel van de Middelandse zee was voor de landen die haar omringen, de bron van hun voor- én tegenspoed. Zij bracht rijkdom, zorgde voor het uitdragen van culturen en beschavingen, maar ook voor invasies en overheersing. Met dat boeiende stuk Europa willen we heel graag kennis maken.

Omdat onze vertrekdatum in de grillige maand april ligt en wij ondertussen het Vlaamse land én omliggende, fietsgewijs voldoende hebben verkend, vertrekken wij vanuit het warmere zuiden.
Een TGV brengt ons komende dinsdag, samen met onze fietsen, naar Avignon, waar  wij starten met ons avontuur door Zuidelijk Europa.

Bekende, maar vooral heel wat onbekende gebieden gaan we verkennen. Steden en streken met exotische en onuitspreekbare namen, plekken beladen met geschiedenis en regio's waar de getuigenissen van recente, turbulente gebeurtenissen nog zichtbaar zijn. Oude en jonge naties. Desolate, ongerepte natuurgebieden en drukke, hectische steden. Weidse vlaktes en uitdagende gebergtes. Kalme rivieren, onstuimige beken, imposante stromen, gladde meren en azuren zeeën  zullen onze metgezellen zijn. We zullen proeven van een Europa waarvan de smaak voor ons nieuw is. En dat slaat niet enkel op wat op ons bord zal komen.
We zullen niet alleen heel wat landsgrenzen overschrijden, allicht zullen we ook onze eigen grenzen af en toe moeten verleggen...

Een uitdaging wordt het dus op velerlei vlakken : de fysieke onderneming in eerste instantie, de duur (nooit zo lang van huis geweest), het intense samenzijn, de mentale uitdaging...Kortom, een sprong in het ongewisse, maar met het grootste vertrouwen!

Onze omzwervingen zullen jullie hier kunnen volgen. Ik wil echter de trouwe volgers van mijn vorige fietsreis naar Göteborg nu al verwittigen : er zullen allicht geen dagelijkse afleveringen verschijnen, maar op geregelde tijdstippen krijgen jullie wel post : zijn het geen woorden, dan zeker beelden!

Bedankt alvast om mee te willen reizen.
Een warme groet aan iedereen en ongetwijfeld tot ziens deze zomer!


Fijne Paasdagen
Hans en Nele.

Geschreven door Niet.alle.wegen.leiden.naar