In tegenstelling tot de voorbije dagen, begin ik dit verslag in de volle middag, op een terras aan het haventje van Enkhuizen.
Nee, ik ben het fietsen niet moe, maar morgenstond geeft goud in de mond, ik ben waar ik wilde zijn, en vooral : ik heb een paar uur de tijd vooraleer de ferry me straks helemaal over het IJsselmeer naar Stavoren in Friesland zal brengen.
Vanuit Alkmaar ging het door de polders (en op de vleugels van Zephyr) tot in Hoorn, een bijzonder aangename stad aan het IJsselmeer. Gisteren schreef ik jullie dat het nu richting Oostzee gaat. Ik ben natuurlijk de Zuiderzee vergeten (de vroegere naam van het Ijselmeer).Bestaat er trouwens een Westzee? Dan zou ik ze allemaal hebben gehad...
Hoorn dankt zijn welvaren aan de V.O.C. (Verenigde Oost-Indische Compagnie).
O.a. van hieruit vertrokken in de 16de eeuw de schepen richting Oost tot in het huidige Indonesië. Op het marktplein staat een 19de eeuws standbeeld ter herinnering aan J.P.Coen, inwoner van Hoorn, koopman en gouverneur-gen. van de V.O.C. Stichter ook van het huidige Jakarta. Maar ook diegene die zorgde voor een grootschalige vergeldingsexpeditie naar de Banda-eilanden, omdat de bewoners aldaar, in tegenstelling tot de voorschriften van de V.O.C., nootmuskaat verkochten aan de concurrerende Engelsen. Je kunt je dat nu nauwelijks voorstellen: oorlog voeren om een kruid...maar toen was dit goud waard. Duizenden slachtoffers vielen er. Coen blijkt zowat de Leopold II van Nederland.Tegen dit controversieel monument hangt nu een bordje met wat duiding ter relativering van zijn "heldendaden".
Maar desondanks blijft Hoorn mooi en het is heerlijk je te laten verrassen door de pittoreske straatjes.
De Zuiderzee lonkt echter en langs zijn oevers jaag ik richting Enkhuizen. Het hele eind boven op de dijk die het water in bedwang moet houden. De meer noordelijk gelegen afsluitdijk maakte van de Zuiderzee het Ijselmeer en omdat, wegens uitgebreide onderhoudswerken, je als fietser niet over deze dijk kunt, heb ik ervoor gekozen de ferry te nemen. Geen slechte keuze, want dit landschap en deze ervaring zijn uniek. Kite-surfers, schapen en koeien, genieten net als ik van de kracht en nabijheid van de wind, de zon en de zee.
De overtocht gaat pas over enkele uren. Ik heb dus ruim de tijd voor koffie en appelgebak, een verkenning van de stad en dit verslag.
In 80 min. (25 km a 18 km/u, reken na) staan we aan de overzijde. We hebben een vrij ruig Ijselmeer doorkruist, want de zw-wind staat hevig.
Welkom in Stavoren, Friesland.
Klein havenstadje met alles wat het nodig heeft om het uitnodigend te maken : een jachthaven, enkele restaurantjes, een patat- en kibbelingkraam en centraal een reusachtig, spuitend vismonument, ter ere van de bron van zijn welvaart.
Maar eerst naar de camping waar ik Vanaf de andere oever mijn plaatsje heb gereserveerd.

Geschreven door Niet.alle.wegen.leiden.naar