Vanmorgen vertrokken onder een grijze hemel, die ook voor de rest van de dag geen zonlicht zal toelaten. De mildere temperatuur heeft zo zijn voordelen, vooral als je wat km's wil afleggen. We zetten onze tocht verder langs de "ciclovia del Po" richting Oosten. Dat is geen rechtlijnige route. Zij volgt dichtbij, of van op afstand de zich in alle bochten wringende rivier. Ook nu genieten we vanop de dijken van de lager liggende landerijen en dorpen. De leegstand en zelfs ruineuze toestand van heel wat huizen is opvallend. Ook hier (zoals in Frankrijk) loopt het platteland leeg.
Wat onze tocht vandaag zo bijzonder maakt, is het feit dat we delen ervan 3 jaar terug ook hebben bereden op onze weg naar Rome. Af en toe beleven we dus een "deja-vu"-gevoel : een plein waar we gepicknickt hebben, een bar voor de koffiestop, of zelfs een plek waar één van beiden stopte voor een foto. Het weer en tijdstip waren echter verschillend. Toen was het begin juni en snikheet. Het landschap was ook anders: de teelten verder gevorderd en alles veel droger en stoffiger. Nu kleurt alles groen en in de bermen bloeit een grote variëteit aan bloemen. De accacia's pronken met hun overvloed aan bloemen, die een zoete geur verspreiden. De klaprozen stelen echter de show : rode pixels in een zee van groen.
Tijdens onze "openlucht-lunch" komt een bepakt echtpaar voorbijgefietst dat grossomodo onze route doet in omgekeerde zin. Zij zijn reeds 4 weken onderweg en gaan richting Ventimiglia...

Piacenza is ons einddoel en we willen er voor sluitingsuur van de toeristische dienst aldaar, aankomen. Een tandje bijsteken dus. Van regen blijven we bespaart tot we in de stad toekomen.
Ook hier tal van herkenningspunten die onze belevenissen van 3 jaar terug weer doen herleven.
Echt bijzonder is het feit dat we "toevallig" in ons zelfde overnachtingsadres terechtkomen. Waar we de vorige keer verbleven, weet geen van ons beiden nog te herinneren. In het toerismebureau vroeg ik dus naar een eenvoudig overnachtingsadres. Blijkt dat we in hetzelfde hostel terechtkomen, in de kamer naast die van toen! Mag dat als een teken worden beschouwd?

Geschreven door Niet.alle.wegen.leiden.naar