Deze morgen zijn we onderstaande grenspaal voorbijgereden (zie foto)...we werden er eventjes stil van. Ons doel binnen bereik, hoewel we pas morgen onze intrede in de Eeuwige Stad zullen maken. We willen er onze tijd voor nemen. Dat de Zwitserse wachten zich maar organiseren, dat ze het St. Pietersplein nog eens schoonvegen, en de paus zijn soutane in de plooi legt...want we komen er aan.
Vandaag een korte maar hevige rit van Sutri tot in Formello. Deze namiddag hier aangekomen. Ook een aantrekkelijk stadje (zijn er hier andere?).
Zojuist hebben we nog de toren van het municipio (gemeentehuis) beklommen - het klimmen zit in ons bloed - in de hoop iets van «la citta» in de verte te ontwaren, maar de hitte doet de lucht smelten en alles vervaagt in trillend blauw. 117 treden hebben we geteld en het mooie was dat iedere trede de naam droeg van een stad die op de Via ligt. Gaande van Canterbury, Dover, Arras, Reims, ...tot uiteraard Rome. Wij pikten de Via op in Pavia en herkenden dus vanaf daar de namen van al die mooie plekken waar we zijn doorgekomen.

Ook vandaag vrij vroeg vertrokken. Dan is de temperatuur genietbaar, is het overal stil rondom, zie je hoe iedereen zich op gang trekt voor de dagelijkse taken en kruisen soms zaken je weg, die je zelden meemaakt.
Deze morgen op zo'n 20 m voor mijn neus, stak plots een familie everzwijnen (ouders en 2 jonkies) ons pad over, lopend een graanveld in...Een beklijvende ervaring. Nele mocht enkele dagen terug van nabij enkele herten zien en op voorgaande fietsreis, herinner ik me levendig, hoe vlak voor mijn neus, een vos mijn pad kruiste. Beelden die je niet meer vergeet.

Morgen dus D-day. We hebben deze middag alvast het stof van onze fietsen gewassen, want we willen straks op een fatsoenlijke manier op het St.Pietersplein verschijnen....

Geschreven door Niet.alle.wegen.leiden.naar