Net zo verrassend en copieus als ons avondmaal gisteren, is ons ontbijt deze morgen. Gebakken ei, tomaat, verschillende soorten vlees, feta, lekkere ciabatta en verrassend : smoutebollen (oliebollen) met bloemsuiker, een specialiteit in Montenegro. Ze zijn wat kleiner dan bij ons, maar heel smaakvol. Hiermee kunnen we zelfs de Everest op!
Wat is Montenegro toch een mooi bergland. We hebben een klein bergbaantje dat vrij rustig is en meegolft met het reliëf.
Ook heel groen hier en verrukkelijke panorama's.
In Rijka houden we even halt, want er wordt gezegd dat dit het mooiste dorp van Montenegro zou zijn. Wij hebben nog niet alles gezien, maar toch voldoende om die boute uitspraak niet te geloven. Het is er best gezellig langs het water, en er is een mooie, oude boogbrug, maar daarmee verdien je nog niet de eerste prijs...
De panorama's rondom echter wel, zeker als we zicht krijgen op het meer van Shkroder. De vergezichten doen me denken aan exotische panorama's uit Zuid-Oost Azië...
De verleiding om regelmatig halt te houden
voor een foto, is dan ook groot.

Net voor Virpazar houden we halt. We hebben hier een adres van een "glamping", uitgebaat door een dynamisch jong koppel die elkaar hier hebben leren kennen : Mathieu, uit De Haan, die tante moet zeggen tegen een gemeenschappelijke vriendin van ons, én zijn Poolse vriendin. Een prachtig project en schitterende locatie. Mathieu kwam hier een 5-tal jaren geleden terecht op dezelfde manier als wij : met de fiets. Zijn vriendin met de rugzak. En ze zijn blijven plakken...aan elkaar en aan de plek. We krijgen een rondleiding en het verhaal van hun project. Er zijn mooie, ronde "tipi"-tenten en 1 grote familietent, met eigen keuken. Alles piekfijn en smaakvol ingericht. Voor de geïnteresseerden, google eens naar: "Hoopoe-glamping" in Virpazar. Omdat er geen plaats is voor eigen tenten, logeren wij op een vlak naastgelegen kampplaats.
Maar als wij naar Montenegro terugkomen...

Geschreven door Niet.alle.wegen.leiden.naar